Agenda 26 Mei - 01 Juni 2019

Tijdens vier dagen Rabobank Amersfoort Jazz 2017 (23-26 mei) verzorgen 350 artiesten uit 20 landen, 80 optredens op pleinen en binnen historische locaties in de Amersfoortse binnenstad. Vrijwel alle concerten zijn gratis toegankelijk. Dit jaar: musici uit Zuid-Afrika. Soedan en Sierra Leone/België. Wanda Baloyi (ZA): Geboren in een muzikale familie (haar vader was de zanger van de band Loading Zone), leerde Wanda Baloyi op jonge leeftijd de ins & outs van soulmuziek van dichtbij kennen. In 2003 verscheen haar eerste album ‘Voices’ (met Jimmy Dludlu) en werd meteen beloond met de Best African Arrangement Kora Award en twee SAMA nominaties. Na ‘So Amazing’ (2005) en ‘Colours’ (2009), en een radiostilte van 5 jaar, kwam Wanda sterk terug met haar vierde album ‘Love & Life’, dat gewaardeerd werd met de Best Urban Jazz Award (Metro FM Music Awards 2015). Sindsdien werkt zij samen met tal van producers, rappers en muzikanten aan haar nieuwe repertoire, waarbij zij steeds nieuwe wegen om haar eigentijdse neo-soul te verfijnen. Osama  Mileegi (Soedan) speelt samen met Haytham Safia. Bai Kamara Jr’s muziek is een mix van soul-, blues-, funk-, R & B- en jazzinvloeden. Bai Kamara Jr, zoon van de voormalige ambassadeur van Sierra Leone in Brussel, die opgroeide in het Verenigd Koninkrijk en al meer dan 25 jaar in Brussel woont, is een geëngageerde singer-songwriter die zijn Afrikaanse roots niet onder stoelen of banken steekt. 

wandabaloyi(24mei) wandabaloyi(25mei) baikamara haythamsafia

De achtste van Lente Kabinet Festival is hier, en we strijken weer neer in Het Twiske. Dit jaar slaan we opnieuw de handen ineen met het Amsterdamse online radiostation Red Light Radio en (online) magazine Glamcult, maar zijn er ook nieuwe partners bij: Cineville en Pakhuis de Zwijger sluiten zich namelijk aan. Veel (live) muziek met o.a. Seun Kuti & Egypt 80 en ook Orlando Julius. Saxofonist Orlando Julius is een van de absolute grootheden uit de Nigeriaanse muziek. Deze levende legende stond aan de basis van de afrobeat. Hij was een van de eerste Afrikaanse artiesten die highlife mengde met Amerikaanse soul, funk en jazz. Zijn plaat Super Afro Soul op Philips uit 1966 is een klassieker en was van grote invloed op niemand minder dan Fela Kuti.

hetkabinetfestival

In countries like Egypt, Ethiopia or Sudan, the Nile is considered of strategic national interest, and therefore highly securitised. Studying or reporting on such a sensitive issue is an art that requires equilibrium, but also creativity and acrobatics. EverydayNile brings together photographers, journalists and researchers from different Nile basin countries to challenge stereotypes like the “blue gold” or the “water war” that distort our understanding of the Nile river. By linking photos, storytelling and scientific research, they wish to foreground alternative narratives that surprise, delight, inform and facilitate transboundary connections. The photo exhibition presents the gaze on the river by Roger Ainis (Egypt), Ahmed Saeed (Sudan) and Michael Tsegaye (Ethiopia). Photographers, journalists, researchers and Nile citizens will share their stories on social media with the hashtag #EverydayNile. Follow @EverydayNile2019 on Instagram and Twitter.

ascl

Sniester is het Haagse stadsfestival voor originaliteit, energie en durf. Expliciete hiphop, akoestisch moois, abstracte beats, dragqueen shows tot tropische sferen, alles komt langs in een parade van 65 internationale topacts. Zondag 26 mei is weer het territorium van Sniester Junior: de gratis festivaldag voor kinderen waarop ze zoveel mogelijk dingen doen die normaal niet mogen.  Sniester is dit jaar op 24 25 & 26 mei in 11 venues in het Popdistrict, het muzikale hart van Den Haag: Paard, Paardcafé, Bleyenberg, Het Magazijn, September, de Zwarte Ruiter, Rootz, Humanity House, de Gekke Geit, Grey Space Basement en (nieuw!) het vrijgevochten alter ego van café Zèta: de Slèta.  De ticketverkoop is gestart: een weekendpoes-partout heb je voor € 27,50, dagtickets voor € 17,50.

sniesterfestival

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder

‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos.’ Tijdens de Koloniale Conferentie van Berlijn (1884-1885) werd het Congobekken door de Europese grootmachten aan de tekentafel toebedeeld aan koning Leopold II van België. Sindsdien heeft  het land vele namen gekend – De Onafhankelijke Congostaat, Belgisch Congo, Zaïre, Congo-Kinshasa, de Democratische Republiek Congo – en minstens zoveel veroveraars, onafhankelijkheidsstrijders, ontdekkingsreizigers en dictators. ‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos’, laat de Franse schrijver Éric Vuillard een van zijn personages zeggen in zijn documentaireroman Congo. Faustin Linyekula reflecteert op deze bewering in deze ode aan zijn thuisland, waarmee hij zijn levenslange onderzoek naar Congo voortzet. In dans, tekst en geluid geeft hij samen met Pasco Losanganya en Daddy Moanda Kamono zijn land een stem en een gezicht. Faustin Linyekula (1974) is een Congolese danser, choreograaf, theatermaker en storyteller. In zijn voorstellingen verwerkt hij de erfenis van decennia van oorlog, terreur, angst en het ineenstorten van de economie in Afrika. In 2007 ontving Linyekula de Grote Prins Claus Prijs. Uit het juryrapport: ‘Hij weet op innovatieve wijze cultuur te stimuleren in weerwil van instabiliteit en onrust en is toegewijd aan de ontwikkeling van zijn land.’

kvs

In countries like Egypt, Ethiopia or Sudan, the Nile is considered of strategic national interest, and therefore highly securitised. Studying or reporting on such a sensitive issue is an art that requires equilibrium, but also creativity and acrobatics. EverydayNile brings together photographers, journalists and researchers from different Nile basin countries to challenge stereotypes like the “blue gold” or the “water war” that distort our understanding of the Nile river. By linking photos, storytelling and scientific research, they wish to foreground alternative narratives that surprise, delight, inform and facilitate transboundary connections. The photo exhibition presents the gaze on the river by Roger Ainis (Egypt), Ahmed Saeed (Sudan) and Michael Tsegaye (Ethiopia). Photographers, journalists, researchers and Nile citizens will share their stories on social media with the hashtag #EverydayNile. Follow @EverydayNile2019 on Instagram and Twitter.

ascl

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

PhD candidate: EN (Esther) Masvaya. Promotor: prof.dr. KE (Ken) Giller. Co-promotor: dr.ir. KKE (Katrien) Descheemaeker & prof. J Nyamangara. Organisation: Wageningen University, Plant Production Systems

wur

How to decolonize a colonial museum? The reopening of the Africamuseum in Tervuren (Brussels) – founded by Leopold II - became the object of fierce debate. Anthropologist Bambi Ceuppens, the commissioner of the Museum’s renovation, was at the center. (Ex-)colonials wanted more respect for Belgium’s colonial heritage, others found the decolonizing half-hearted. Ceuppens will discuss problems and possible solutions. The reopening of the Africamuseum Tervuren (Brussels) last year led to fierce debates. For decades the museum – founded by King Leopold II (1908) and world-famous for its collection of Congolese objects - had become severely contested because of its marked colonial profile. The main issue for the renovation was therefore whether it should be ‘decolonized’ and how this could be realized. Dr. Bambi Ceuppens, senior researcher at the Museum and commissioner for the renovation was at the center of this debate. Criticisms came from all sides, from (ex-) colonials who still cherish Belgium’s colonial heritage, from others who wanted to maintain the museum rather as a memorial to the colonial horrors, and by people who thought the decolonizing did not go far enough. Bambi Ceuppens will discuss the problems and the solutions that were tried out. The discussants will compare with the thorny path of decolonizing in the Netherlands. In samenwerking met Onderzoeksgroep Globalizing Cultures (Anthropology UvA - Decolonial Lecture Series), FMG and Africa Museum Tervuren. Please register

spui25

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder

‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos.’ Tijdens de Koloniale Conferentie van Berlijn (1884-1885) werd het Congobekken door de Europese grootmachten aan de tekentafel toebedeeld aan koning Leopold II van België. Sindsdien heeft  het land vele namen gekend – De Onafhankelijke Congostaat, Belgisch Congo, Zaïre, Congo-Kinshasa, de Democratische Republiek Congo – en minstens zoveel veroveraars, onafhankelijkheidsstrijders, ontdekkingsreizigers en dictators. ‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos’, laat de Franse schrijver Éric Vuillard een van zijn personages zeggen in zijn documentaireroman Congo. Faustin Linyekula reflecteert op deze bewering in deze ode aan zijn thuisland, waarmee hij zijn levenslange onderzoek naar Congo voortzet. In dans, tekst en geluid geeft hij samen met Pasco Losanganya en Daddy Moanda Kamono zijn land een stem en een gezicht. Faustin Linyekula (1974) is een Congolese danser, choreograaf, theatermaker en storyteller. In zijn voorstellingen verwerkt hij de erfenis van decennia van oorlog, terreur, angst en het ineenstorten van de economie in Afrika. In 2007 ontving Linyekula de Grote Prins Claus Prijs. Uit het juryrapport: ‘Hij weet op innovatieve wijze cultuur te stimuleren in weerwil van instabiliteit en onrust en is toegewijd aan de ontwikkeling van zijn land.’

kvs

In countries like Egypt, Ethiopia or Sudan, the Nile is considered of strategic national interest, and therefore highly securitised. Studying or reporting on such a sensitive issue is an art that requires equilibrium, but also creativity and acrobatics. EverydayNile brings together photographers, journalists and researchers from different Nile basin countries to challenge stereotypes like the “blue gold” or the “water war” that distort our understanding of the Nile river. By linking photos, storytelling and scientific research, they wish to foreground alternative narratives that surprise, delight, inform and facilitate transboundary connections. The photo exhibition presents the gaze on the river by Roger Ainis (Egypt), Ahmed Saeed (Sudan) and Michael Tsegaye (Ethiopia). Photographers, journalists, researchers and Nile citizens will share their stories on social media with the hashtag #EverydayNile. Follow @EverydayNile2019 on Instagram and Twitter.

ascl

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

PhD candidate: Jannike J (Jannike) Wichern MSc. Promotor: prof.dr. KE (Ken) Giller. Co-promotor: dr.ir. KKE (Katrien) Descheemaeker & dr. MT van Wijk. Organisation: Wageningen University, Plant Production Systems

wur

“Goede Keniaanse meisjes worden goede Keniaanse echtgenotes”, maar Kena en Ziki hebben heel andere plannen. Ondanks de politieke rivaliteit tussen hun families houdt hun vriendschap stand. Ze steunen elkaar in het najagen van hun dromen in een conservatieve wereld. Als de liefde tussen de twee meisjes opbloeit, worden de vriendinnen voor de keuze gesteld: kiezen ze voor hun geluk of hun veiligheid? De film Rafiki ging in Cannes in première en de release werd in het conservatieve Kenia verboden. Het lukte na veel actievoeren om de film een week in de bioscopen te vertonen. Na afloop is er een nagesprek met Trony Ingati. Journalist en communicator Trony Ingati groeide op in Nairobi, Kenia. Ze heeft een achtergrond in journalistiek, reclame en marketing. Momenteel runt ze haar eigen communicatiebureau, Loshy Consult, in Nederland. Dit combineert ze met haar tweede liefde, The Hague Peace Projects, een stichting gevestigd in Den Haag, die zich richt op vrede en activiteiten om het dialoog aan te gaan. De voertaal is Engels.

filmhuisdenhaag

Rob van der Veer bespreekt As in die mond van Nicole Jaekel Strauss. ’n Kinderlose ma op ’n Griekse eiland, die helder kleure vir háár oë grys. ’n Tuisnywerheid-bakker trek sy mansklere uit, word Aisha en skik sy kopdoek voor sy aflewerings; by die tuisnywerheid beloer twee seuns mekaar oor die lemon meringues. Op ’n brandstapel sterf ’n jong heilige. Die deurlopende draad: Wat het gebeur op die vlammenag? Verwikkelde verhale vorm ’n onthutsende eenheid in Nicole Jaekel Strauss se tweede bundel. Aanmelden: bibliotheek@zuidafrikahuis.nl  Toegang: € 2.50

zuidafrikahuis

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder

‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos.’ Tijdens de Koloniale Conferentie van Berlijn (1884-1885) werd het Congobekken door de Europese grootmachten aan de tekentafel toebedeeld aan koning Leopold II van België. Sindsdien heeft  het land vele namen gekend – De Onafhankelijke Congostaat, Belgisch Congo, Zaïre, Congo-Kinshasa, de Democratische Republiek Congo – en minstens zoveel veroveraars, onafhankelijkheidsstrijders, ontdekkingsreizigers en dictators. ‘Congo, dat bestaat niet. Het is slechts een rivier en het grote bos’, laat de Franse schrijver Éric Vuillard een van zijn personages zeggen in zijn documentaireroman Congo. Faustin Linyekula reflecteert op deze bewering in deze ode aan zijn thuisland, waarmee hij zijn levenslange onderzoek naar Congo voortzet. In dans, tekst en geluid geeft hij samen met Pasco Losanganya en Daddy Moanda Kamono zijn land een stem en een gezicht. Faustin Linyekula (1974) is een Congolese danser, choreograaf, theatermaker en storyteller. In zijn voorstellingen verwerkt hij de erfenis van decennia van oorlog, terreur, angst en het ineenstorten van de economie in Afrika. In 2007 ontving Linyekula de Grote Prins Claus Prijs. Uit het juryrapport: ‘Hij weet op innovatieve wijze cultuur te stimuleren in weerwil van instabiliteit en onrust en is toegewijd aan de ontwikkeling van zijn land.’

kvs

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. 'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.' - William Kentridge.

hollandfestival

In countries like Egypt, Ethiopia or Sudan, the Nile is considered of strategic national interest, and therefore highly securitised. Studying or reporting on such a sensitive issue is an art that requires equilibrium, but also creativity and acrobatics. EverydayNile brings together photographers, journalists and researchers from different Nile basin countries to challenge stereotypes like the “blue gold” or the “water war” that distort our understanding of the Nile river. By linking photos, storytelling and scientific research, they wish to foreground alternative narratives that surprise, delight, inform and facilitate transboundary connections. The photo exhibition presents the gaze on the river by Roger Ainis (Egypt), Ahmed Saeed (Sudan) and Michael Tsegaye (Ethiopia). Photographers, journalists, researchers and Nile citizens will share their stories on social media with the hashtag #EverydayNile. Follow @EverydayNile2019 on Instagram and Twitter.

ascl

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. 'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.' - William Kentridge.

hollandfestival

In countries like Egypt, Ethiopia or Sudan, the Nile is considered of strategic national interest, and therefore highly securitised. Studying or reporting on such a sensitive issue is an art that requires equilibrium, but also creativity and acrobatics. EverydayNile brings together photographers, journalists and researchers from different Nile basin countries to challenge stereotypes like the “blue gold” or the “water war” that distort our understanding of the Nile river. By linking photos, storytelling and scientific research, they wish to foreground alternative narratives that surprise, delight, inform and facilitate transboundary connections. The photo exhibition presents the gaze on the river by Roger Ainis (Egypt), Ahmed Saeed (Sudan) and Michael Tsegaye (Ethiopia). Photographers, journalists, researchers and Nile citizens will share their stories on social media with the hashtag #EverydayNile. Follow @EverydayNile2019 on Instagram and Twitter.

ascl

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

AFRICA NOW, een festival vol muziek, workshops en activiteiten voor iedereen en alle leeftijden. Afrika, het op een na grootste continent van de wereld, wordt nog vaak gereduceerd tot één land. Met 54 landen en een enorme verscheidenheid aan talen en culturen is Afrika alles behalve eenzijdig. Wees er vroeg bij en koop voor 1 mei Early Bird kaartjes voor maar liefst € 10,00. Geniet tijdens AFRICA NOW van de diversiteit van Afrika. Met live muziek van Daniel Dzidzonu (Togo), Thais Diarra (Senegal/ Mali) en Amarty (Ghana). Ontmoet kunstenaars of makers die zich laten inspireren door ideeën of voorbeelden uit Afrika. Kom naar het filmprogramma iAfrica voor korte films van Afrikaanse makers. Doe mee aan een van de vele workshops zoals blockprinten, sieraden maken of Afrodance. Shop op de Afrika Markt en geniet van de lekkerste soulfood uit Ethiopië of Senegal.

afrikamuseum

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder

Het sensationele Afro-psychedelische collectief BCUC (Bantu Continua Uhuru Consciousness) begon als sociale bijeenkomst in geboortedorp Soweto, Zuid-Afrika. BCUC heeft zich sindsdien ontwikkeld als een alliantie van gitaristen, djembé-spelers, fluitisten en spoken-word-artiesten, allemaal gericht op ‘oplossingsgerichte’ politiek en een vurige hang naar samenwerking. Geleid door de – inderdaad – joviale predikant Jovi is BCUC het bewijs dat activisme en plezier elkaar niet uitsluiten. In hun eigen woorden: “for the people, by the people, and with the people.” Hét feestje van Best Kept Secret?

bestkeptsecret

De nieuwste voorstelling van William Kentridge verwijst met zijn titel naar het Ghanese spreekwoord ‘the head and the load are the troubles of the neck’ en is de sensationele openingsvoorstelling van Holland Festival 2019. De muziek is van Phillip Miller – met wie Kentridge al vaker samenwerkte – en Thuthuka Sibisi. Gregory Maqoma tekent voor de choreografie. Centraal staan de bijna twee miljoen Afrikanen die tijdens de Eerste Wereldoorlog als dragers zijn gebruikt door de Britten, Fransen en Duitsers, en die een groot deel van de slachtoffers vertegenwoordigen – een tragisch verhaal met een historische betekenis dat grotendeels onverteld is gebleven. Kentridge brengt in deze unieke voorstelling een internationale groep performers samen met dansers, zangers en muzikanten, schaduwspel en filmprojecties. Samen creëren ze op het vijftig meter brede podium een landschap van buitengewone proportie en verbeeldingskracht. 'The Head & The Load gaat over Afrika en Afrikanen in de Eerste Wereldoorlog, dat wil zeggen over alle tegenstrijdigheden en paradoxen van het kolonialisme die samenkwamen in en werden uitvergroot door deze oorlog. Het gaat over historisch onbegrip en historische onverstaanbaarheid en onzichtbaarheid. De koloniale logica ten opzichte van de zwarte deelname aan de oorlog zou als volgt kunnen worden samengevat: tenzij hun acties erkenning verdienen, moeten hun daden niet worden vastgelegd. Het doel van The Head & The Load is om te erkennen en vast te leggen.' - William Kentridge.

hollandfestival

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

Johannesburg is een culturele hotspot aan het worden. De grootste stad van Zuid-Afrika heeft bij velen een negatief imago en staat bekend als een van de gevaarlijkste steden ter wereld. Maar tegelijk gebeurt er veel moois. Bekijk de stad samen met William Kentridge en door de ogen van de vele schrijvers, architecten, historici en beeldend kunstenaars die er wonen en werken. Kunstenaar en theatermaker William Kentridge gaat in gesprek met architect Nicholas Clarke, danser Gregory Maqoma, wetenschapper Margriet van der Waal, fotografe Melinda Stuurman en journalist en schrijver Bart Luirink. Samen belichten zij Johannesburg als culturele hotspot. De grootste stad van Zuid-Afrika heeft bij velen een negatief imago en staat bekend als een van de gevaarlijkste steden ter wereld. Maar tegelijk gebeurt er veel moois. Bekijk de stad samen met William Kentridge en door de ogen van de vele schrijvers, architecten, historici en beeldend kunstenaars die er wonen en werken. Kom naar het Zuid-Afrikahuis en maak een reis door een van de meest inspirerende en levendigste wereldsteden van dit moment: Johannesburg. Toegang: € 10.00

hollandfestival  zuidafrikahuis

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder

Het sensationele Afro-psychedelische collectief BCUC (Bantu Continua Uhuru Consciousness) begon als sociale bijeenkomst in geboortedorp Soweto, Zuid-Afrika. BCUC heeft zich sindsdien ontwikkeld als een alliantie van gitaristen, djembé-spelers, fluitisten en spoken-word-artiesten, allemaal gericht op ‘oplossingsgerichte’ politiek en een vurige hang naar samenwerking. Geleid door de – inderdaad – joviale predikant Jovi is BCUC het bewijs dat activisme en plezier elkaar niet uitsluiten. In hun eigen woorden: “for the people, by the people, and with the people.” Hét feestje van Best Kept Secret?

bestkeptsecret

Curated by Koen Doodeman. Bundling hair relaxes as much as not bundling hair. However, there’s a difference between combing your fingers through loose hair and sliding them over a tight braid: whether you are inside the hair, surrounded by it, held in its atmosphere; or standing outside, cut off from it – the hair is an object. A matter of perception, a matter of style. It is the process of bundling loose hair and the way that you do it that gives a hairstyle its power. The ‘way that you do it’ is a core element in this show. Take as an example the three-strand braid: whilst intricate, it is very easy to do once you get the hang of it – you forget quickly that you are plaiting at all. The result can differ depending on the way in which you interweave the strands during the braiding process. A Dutch braid (vlecht), for example, is an inversion of the French (tresse); vlecht is above the hair instead of beneath as the French do it. But in both instances the length of hair dictates the duration of repetition, the hair directs the style. A perception of matter. Dominique Zinkpè (1969, BJ) is a painter and sculptor from Benin, Africa. His work is influenced by the country’s rich history and his immediate African surroundings. Many of Zinkpè’s sculptures consist of assemblages of carved wooden Ibeji dolls. These personages combine an animalistic and natural appearance with human characteristics. Zinkpè was awarded the Prix Jeune Talent Africa in 1993 and won the Prix Umeoa at the 2002 Dakar Biennale. The other exhibted artists are: Hadassah Emmerich (1974, NL) & Tobias Hantmann (1976, DE) 

gerhardhofland

Tentoonstelling waarin uiteenlopende perspectieven, generaties en geschiedenissen met elkaar worden verweven. Van oude en nieuwe foto’s van Ad van Denderen, Lebohang Tlali en scholieren tot familiealbums, krantenarchieven en interviews door Margalith Kleijwegt. Bijzonder vervolg op veel geprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika uit 1991. Vanaf 18 mei is in het Stedelijk de tentoonstelling Welkom Today te zien van fotografen Ad van Denderen (1943, Nederland) en Lebohang Tlali (1978, Zuid-Afrika). Vijfentwintig jaar na de verkiezing van Nelson Mandela tot president, brengen Van Denderen en Tlali een kritisch vervolg op het veelgeprezen fotoboek Welkom in Suid-Afrika (1991) waarin Van Denderen de laatste dagen van apartheid in het goudmijnstadje Welkom vastlegde. Welkom Today combineert oude en nieuwe foto’s van Van Denderen en Tlali met foto’s gemaakt door scholieren, familiealbums, krantenarchieven en verhalen van schrijver Margalith Kleijwegt.    Niet alleen Welkom is sinds de afschaffing van apartheid veranderd, maar ik ook. Ik kijk 27 jaar later met andere ogen naar die plek. In plaats van in te zoomen zoals ik toen deed, zoek ik nu naar minder confronterende en eenduidige beelden.

stedelijkmuseum

Vanaf 12 april houden Museum Hilversum en de Nederlandse fotojournalist Ilvy Njiokiktjien de born frees tegen het licht. Dit is de generatie die rond de afschaffing van de apartheid werd geboren in een nieuw en vrij Zuid-Afrika. Zij worden gezien als de ‘kinderen van Nelson Mandela’. In de multimediale expositie ‘BORN FREE – Mandela´s Generation of Hope’ laat Njiokiktjien zien hoe het 25 jaar na de verkiezing van Mandela gaat met de jongeren van Zuid-Afrika. Een bijzonder actueel thema, want op 8 mei zijn de nieuwe verkiezingen in Zuid-Afrika, bijna 25 jaar nadat Mandela zijn eed aflegde en beëdigd werd als de eerste zwarte president van de Republiek Zuid-Afrika. Hij legde het fundament voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika. Njiokiktjien volgt sinds 2011 de born frees die voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika dezelfde kansen krijgen. Njiokiktjien heeft zichzelf als doel gesteld om deze unieke generatie in beeld te brengen. In haar beeldonderzoek besteedt zij aandacht aan de uiteenlopende culturen en religies en aan de verschillen in sociale-, economische- en culturele uitgangspunten; in haar werk laat zij zien dat het leven, de opvattingen, de mogelijkheden en de ambities van de born frees sterk verschillen. Er zijn jongeren die hun eigen loopbaan hebben uitgestippeld en veel bereiken. Zo is er een creatieve klasse van mode-ontwerpers, designers, dansers en theatermakers ontstaan. Deze jongeren hebben aan de ene kant succes maar krijgen aan de andere kant, net als hun ouders, te maken met werkloosheid, armoede en ongelijkheid. Njiokiktjien brengt dit op een eigen, persoonlijke en soms intieme manier in beeld.

museumhilversum

Sluit aan bij Faustin Linyekula’s optocht, volg de fanfare en de ‘sapeurs’ (Congolese ‘mensen met stijl’) en loop mee langs uiteenlopende locaties in Amsterdam-ZO. In deze parade van verhalen uit Amsterdam en Congo gaat het om luisteren en gehoord worden, te midden van het lawaai van de straat. Het is een bewegende performance in de open lucht, geïnspireerd op ‘les parlementaires debout’, mannen die rondhangen bij kiosken en taxi’s in Congo en commentaar geven op het nieuws om zo gehoor te geven aan hun gedachten, de discussie aan te gaan en de politieke orde te verstoren. Linyekula, Yves Mwamba en Dinozord regisseren een net zo ontregelende parade met onbekende, soms ongelofelijke verhalen die de kranten hier zelden halen. Het is een performance die oorspronkelijk is gemaakt in 2007, door Papy Ebotani, associate artist bij Linyekulas’s Studios Kabako. De titel van de voorstelling, die in essentie ging over de vrijheid van meningsuiting, verwijst naar de mannen op de hoek van de straat in Kisangani, bij kioskjes, taxistandplaatsen of stalletjes, die hardop de kranten voorlezen en becommentariëren. Die discussiëren over het leven, de toekomst, de maatschappij. Die voor zichzelf de vrijheid opeisen om te zeggen wat ze willen zeggen. Speciaal voor het Holland Festival maakt Linyekula, samen met danser en choreograaf Yves Mwamba, een nieuwe versie van Parlement Debout voor in Amsterdam-ZO. Wederom een performance die voortbeweegt door de straten van de buurt, maar dit keer voor en met de bewoners van ZO. Linyekula en Mwamba gaan op zoek naar de verhalen van die bewoners en samen met hen ensceneren ze een reis langs alle verborgen plekken en vergeten dromen - dromen en verhalen die een echo vormen van de verhalen in Kisangani.

hollandfestival

Kra is een andere benaming voor de ziel afkomstig uit de Fante-Akan. De Kra is zowel een mannelijke als een vrouwelijke energie. Het is een zuivere energie die ervoor zorgt dat men leeft en uiteindelijk vormt als mens. Tijdens de tweede editie van de Black History Month Amsterdam starten we tijdens de openingsavond met o.a. OTION en de voorstelling KRA van de zanggroep Black Harmony. 7 mannen maken een historische en spirituele muzikale reis langs Afrikaanse koninkrijken waarbij ze op spirituele en theatrale wijze contact maken met de Afrikaanse koningen: Behanzin, Menelik, Osei Tutu, Idris Alawma, Mansa Moussa en Shaka Zulu. Deze reis is belangrijk voor de zangers van Black Harmony.  Om als zwarte man in je kracht te staan moet je terug te gaan in de tijd en je geschiedenis kennen, wat je weer spiritueel versterkt.

bijlmerparktheater

Kena en Ziki, twee schoolmeisjes die op afstuderen staan, leiden in Nairobi twee heel verschillende levens. Maar allebei willen ze hun dromen nastreven. Hun paden kruisen elkaar op het moment dat hun vaders tegenover elkaar staan in een lokale verkiezingscampagne. De meisjes voelen zich aangetrokken tot elkaar en dat in een Keniaanse, conservatieve samenleving. Rafiki is de eerste film uit Kenia die voor de competitie van Cannes is geselecteerd. In eigen land is de film echter verboden, omdat het over de liefde tussen twee vrouwen gaat. De chemie tussen de twee hoofdactrices spat van het scherm, samen met de kleurrijke Afrikaanse vibe. Een grensverleggende film over de eerste verliefdheid.

filmladder