Agenda 21 - 27 Augustus 2022

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

Wat krijg je als je alle sterren, jonge en oude legendes uit Togo verzameld? Togo All Stars! Deze veelkoppige band komt uit, je verwacht het al, Togo. Blazers en percussie nemen je mee, zwepen je op en laten je nog lang nagenieten. Dansen op het strand tussen de palmbomen, maar dan in het Noorderplantsoen. Deze veelkoppige band komt uit, je verwacht het al, het Afrikaanse Togo, een land naast Ghana en Benin. Blazers en percussie nemen je mee en zwepen je op en laten je nog lang nagenieten. Het is jazz, het is pop, het is afrobeat, samba, funk en de muziek is sterk beïnvloed door voodoo. Met je ogen dicht waan je je op een wit strand, de zon op je gezicht, je voeten in het zand en een tropische cocktail in je hand. Maar met je ogen open in het Noorderplantsoen, je voeten in het gras, een koud biertje of wijntje in je hand en de bandleden vlak voor je neus op Apollo is nog beter. Zei er iemand: “ik wil dansen”? Dan ben je hier aan het juiste adres!      Togo All Stars is in de laatste jaren uitgegroeid tot één van de meest talentvolle Afrikaanse liveformaties

meer-info

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood.

filmladder

Choreograaf Jeremy Nedd en de negen Pantsula-dansers van Impilo Mapantsula nemen de western als startpunt voor het vertellen van nieuwe verhalen en mythen, en brengen zo twee werelden op overdonderende wijze bij elkaar. Klapperende saloondeuren, een duel in de stoffige hoofdstraat, tuimelkruid dat rollend door verlaten stadjes waait - steeds verder geblazen door de wind: er bestaan nogal wat clichés over het Wilde Westen. Choreograaf Jeremy Nedd en de negen Pantsula-dansers van Impilo Mapantsula nemen de western als startpunt voor het vertellen van nieuwe verhalen en mythen. Jeremy Nedd is een in Brooklyn (New York) geboren choreograaf en performer die al een tijdje in Basel woont. Nedd heeft opdrachten gehad bij de Semperoperin Dresden (2010-2012) en Ballett Basel (2012-2016). Als gastartiest is hij verbonden aan Schauspielhaus Zürich, waar hij onder meer werkte met Trajal Harrell. Impilo Mapantsula is een wereldwijd netwerk van professionele dansartiesten van hoog niveau die gespecialiseerd zijn in pantsula, een Zuid-Afrikaanse urban dansvorm. Impilo Mapantsula is een professionele organisatie die de ontwikkeling van pantsuladans en cultuur bevordert, formele normen creëert en optreedt als vertegenwoordiger van de sector.

meer-info

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

Dit evenement is uitverkocht. U kunt het evenement online via een livestream volgen of bijwonen in het Zuid-Afrikahuis. Reserveer een plek in de zaal of klik hier voor de livestream. Op donderdag 25 augustus wordt tijdens Boeken uit het Huis Ingrid Jonker. Het kind is niet dood gepresenteerd, de Nederlandse vertaling van de biografie over Ingrid Jonker door Petrovna Metelerkamp. De boekpresentatie valt samen met een tentoonstelling over Ingrid Jonker in het Literatuurmuseum in Den Haag. Het materiaal voor de tentoonstelling is afkomstig uit de nalatenschap van Gerrit Komrij. Na haar dramatische verdrinkingsdood in de winter van 1965 groeide de Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker (1933-1965) uit tot een icoon. In Nederland bereikte ze cultstatus dankzij de bloemlezing Ik herhaal je, samengesteld en vertaald door Gerrit Komrij, de documentaire Korreltjie niks is my dood, naar een scenario van Henk van Woerden, de film Black Butterflies, met in de hoofdrol Carice van Houten, en het brievenboek Vlam in de sneeuw, een bundeling van de liefdesbrieven tussen Ingrid Jonker en André Brink. Deze aflevering van ‘Boeken uit het Huis’ heeft een hybride karakter. Petrovna Metelerkamp, de samensteller van de biografie, zal via een live verbinding vanuit Zuid-Afrika deelnemen. Petrovna Metelerkamp is journalist, schrijver en uitgever. Ze is vooral bekend door haar publicaties over leven en werk van schrijvers Ingrid Jonker en Jeanne Goosen.

meer-info

Imarhan is een Toearegband die sinds 2016 een groter publiek bekend laten raken met Assouf, de woestijnblues. Het kwintet wordt geleid door Sadam Tahar Khaldi en waar veel andere Toearegbands werken vanuit Amerika, prefereert Imarhan Tamanrassat, de hoofdstad van de Toeareg. Hier bouwt de band een eigen studio waardoor ze in nauw contact staan met hun cultuur, stad en woestijn en gebruiken ze hun muziek om te spreken namens een vergeten generatie. Hun derde album 'Aboogi' staat vol met verwijzingen naar het verleden, terwijl muzikanten als Abdallah Ag Alhousseyni, Gruff Rhys van Super Furry Animals, Sulafa Elyas zorgen voor muzikale uitstapjes met zanderige gitaarriffs, poëtische teksten en Afrikaanse koren. Het album heeft één doel en dat is het verhaal van je verbonden voelen met de natuur, onderdrukking, verloren generaties, hoop en worstelingen delen.

meer-info

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood.

filmladder

Choreograaf Jeremy Nedd en de negen Pantsula-dansers van Impilo Mapantsula nemen de western als startpunt voor het vertellen van nieuwe verhalen en mythen, en brengen zo twee werelden op overdonderende wijze bij elkaar. Klapperende saloondeuren, een duel in de stoffige hoofdstraat, tuimelkruid dat rollend door verlaten stadjes waait - steeds verder geblazen door de wind: er bestaan nogal wat clichés over het Wilde Westen. Choreograaf Jeremy Nedd en de negen Pantsula-dansers van Impilo Mapantsula nemen de western als startpunt voor het vertellen van nieuwe verhalen en mythen. Jeremy Nedd is een in Brooklyn (New York) geboren choreograaf en performer die al een tijdje in Basel woont. Nedd heeft opdrachten gehad bij de Semperoperin Dresden (2010-2012) en Ballett Basel (2012-2016). Als gastartiest is hij verbonden aan Schauspielhaus Zürich, waar hij onder meer werkte met Trajal Harrell. Impilo Mapantsula is een wereldwijd netwerk van professionele dansartiesten van hoog niveau die gespecialiseerd zijn in pantsula, een Zuid-Afrikaanse urban dansvorm. Impilo Mapantsula is een professionele organisatie die de ontwikkeling van pantsuladans en cultuur bevordert, formele normen creëert en optreedt als vertegenwoordiger van de sector.

meer-info

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

The Edinburgh Festival Fringe is the largest arts festival in the world and takes place every August for over three weeks in Scotland’s capital city. The festival caters for everyone and includes theatre, comedy, dance, physical theatre, musicals, operas, music, exhibitions and events. In 2022 there are fseveral productions from Africa at the festival

edfringe

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood. Regisseur Mahamat-Saleh Haroun, in 2006 te gast bij WCA met Un homme qui crie, laat op ingetogen en menselijke wijze zien hoe lingui in het dagelijkse leven gestalte krijgt. WCA in 4 bioscopen in Amsterdam en ook een programma in Rotterdam en Den Haag

wca lingui

Lingui, the Sacred Bonds - Net buiten de Tsjadische hoofdstad Ndjamena wonen de alleenstaande Amina en haar 15-jarige dochter Maria. Amina verdient maar weinig met het maken van vuurmandjes uit oude vrachtwagenbanden, maar het is net genoeg om niet afhankelijk te zijn van haar buurman Brahim, die een oogje op haar heeft. Op een dag komt Maria heel bedrukt thuis van school en Amina weet direct dat er iets niet goed is. En ze heeft gelijk: Maria is zwanger. Amina is woedend, zeker als Maria het kind niet wil houden. Uiteindelijk stemt ze in, maar in Tsjaad, grotendeels islamitisch, is abortus streng verboden. Amina laat haar dochter echter niet vallen. Lingui is een begrip dat in Tsjaad gebruikt wordt om verbinding tussen mensen te duiden. Het staat voor solidariteit, wederzijdse hulp en elkaar bijstaan in nood.

filmladder

Choreograaf Jeremy Nedd en de negen Pantsula-dansers van Impilo Mapantsula nemen de western als startpunt voor het vertellen van nieuwe verhalen en mythen, en brengen zo twee werelden op overdonderende wijze bij elkaar. Klapperende saloondeuren, een duel in de stoffige hoofdstraat, tuimelkruid dat rollend door verlaten stadjes waait - steeds verder geblazen door de wind: er bestaan nogal wat clichés over het Wilde Westen. Choreograaf Jeremy Nedd en de negen Pantsula-dansers van Impilo Mapantsula nemen de western als startpunt voor het vertellen van nieuwe verhalen en mythen. Jeremy Nedd is een in Brooklyn (New York) geboren choreograaf en performer die al een tijdje in Basel woont. Nedd heeft opdrachten gehad bij de Semperoperin Dresden (2010-2012) en Ballett Basel (2012-2016). Als gastartiest is hij verbonden aan Schauspielhaus Zürich, waar hij onder meer werkte met Trajal Harrell. Impilo Mapantsula is een wereldwijd netwerk van professionele dansartiesten van hoog niveau die gespecialiseerd zijn in pantsula, een Zuid-Afrikaanse urban dansvorm. Impilo Mapantsula is een professionele organisatie die de ontwikkeling van pantsuladans en cultuur bevordert, formele normen creëert en optreedt als vertegenwoordiger van de sector.

meer-info

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden? De film 'White Berry' is in de bioscoop te zien in Amsterdam, Nijmegen, Rotterdam, Maastricht, Den Haag, Deventer, Utrecht, Alkmaar en Groningen. Ga naar tijden & tickets voor de volledige bioscoopagenda van deze film of bekijk eerst de trailer van deze film.

filmladder

The first-ever museum exhibition of the young and exceptionally talented South African photographer Lindokuhle Sobekwa. Different stories intertwine in a moving oeuvre that can be seen as an autobiographical narrative, founded on the search for origins and identity. Sobekwa uses various techniques and media to support his stories, without losing his characteristic visual language. He effortlessly alternates between black and white and colour, digital and analogue, stills and moving images. In Umkhondo. Tracing Memory Lindokuhle Sobekwa (Johannesburg, 1995) combines existing and new work in order to trace the thematic lines that run through his photographs. His family, his ancestors, and the landscape in which they live on are recurring themes in his oeuvre and form part of Sobekwa’s search for explanations for past events. His moving and intimate work directs the gaze towards his immediate surroundings, to his own identity and to the related larger issues at play in South African society.

huismarseille

The South African photographer Sabelo Mlangeni (1980, Driefontein, South Africa), known for his documentary work on generally overlooked groups and cultures, shows a selection of a remarkable archive of wedding photographs for the first time. The exhibition Isivumelwano is an ode to love and community, offering a glimpse into intimate, underexposed South African marriage ceremonies. The weddings and accompanying festivities that Mlangeni has documented as a ‘cameraman’ since 1997, offer an inspiring counterbalance to the stereotypical white wedding. 70 Moving, hand-printed black and white and colour photographs with a poetic, almost mythical quality. For nearly 30 years Sabelo Mlangeni – well known for projects such as Invisible Women, and earlier on show in Huis Marseille in the exhibitions Recent Histories (2019) and Apartheid & After (2014) – has photographed marriages in South Africa, Lesotho, Mozambique and Swaziland. The exhibition Isivumelwano is the first to present a large selection of this extensive photographic archive. The photographer captures a wide variety of rituals, traditions and celebrations in intimate images, magnifying ‘the systems we exist in (and against)’. The exhibition was created in collaboration with blank projects in Cape Town.

huismarseille

In the summer of 2022 four photographers at Huis Marseille will be demonstrating just how hard, and indeed how beautiful, earthly existence can be, the diversity of their photographic documents providing a convincing proof.
Dirk Kome – Vijf lange meden
indokuhle Sobekwa – Umkhondo. Tracing memory
Dana Lixenberg – Polaroid 54/59/79
Sabelo Mlangeni – Isivumelwano

huismarseille

Dit iconische duo weet al meer dan 40 jaar met passie en liefde hun muziek met de wereld te delen. De muziek van dit blinde echtpaar vind zijn roots in Malinese traditionele muziek en weet dit perfect te combineren met Cubaanse trompetten, Colombiaanse trombones en Indiase tabla’s. Zelf noemen ze hun stijl ook wel Afro-blues. Deze combinatie zorgt voor een oeuvre waarbij je niet stil wil blijven staan.

meer-info