Dinsdag 03 November 2020
Photoville NYC: Die lewe is nie reg vir my nie - Farren van Wyk
Melkweg Expo presenteert Farren van Wyk en haar project Die lewe is nie reg vir my nie op Photoville in New York City. Farren van Wyk (1993) werd geboren in Salsoneville, Port Elizabeth, een paar kilometer van Schauderville, maar woont sinds haar zesde in Nederland. Ze bestudeert de bendecultuur van Schauderville sinds 2016 van binnenuit. Ze ontmoette mannen die hun identiteit vormden terwijl ze deel uitmaakten van een bende en die soms ook vreedzaam uit de groep stapten. Van Wyk ging meermaals terug naar Schauderville om te kijken hoe hun leven zich ontwikkelde terwijl het aantal bende gerelateerde misdaden steeds toenam. Ze toont de positieve en meer humane kant van een gemeenschap die steeds als agressief en gevaarlijk gestereotypeerd wordt en waar bendeoorlogen deel uitmaken van het dagelijks leven.
Afropean Express: Travels in Black Europe, een project van schrijver en fotograaf Johny Pitts.
Voor deze editie van Galerie Mercatorplein werkte Foam samen met de Nieuw Amsterdam Academie. De Nieuw Amsterdam Academie wil jongeren uit Nieuw-West bewuster maken van hun persoonlijke ontwikkeling, hun omgeving en de actieve rol die ze hierin kunnen spelen. In samenwerking met curator Kim Koppers en fotograaf Angela Tellier maakten Pien, Soumaya, Rieke, Jochem en Kristen een selectie uit het werk van Johny Pitts. Via de QR codes op de foto’s kun je luisteren naar de verhalen van de jongeren bij de beelden.
De term ‘Afropean’ is in de jaren negentig bedacht door Marie Daulne, een Belgisch-Congolese muzikant die optreedt als Zap Mama en door de Schotse muzikant David Byrne. Zij zagen in Europa een nieuw continent ontstaan waarop zwarte gemeenschappen een sterke invloed hebben. Voor Pitts suggereerde de term ‘Afropean’ dat hij zowel een enkele bi-culturele identiteit kon hebben als dat hij zich kon identificeren met één van de losse delen van die identiteit. “Ik kon alle verschillende elementen opnemen in mijn identiteit en ze van mijzelf maken. De uiteengevallen fragmenten van mijn Afropean-ervaring vormden een mozaïek in mijn hoofd (...) de Afropean realiteit was een ‘bricolage of blackness’ en ik had een Afrika ervaren dat zowel in, als van Europa was.” Pitts legt zijn reis vast met zijn camera en in zijn boek Afropean. Notes from Black Europe. Zijn impressies van de steden – graffiti, sneeuw, figuren, metrostations – vangt hij in verstilde, atmosferische foto’s in tinten zwart en wit. De mensen in de verschillende stadslandschappen van Europa lijken verzonken in hun eigen gedachten en reflecteren gevoelens van introspectie en eenzaamheid die Pitts misschien ook zelf kent.
