Agenda 13 - 19 November 2022

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Vierdaags festival voor avontuurlijke en grensverleggende muziek. Met als ondertitel A Celebration of Sound is Le Guess Who? een van de meest vooruitstrevende festivals ter wereld. Het festival presenteert artiesten en geluiden die op andere podia nauwelijks te zien en horen zijn. De 15e jubileumeditie vindt plaats van 10 t/m 13 november 2022 in Utrecht. Vier dagen lang neemt Le Guess Who? de stad over met shows van meer dan 150 artiesten die optreden in popzalen, theaters, kerken, oude fabriekspanden en clubs. Met uit Afrika o.a.: Abdullah Ibrahim (voorheen Dollar Brand) uit Kaapstad met een betoverende solo piano-performance; de Malinese GRAMMY Award winnende zangeres Oumou Sangaré; en programma’s gepresenteerd door o.a. de uit Bristol afkomstige Batu en het in Kampala gevestigde label Nyege Nyege.

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

De Nigeriaanse Chukwuka Ekweani is niet vies van sonische experimenten. Onder alias CKay fuseert hij de uitbundige sound van afrobeats met vleugjes emo, pop, en psychedelische ambiances om zo zijn eigen muzikale territorium af te bakenen. In 2019 debuteerde CKay in de muziekindustrie met 'The First EP', met als hoogtepunt internethit 'Love Nwantiti'. Vorig jaar bracht hij nog EP 'Boyfriend' uit, maar desoniettemin ligt CKay's allereerste studioalbum momenteel al op de plank.

meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Dhr. J. Dejon Agobe promoveert op het proefschrift: 'Schistosomiasis in Lambaréné and the surrounding areas Understanding disease epidemiology to pave the way to improved control'. Promotoren zijn prof. dr. M.P. Grobusch en prof. dr. A.A. Adegnika.
Kerngegevens van evenement Schistosomiasis in Lambaréné: inzicht in de epidemiologie

uva

Corrie van Binsbergen en zestien jonge muzikanten nemen je mee op een spannende muzikale reis vol onverwachte ontmoetingen. De helft van de muzikanten komt uit het Midden-Oosten & Afrika en de andere helft zijn internationale studenten van het Conservatorium van Amsterdam. Dit concert is het resultaat van twee dagen experiment waarin muzikale tradities vrijelijk wordt vermengd met hedendaagse jazz en improvisatie. Naast Corrie is de Syrische percussionist en workshopleider Hashem Kabreet co-host. Corrie van Binsbergen heeft zowel in haar composities als gitaarspel een geheel eigen stijl en idioom ontwikkeld. Niet voor niets speelde zij in vele formaties – zoals Corrie en de Brokken, Vanbinsbergen Playstation en Toon Tellegen – op grote nationale en internationale jazzfestivals. Als componist, gitarist en leider van Stichting Brokken initieerde ze de afgelopen 36 jaar vele grensoverschrijdende projecten.

bimhuis

 

 

Super-Sonic Jazz presenteert vernieuwende artiesten die bewegen op het snijvlak van jazz. Op het festival zijn zowel nationale als internationale artiesten te bewonderen die invloeden van traditionele jazz combineren met soul, hiphop, elektronische, klassieke en niet westerse muziek. Onder de naam Sudan Archives maakt Brittney Parks een mix van R&B, hiphop en experimentele electronica gecombineerd met West-Afrikaanse muziek. Hiermee overbrugde ze op meesterlijke wijze de kloof tussen haar vroege glitchy, avant-garde composities en tijdloze songwriting op het "stunning, reflective" Athena, aldus Pitckfork. De autodidactische violiste, zangeres, songwriter en producer begon viool te spelen in haar geboorteplaats Cincinnati, Ohio. Nadat Parks naar Los Angeles verhuisde om muziektechnologie te studeren, begon ze beats te produceren op een tabletcomputer met daarop van haar eigen vocalen en strijkers, de laatste steeds meer geïnspireerd door Soedanese muziek.

Super-Sonic Jazz  meer-info

Super-Sonic Jazz presenteert vernieuwende artiesten die bewegen op het snijvlak van jazz. Op het festival zijn zowel nationale als internationale artiesten te bewonderen die invloeden van traditionele jazz combineren met soul, hiphop, elektronische, klassieke en niet westerse muziek. Super-Sonic Jazz Festival 2022 vindt plaats van woensdag 16 en zondag 20 november 2022 in Paradiso, de Vondelkerk en de Duif in Amsterdam. Super-Sonic Jazz presenteert vernieuwende artiesten die bewegen op het snijvlak van jazz. Op het festival zijn zowel nationale als internationale artiesten te bewonderen die invloeden van traditionele jazz combineren met soul, hiphop, elektronische, klassieke en niet westerse muziek.  Tumi Mogorosi presents Group Theory: Black Music

Super-Sonic Jazz  meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Super-Sonic Jazz presenteert vernieuwende artiesten die bewegen op het snijvlak van jazz. Op het festival zijn zowel nationale als internationale artiesten te bewonderen die invloeden van traditionele jazz combineren met soul, hiphop, elektronische, klassieke en niet westerse muziek. Super-Sonic Jazz Festival 2022 vindt plaats van woensdag 16 en zondag 20 november 2022 in Paradiso, de Vondelkerk en de Duif in Amsterdam. Super-Sonic Jazz presenteert vernieuwende artiesten die bewegen op het snijvlak van jazz. Op het festival zijn zowel nationale als internationale artiesten te bewonderen die invloeden van traditionele jazz combineren met soul, hiphop, elektronische, klassieke en niet westerse muziek. Nduduzo Makhathini

Super-Sonic Jazz  meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Dhr. K.M. Ngowi promoveert op het proefschrift: 'Digital Health Technologies: Potential Tools for Promoting Adherence to Antiretroviral Therapy Among People Living With HIV In Tanzania'. Promotoren zijn prof. dr. M.A.G. Sprangers en prof. dr. P. Reiss. Copromotoren zijn dr. P.T. Nieuwkerk en dr. I.M. Sumari-de Boer.

uva

Onder de ogenschijnlijke kalmte zindert het. De Zuid-Afrikaanse pianist Nduduzo Makhathini staat met zijn kwartet garant voor de vurigste jazz van dit moment. Jazz die diepe wortels heeft in Zuid-Afrikaanse volks- en kerkmuziek, en net zo stevig verbonden is met de avontuurlijke, spirituele jazz uit vooral de jaren zestig. Terwijl Makhathini bedachtzaam zijn steeds verrassende drieklanken kiest, pookt hij met die weerbarstige en emotioneel geladen akkoorden zijn bandleden en met name blazer Logan Richardson op tot hun meest doorleefde spel. Makhathini beschouwt zijn muziek als thuis voor de thuislozen, hij brengt muziek met een hartgrondige boodschap, muziek om in te wonen. Muziek die diepe indruk maakt, in de zaal voel je de hevige concentratie van de muzikanten, je voelt hoe gemeend het verhaal achter de muziek is, voelt voor alles hoe ver deze muziek reikt, hoe zeer zij de diepte ingaat, en met die buitengewone combinatie van passie en kennis, het publiek de essentie van verbonden zijn voelen laat. Makhathini neemt graag de gelegenheid te baat om met zijn prachtige, zachte stem de context van zijn werk te verklaren. Maar ook zonder woorden begrijp je al luisterend dat deze muziek over het allerwezenlijkste gaat. Op vrijdag 18 november te zien in Brebl, Nijmegen. 

meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

In Oeganda bestaat de democratie alleen op papier. De huidige president Yoweri Museveni is al sinds 1984 aan de macht en niet van plan op te stappen. Vanuit de Kampalese sloppenwijk Kamwokya komt echter een tegenbeweging op gang, gepersonifieerd door  getto-popster Bobi Wine (echte naam Robert Kyagulanyi). Regisseurs Christopher Sharp en Moses Bwayo volgen Wine en zijn vrouw Barbie jarenlang en leggen zo zijn opmars vast. Die begint in 2014 met protestnummers tegen het regime en mondt in 2021 uit in een gooi naar het presidentschap. In Oeganda heeft verzet tegen het regime een hoge prijs, zelfs als je parlementslid bent. Wine en zijn medestanders worden op alle mogelijke manieren tegengewerkt door de ordetroepen van de president. En als hij tijdens de verkiezingscampagne wordt gearresteerd, breken gewelddadige rellen uit, waarbij tientallen doden vallen. De makers zitten boven op de actie – en daardoor ook midden in het geweld. Ze scheppen een ontluisterend beeld van de staat van de politiek in Oeganda, waar de zittende president nog nooit zonder conflict heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe leider.

lantarenvenster

Eindelijk kan het weer: het wereldberoemde Soweto Gospel Choir tourt door Europa! In 2022 doet het koor uit Zuid-Afrika ook De Roma aan met het spektakel Freedom, een ontroerend eerbetoon aan de vrijheidsstrijd van Nelson Mandela en de rijkdom van hun regenboognatie. Zo brengt het gezelschap nummers in zes van de elf officiële talen van Zuid-Afrika, met typische harmonieën en aardse ritmes. Naast traditionele Zuid-Afrikaanse hymnes, brengt de groep zangers ook unieke versies van ultieme gospelklassiekers zoals Hallelujah en Amazing Grace. Als je kijkt naar de lijst met verwezenlijkingen van het Soweto Gospel Choir, kan je allen maar onder de indruk zijn: drie Grammy Awards en samenwerkingen met wereldsterren zoals U2, Celine Dion, Stevie Wonder, Josh Groban en wijlen Aretha Franklin. Maar het is live in de mooiste zalen dat het koor je helemaal omverblaast. Een ongelooflijk dynamische groep vult het podium met kleurrijke kostuums, geweldige dansers, ongelooflijke stemmen en opwekkende muziek. Probeer maar eens op je stoel te blijven zitten bij zoveel pure blijdschap en muzikaliteit!

meer-info

Met Chineke!, verwijzend naar een creatieve godheid in de Igbo-taal van Nigeria, richtte Chi-chi Nwanoku een professioneel orkest op met uitsluitend zwarte musici of musici die behoren tot een etnische minderheid. In hun concerten combineert Chineke! Steeds repertoire werken, maar ook composities van zwarte componisten. Zo fonkelen in dit kleurrijke concert composities van onder anderen Samuel Coleridge-Taylor, George Walker en Florence Price naast de Negende Symfonie van Antonín Dvořák. 

meer-info

Eigenwijze funky Tropicalia uit Brazilië en energieke afrobeat van eigen bodem. De avond wordt afgetrapt door het trio van Thiago Nassif, een van de leidende artiesten van de nieuwe generatie Braziliaanse muzikanten. Zijn muziek is een aanstekelijke mix van avant-pop, funk, no-wave, vervormde bossa nova en andere buiten de lijntjes-kleurende Tropicalia-invloeden. Zijn inspiratie ligt bij artiesten als Tom Zé, en dat is hoorbaar. Over zijn laatste plaat Menthe uit 2020, geproduceerd door Arto Lindsay, schreef The Wire: “crunchy and distorted, but undeniable funky”. Zijn band bevat naast percussionist Claudio Brito ook Bella op electronica, die onder haar eigen naam ook doorgaat als een van de beste performance artiesten van haar land. Als tweede staat het Leidse collectief Liquid Sun Orchestra op het programma. Het geluid van LSO is sterk geïnspireerd op de muziek van Fela Kuti. Afrobeat dus, waarin elementen uit de jazz, soul, dub, funk en reggae samenkomen. Met hypnotiserende ritmes, vurig koper en krachtige vocals krijgt dit gezelschap iedereen geheid aan het dansen. Deze avond wordt in stijl afgesloten door de deejays van De X, met een set vol Afrikaanse, Latijns-Amerikaanse en Caribische klanken. Inderdaad, het heerlijk avondje is gekomen...

meer-info