Tentoonstellingsagenda
Woensdag 19 Juli 2023
Lebohang Kganye: Haufi nyana? I’ve come to take you home
Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.
Solotentoonstelling van Simnikiwe Buhlungu (Zuid-Afrika)
Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson
Exhibition: Tamrat Gezahegne (Ethiopia)
Tamrat Gezahegne, born in Addis Abeba in 1977, is a renowned artist whose work encompasses various mediums and forms of artistic expression. He obtained a diploma in painting from the Addis Ababa University, Alle School of Fine Arts and Design, where he honed his skills and developed a deep understanding of the craft.One of Tamrat’s notable achievements is his role as a founding member of Netsa Art Village, a dynamic hub that played a pivotal role in the thriving contemporary art scene in Ethiopia. Through this platform, Tamrat contributed to the growth and promotion of art in his country, fostering creativity and providing opportunities for emerging artists.Tamrat’s artistic repertoire spans a wide range of disciplines, including landscape and portrait painting, studio experimentation, installation, and performance. His relentless exploration and dedication to his craft allow him to constantly push boundaries and challenge conventional artistic norms. By venturing into diverse mediums, Tamrat expands his artistic horizons and engages with new ideas and techniques.
New Horizons - Kleurenfotografie als de nieuwe norm
Tot in de jaren ’70 wilden veel fotografen niets van kleurenfotografie weten. Zwartwit was de norm. Zestig jaar later is dit beeld totaal anders. De tentoonstelling New Horizons brengt een cruciale omslag in de geschiedenis van de fotografie in beeld. Kleur is op alle terreinen van de fotografie doorgedrongen, en niet meer weg te denken. Het Rijksmuseum belicht deze zomer met de tentoonstelling hoogtepunten uit de moderne kleurenfotografie. Met onder andere werk van Viviane Sassen, Michael Wolf, Pieter Hugo (Zuid-Afrika) en Ruud van Empel. Met de opkomst van kleurenfotografie zijn ook grenzen tussen genres vervaagd. Kunstzinnige- en documentairefotografie groeien naar elkaar toe. Fotografie is nog altijd een belangrijk medium om te laten zien hoe mensen leven. Soms gebeurt dat op subtiele en indirecte wijze. Zo documenteert Henk Wildschut de vluchtelingen bij Calais zonder henzelf in beeld te brengen, alleen de tenten en andere bouwsels waarin ze leven. Michael Wolf verbeeldde de woonomstandigheden in Hong Kong, niet door de interieurs zelf te fotograferen maar de onmenselijke grootte en anonimiteit van de buitenkanten van wolkenkrabbers. Daarmee zetten zij de zichtbare wereld naar hun hand. Dat doen ook Jacquie Maria Wessels met stillevens in autogarages, Anne Geene met de natuur en Ruud van Empel schept uit het niets een compleet nieuwe wereld.
