Donderdag 19 Augustus 2021
World Cinema Amsterdam: de 11e editie met een focus op cinema uit Afrika
De komende zomer - van 19 t/m 28 augustus - staat de 11e editie van WCA op het programma. In Rialto, De Balie én Rialto VU, met de beste films uit Afrika, Azië, Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Met Africadelic Première: Eyimofe (This is My Desire). De debuutfilm van de Nigeriaanse filmmakers en (tweeling)broers Arie en Chuko Esiri. De Afrikaanse cinema heeft een verrassend grote diversiteit aan thema’s. Dit laten wij zien tijdens het focusprogramma Actual Africa. Hoe verschillend alle films uit het festival ook zijn, een aantal thema's keert opvallend vaak terug, zoals de zoektocht naar een beter bestaan elders. Tijdens het festival zijn meerdere makers te gast voor live Q&A’s, waaronder de Belgisch-Congolese artiest en filmmaker Baloji.
This is Not a Burial, It's a Resurrection
Mantoa, een oude vrouw uit Lesotho, vindt dat haar tijd is gekomen en bereidt zich voor op de dood. Als ze echter te horen krijgt dat er plannen bestaan om haar hele woongebied onder water te zetten voor de aanleg van een stuwmeer, komt ze in verzet – met alle levenskracht die ze nog in zich heeft. In This is Not a Burial, It's a Resurrection vertelt de Lesothaanse regisseur Lemohang Jeremiah Mosese dit verhaal. Hij weet waarover hij spreekt; het dorp en dus ook het huis van zijn grootmoeder staat op het punt van de aardbodem weggevaagd te worden door het water. Lesotho heeft dankzij de bergen water in overvloed, in tegenstelling tot Zuid-Afrika, het land dat Lesotho aan alle kanten omsluit. In het zg. Highlands Water Project is afgesproken dat Lesotho jaarlijks miljoenen kubieke meter water naar Zuid-Afrika transporteert. De infrastructuur die daarvoor nodig is, kanalen, dammen,stuwmeren, enz., heeft een zware tol geëist. Niet alleen is het project funest voor natuur en milieu, ook heeft het vele sociale structuren totaal ontwricht. Is deze film dan een protest tegen vooruitgang? Mosese: "Persoonlijk ben ik niet voor of tegen vooruitgang. Ik ben meer geïnteresseerd in de psychologische, spirituele en sociale aspecten die ermee samenhangen." Vanuit een wijder perspectief is het een verhaal over de onverschilligheid van tijd en natuur – de cyclus van oud en nieuw, geboorte en dood gaat altijd door. "Door de ogen van Mantoa zien we dat ons veel duisters te wachten staat, maar uiteindelijk is het een film over de veerkracht van de menselijke geest."
