Agenda 26 Mei - 01 Juni 2019

‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos.’ Tijdens de Koloniale Conferentie van Berlijn (1884-1885) werd het Congobekken door de Europese grootmachten aan de tekentafel toebedeeld aan koning Leopold II van België. Sindsdien heeft  het land vele namen gekend – De Onafhankelijke Congostaat, Belgisch Congo, Zaïre, Congo-Kinshasa, de Democratische Republiek Congo – en minstens zoveel veroveraars, onafhankelijkheidsstrijders, ontdekkingsreizigers en dictators. ‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos’, laat de Franse schrijver Éric Vuillard een van zijn personages zeggen in zijn documentaireroman Congo. Faustin Linyekula reflecteert op deze bewering in deze ode aan zijn thuisland, waarmee hij zijn levenslange onderzoek naar Congo voortzet. In dans, tekst en geluid geeft hij samen met Pasco Losanganya en Daddy Moanda Kamono zijn land een stem en een gezicht. Faustin Linyekula (1974) is een Congolese danser, choreograaf, theatermaker en storyteller. In zijn voorstellingen verwerkt hij de erfenis van decennia van oorlog, terreur, angst en het ineenstorten van de economie in Afrika. In 2007 ontving Linyekula de Grote Prins Claus Prijs. Uit het juryrapport: ‘Hij weet op innovatieve wijze cultuur te stimuleren in weerwil van instabiliteit en onrust en is toegewijd aan de ontwikkeling van zijn land.’

kvs

‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos.’ Tijdens de Koloniale Conferentie van Berlijn (1884-1885) werd het Congobekken door de Europese grootmachten aan de tekentafel toebedeeld aan koning Leopold II van België. Sindsdien heeft  het land vele namen gekend – De Onafhankelijke Congostaat, Belgisch Congo, Zaïre, Congo-Kinshasa, de Democratische Republiek Congo – en minstens zoveel veroveraars, onafhankelijkheidsstrijders, ontdekkingsreizigers en dictators. ‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos’, laat de Franse schrijver Éric Vuillard een van zijn personages zeggen in zijn documentaireroman Congo. Faustin Linyekula reflecteert op deze bewering in deze ode aan zijn thuisland, waarmee hij zijn levenslange onderzoek naar Congo voortzet. In dans, tekst en geluid geeft hij samen met Pasco Losanganya en Daddy Moanda Kamono zijn land een stem en een gezicht. Faustin Linyekula (1974) is een Congolese danser, choreograaf, theatermaker en storyteller. In zijn voorstellingen verwerkt hij de erfenis van decennia van oorlog, terreur, angst en het ineenstorten van de economie in Afrika. In 2007 ontving Linyekula de Grote Prins Claus Prijs. Uit het juryrapport: ‘Hij weet op innovatieve wijze cultuur te stimuleren in weerwil van instabiliteit en onrust en is toegewijd aan de ontwikkeling van zijn land.’

kvs

‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos.’ Tijdens de Koloniale Conferentie van Berlijn (1884-1885) werd het Congobekken door de Europese grootmachten aan de tekentafel toebedeeld aan koning Leopold II van België. Sindsdien heeft  het land vele namen gekend – De Onafhankelijke Congostaat, Belgisch Congo, Zaïre, Congo-Kinshasa, de Democratische Republiek Congo – en minstens zoveel veroveraars, onafhankelijkheidsstrijders, ontdekkingsreizigers en dictators. ‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos’, laat de Franse schrijver Éric Vuillard een van zijn personages zeggen in zijn documentaireroman Congo. Faustin Linyekula reflecteert op deze bewering in deze ode aan zijn thuisland, waarmee hij zijn levenslange onderzoek naar Congo voortzet. In dans, tekst en geluid geeft hij samen met Pasco Losanganya en Daddy Moanda Kamono zijn land een stem en een gezicht. Faustin Linyekula (1974) is een Congolese danser, choreograaf, theatermaker en storyteller. In zijn voorstellingen verwerkt hij de erfenis van decennia van oorlog, terreur, angst en het ineenstorten van de economie in Afrika. In 2007 ontving Linyekula de Grote Prins Claus Prijs. Uit het juryrapport: ‘Hij weet op innovatieve wijze cultuur te stimuleren in weerwil van instabiliteit en onrust en is toegewijd aan de ontwikkeling van zijn land.’

kvs

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. 'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.' - William Kentridge.

hollandfestival

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. 'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.' - William Kentridge.

hollandfestival

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. 'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.' - William Kentridge.

hollandfestival