Woensdag 04 Augustus 2021

Imagine Filmdistributie brengt Night of the Kings op 8 juli uit in de bioscopen. De meeslepende speelfilm van Philippe Lacôte, gevangenisdrama en poëtische vertelling met zang en dans ineen, werd al op vele internationale festivals bekroond. Een jongeman (Koné Bakary) wordt naar La Maca verbannen, een gevangenis diep in het Ivoriaanse woud. Volgens traditie moet hij bij de eerste maansverduistering als nieuweling een nacht lang de andere gevangenen vermaken met een verhaal. Wanneer ze niet tot zonsopgang aan zijn lippen hangen, moet hij het bekopen met de dood. Nerveus begint hij aan het verhaal van de legendarische bandiet Zama King. De Ivoriaanse filmmaker Philippe Lacôte (Run) heeft een achtergrond in radio- en hoorspelen, dus hij kent de waarde van een goed verteld verhaal. In zijn tweede speelfilm Night of the Kings – bekroond op vele internationale festivals – speelt hij dan ook op inventieve manieren met de kunst van het oreren. In La Maca is dat geen eenrichtingsverkeer, maar een spannend samenspel tussen verteller en luisteraars dat dans, gevecht, zang, poëzie en proza combineert.

filmladder meerinfo

 

Mantoa, een oude vrouw uit Lesotho, vindt dat haar tijd is gekomen en bereidt zich voor op de dood. Als ze echter te horen krijgt dat er plannen bestaan om haar hele woongebied onder water te zetten voor de aanleg van een stuwmeer, komt ze in verzet – met alle levenskracht die ze nog in zich heeft. In This is Not a Burial, It's a Resurrection vertelt de Lesothaanse regisseur Lemohang Jeremiah Mosese dit verhaal. Hij weet waarover hij spreekt; het dorp en dus ook het huis van zijn grootmoeder staat op het punt van de aardbodem weggevaagd te worden door het water. Lesotho heeft dankzij de bergen water in overvloed, in tegenstelling tot Zuid-Afrika, het land dat Lesotho aan alle kanten omsluit. In het zg. Highlands Water Project is afgesproken dat Lesotho jaarlijks miljoenen kubieke meter water naar Zuid-Afrika transporteert. De infrastructuur die daarvoor nodig is, kanalen, dammen,stuwmeren, enz., heeft een zware tol geëist. Niet alleen is het project funest voor natuur en milieu, ook heeft het vele sociale structuren totaal ontwricht.  Is deze film dan een protest tegen vooruitgang? Mosese: "Persoonlijk ben ik niet voor of tegen vooruitgang. Ik ben meer geïnteresseerd in de psychologische, spirituele en sociale aspecten die ermee samenhangen."  Vanuit een wijder perspectief is het een verhaal over de onverschilligheid van tijd en natuur – de cyclus van oud en nieuw, geboorte en dood gaat altijd door. "Door de ogen van Mantoa zien we dat ons veel duisters te wachten staat, maar uiteindelijk is het een film over de veerkracht van de menselijke geest."

filmladder