Agenda 21 - 27 November 2021

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Opera & ballet van o.a. Neo Muyanga (Zuid-Afrika) / Maarten van Hinte / Kenza Koutchoukali / Shailesh Bahoran. WERELD-PREMIÈRE. Vergeet Spiderman. In november neemt de mythische spin Anansi het roer over. Voor een nieuwe, spannende familieproductie over dit bijzondere wezen dat de halve wereld is over gereisd, werken De Nationale Opera en Het Nationale Ballet samen met een mix van artiesten. Gerenomeerde operasolisten, musici uit diverse genres, balletdansers en dansers uit de hiphopscene: samen vertellen ze een fascinerend verhaal dat verschillende culturen, klanken en bewegingsstijlen op innovatieve wijze samenbrengt. LET OP: om deze voorstelling te bezoeken heeft u een geldige QR-code van het coronatoegangsbewijs nodig. Voor deze familievoorstelling verdiepten de makers zich in de verhalen over de spin Anansi, die in West-Afrika ontstonden, meereisden met de tot slaafgemaakten naar het Caraïbisch gebied – en dankzij Surinaamse en Antiliaanse Nederlandsers ons land bereikten. In deze voorstelling bevrijdt de vindingrijke spin, die iedereen te slim af is en altijd de dans weet te ontspringen, de gevangen verhalen van de wereld uit de klauwen van de sluwe tijger Tigri. Al krijgt hij deze verhalen uiteraard niet zonder slag of stoot. Een veelzijdig artistiek team is verantwoordelijk voor deze nieuwe muziektheaterproductie. Verschillende culturen, klanken en verhalen komen op een speelse wijze in deze nieuwe creatie bij elkaar. In de kleurrijke compositie van Neo Muyanga word je, aan de hand van het buitengewoon originele libretto van Maarten van Hinte, meegenomen in een muzikale vertelling waarin westerse muziekstijlen zijn verweven met Afro-Caribische invloeden en West-Afrikaanse percussie.

nationaleopera&ballet

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Promovendus: M.J. Glover. Promotor(en): Prof.dr. J. Gewald & Prof.dr. I. Phimister (University Of The Free State)

leidenuniv

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Promovendus: N.D. Syntyche. Promotor(en): Prof.dr. M.E. de Bruijn

leidenuniv

Al twintig jaar strijden de slachtoffers van de Zesdaagse Oorlog in Kisangani, in de Democratische Republiek Congo, voor de erkenning van het conflict, de veroordeling van de oorlogvoerende partijen en financiële compensatie. Woedend over de onverschilligheid van de machthebbers besloten zij een gevaarlijke reis te ondernemen over de Congostroom naar Kinshasa, de hoofdstad van het land, om van zich te laten horen.​​​​​​​ Dieudo Hamadi werd in 1984 geboren in Kisangani. Hij begon geneeskunde te studeren, en volgde daarna een opleiding documentaire en montage aan het FEMIS. Zijn films trokken al snel de aandacht op internationale filmfestivals. In 2015 richtte Dieudo Hamadi Kiripifilms op, zijn eigen productiehuis. In 2019 ontving hij de McMillan-Steward-studiebeurs van het Film Study Center van de universiteit van Harvard. Film na film stelt Dieudo Hamadi de hedendaagse geschiedenis en instellingen van zijn land, de Democratische Republiek Congo, in vraag. Hij werkt momenteel aan zijn eerste langspeelfictiefilm.

meerinfo

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Een zwijgzame man: dat is het beeld dat filmmaker Erika Etangsalé als kind had van haar vader, Jean-René. Nu doet hij voor haar camera voor het eerst zijn verhaal. Het is een verhaal van ontheemding die generaties teruggaat, van de kolonisatie en slavernij die zijn voorouders naar het eiland Réunion brachten tot het omstreden Franse overheidsprogramma BUMIDOM, dat hem als 17-jarige weer van dat eiland wegplukte. Terwijl Jean-René in een zonnig en kleurrijk Frankrijk de brokken van zijn verleden bijeenlegt, is ook het eiland vanaf de eerste seconden aanwezig in de film, gevangen in korrelige zwart-witbeelden van vulkaantoppen en bergflanken gehuld in mistflarden – beelden die zich hebben losgemaakt van de tijd, en waarin de grenzen tussen mythe, droom en herinnering vervagen. De film vertelt een zeer persoonlijk verhaal, dat tegelijk het verhaal is van velen die ontworteld zijn door kolonisatie. Door te vertellen neemt Jean-René langzaam weer bezit van die onverwerkte geschiedenis die zich in zijn lichaam heeft genesteld als een onbestemde pijn die wordt doorgegeven van generatie op generatie. 25 nov. 19:00 - 19:54
Podium Mozaïek, Amsterdam + 27 nov. 16:00 - 17:05 Eye Cinema 2, Amsterdam

meerinfo

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Voorfilm: Machini (Democratische Republiek Congo/België, 2019). Een stop-motionfilm over de invloed van de mijnontginning op de stad Lubumbashi en over de vervuiling en de vernietiging van de mens door de mens. De personages, gemaakt uit steen en recuperatiemateriaal, komen wonderlijk tot leven in met krijt getekende decors. Hoofdfilm: Makala (Democratische Republiek Congo/Frankrijk, 2017). In een afgelegen Congolees dorp werkt de jonge Kabwita hard om zijn gezin een betere toekomst te bieden. Dagenlang kapt hij bomen om houtskool te maken die hij in de stad kan verkopen, vijftig kilometer verderop. Hij kan de stad enkel lopend bereiken, over stoffige heuvels en gevaarlijke wegen, met de stapel loodzware kolenzakken op zijn fiets gebonden. De tocht lijkt oneindig lang te duren omwille van de kalm observerende stijl van Makala, waarbij Emmanuel Gras zijn camera continu dicht op de huid van zijn hoofdpersoon houdt, resulterend in een pijnlijk eerlijke weergave van de realiteit. De film werd bekroond met de Grote Prijs Nespresso (Cannes 2017).

meerinfo

Een Algerijnse band die in aanraking komt met Westerse rockartiesten als Jimi Hendrix, Bob Marley, Pink Floyd en Mark Knopfler? Het magische eindresultaat is Tamikrest. De band maakt met Chatma (2013) één van de allerbeste Toeareg albums ooit opgenomen, aldus Written in Music. De talloze benoemingen in ‘Album Of The Year’ lijsten onderstrepen dat dat geen overdreven stelling was. Later kwamen de albums Taksera en Kidal uit, optredens door heel de wereld volgen zich op snel tempo op. Tamikrest is daarom mede verantwoordelijk voor de hernieuwde populariteit van de ‘desert blues.’ Echo’s van dub, blues, psychedelica, funk en zelfs artrock worden naadloos verweven met hun kijk op de muzikale traditie van Tuareg. Tamikrest betekent “kruispunt” in de taal van de Kel Tamashek, een traditionele nomadische bevolkingsgroep in de Sahara, beter bekend als de Tuaregs. Het is een geschikte naam voor een band die zo succesvol de waardes van hun tijdloze cultuur mixt met de geluiden en visies die ze onderweg, op een van hun reizen tussen hun concerten, hebben ontdekt. Maar wie de geschiedenis van Tamikrest kent, weet dat het niet enkel feest kan zijn: het repertoire beslaat net zo goed intense, en meeslepende nummers waarin het verdriet doorklinkt om hun geboortestad Kidal dat door oorlog, vervolgingen en politieke instortingen is geteisterd. Zo heeft het meest recente album dat afgelopen maart 2017 uitkwam, dezelfde titel meegekregen en is ‘Kidal’ een eerbetoon aan haar historische thuisbasis. Af en toe beklemmend, bij vlagen heerlijk dromerig, maar altijd wonderschoon. Let op: dit concert vindt plaats in de Kleine Zaal van de Effenaar.

meer info

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Een zwijgzame man: dat is het beeld dat filmmaker Erika Etangsalé als kind had van haar vader, Jean-René. Nu doet hij voor haar camera voor het eerst zijn verhaal. Het is een verhaal van ontheemding die generaties teruggaat, van de kolonisatie en slavernij die zijn voorouders naar het eiland Réunion brachten tot het omstreden Franse overheidsprogramma BUMIDOM, dat hem als 17-jarige weer van dat eiland wegplukte. Terwijl Jean-René in een zonnig en kleurrijk Frankrijk de brokken van zijn verleden bijeenlegt, is ook het eiland vanaf de eerste seconden aanwezig in de film, gevangen in korrelige zwart-witbeelden van vulkaantoppen en bergflanken gehuld in mistflarden – beelden die zich hebben losgemaakt van de tijd, en waarin de grenzen tussen mythe, droom en herinnering vervagen. De film vertelt een zeer persoonlijk verhaal, dat tegelijk het verhaal is van velen die ontworteld zijn door kolonisatie. Door te vertellen neemt Jean-René langzaam weer bezit van die onverwerkte geschiedenis die zich in zijn lichaam heeft genesteld als een onbestemde pijn die wordt doorgegeven van generatie op generatie. 25 nov. 19:00 - 19:54
Podium Mozaïek, Amsterdam + 27 nov. 16:00 - 17:05 Eye Cinema 2, Amsterdam

meerinfo

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

De jonge Nederlandse singer-songwriter, multi-instrumentalist en rapper Joshua J maakt moderne r&b, hiphop en soul. Hij groeide op in Breda als kind van West-Afrikaanse ouders en is sinds jonge leeftijd bezig met muziek. In maart 2019 bracht hij zijn debuutalbum 1998 uit, een ongekend krachtig en persoonlijk debuutalbum waarop hij zingt over zijn lastige jeugd. Het album kreeg internationaal veel aandacht van gerenommeerde blogs als Complex UK en smaakmakers als Julie Adenuga van Beats1. Niet gek dus, dat alle tickets voor zijn eerste eigen concert in Nederland in de Melkweg razendsnel de deur uit vlogen en hij werd gevraagd om het voorprogramma te verzorgen voor iconische artiesten als Anderson, Paak en Boyz II Men.

meerinfo

Nieuw werk van twee talentvolle choreografen. Het talentontwikkelingsprogramma van Club Guy & Roni presenteert Dunja Jocic en Kwame Asafo-Adjei. Jocic is al lang verbonden aan Club Guy & Roni, Asafo-Adjei won in 2019 de Rotterdam International Duet Choreography Competition. Club Guy & Roni nodigt dansmakers met wie de groep zich verwant voelt uit om nieuw werk te maken. In deze double bill staan choreografen Dunja Jocic en Kwame Asafo centraal. Dunja Jocic maakte jaren deel uit van het ensemble van Club Guy & Roni. Ze heeft zich ontwikkeld tot zelfstandig choreograaf en filmmaker. Voor haar werk als choreograaf en danser won ze al diverse prijzen. In samenwerking met Rik van den Bos, huisschrijver van het Noord Nederlands Toneel, zoekt Jocic naar de essentie van wat onze identiteit bepaalt – is dat onze ziel, of juist ons lichaam? In een nabije toekomst krijgt een lichaam een nieuwe ziel geüpload. Zo ontstaat een strijd tussen dans en tekst en tussen wie de eigenaar is van dit nieuw ontstane wezen. De Britse choreograaf Kwame Asafo-Adjei combineert in zijn werk hedendaagse dans en hip-hop met invloeden uit zijn Ghanese afkomst. Daar komt een heel eigen bewegingstaal uit. Asafo won in 2019 de unieke XL Production Award van de Rotterdam International Duet Choreography Competition, de belangrijkste internationale duetcompetitie. Club Guy & Roni is partner van de RIDCC en begeleidde Kwame Asafo-Adjei bij het maken van zijn bijdrage Lubeck. Daarin probeert een jongeman middenin een pandemie greep te krijgen op wat hij is kwijtgeraakt en wat waarde voor hem heeft.

meerinfo

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2021) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. En veel wereldpremieres ! Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link

idfa2021   films uit/over afrika

Een zwijgzame man: dat is het beeld dat filmmaker Erika Etangsalé als kind had van haar vader, Jean-René. Nu doet hij voor haar camera voor het eerst zijn verhaal. Het is een verhaal van ontheemding die generaties teruggaat, van de kolonisatie en slavernij die zijn voorouders naar het eiland Réunion brachten tot het omstreden Franse overheidsprogramma BUMIDOM, dat hem als 17-jarige weer van dat eiland wegplukte. Terwijl Jean-René in een zonnig en kleurrijk Frankrijk de brokken van zijn verleden bijeenlegt, is ook het eiland vanaf de eerste seconden aanwezig in de film, gevangen in korrelige zwart-witbeelden van vulkaantoppen en bergflanken gehuld in mistflarden – beelden die zich hebben losgemaakt van de tijd, en waarin de grenzen tussen mythe, droom en herinnering vervagen. De film vertelt een zeer persoonlijk verhaal, dat tegelijk het verhaal is van velen die ontworteld zijn door kolonisatie. Door te vertellen neemt Jean-René langzaam weer bezit van die onverwerkte geschiedenis die zich in zijn lichaam heeft genesteld als een onbestemde pijn die wordt doorgegeven van generatie op generatie. 25 nov. 19:00 - 19:54
Podium Mozaïek, Amsterdam + 27 nov. 16:00 - 17:05 Eye Cinema 2, Amsterdam

meerinfo

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Het Stedelijk Museum presenteert vanaf 20 november Remy Jungerman. Behind the Forest, met werk van de afgelopen vijftien jaar en nieuw werk dat speciaal is gemaakt voor de tentoonstelling. In Jungermans sculpturen, installaties, panelen, collages en zeefdrukken beweegt hij zich tussen de Marron-cultuur in Suriname, de Afrikaanse Diaspora en het 20ste-eeuws modernisme. Hij zoekt naar een autonome beeldtaal door abstracte geometrische patronen uit verschillende culturen met elkaar in gesprek te laten gaan. Remy Jungerman (1959) is geboren in Moengo, Suriname, en woont en werkt in Nederland en de Verenigde Staten. Hij volgde een opleiding aan de Academie voor Hogere Kunst- en Cultuuronderwijs in Paramaribo en verhuisde in 1990 naar Amsterdam om een vervolgstudie te doen aan de Rietveld Academie. Jungermans moeder was van Afrikaanse origine, zijn vader van Europese afkomst. Toen zijn vader in 2005 overleed ging hij terug naar Suriname voor de begrafenis. Ook bezocht hij het familiealtaar van zijn moeder en nam deel aan rituelen behorend bij de voorouderverering. Zijn moeder stamt af van de Bakabusi (‘de mensen achter het bos’) ook bekend als de Brooskampers, die onder leiding van graman (opperhoofd) Broos ontsnapten aan de slavernij van de Nederlandse plantages en een eigen gemeenschap in de Surinaamse regenwouden stichtten. Besef van zijn schatplichtigheid aan de cultuur van de Marrons leidde tot Jungermans beslissing om daaraan voortaan uitdrukking te geven in zijn werk. De tentoonstellingstitel Behind the Forest is een directe verwijzing naar de Bakabusi mensen. Vanuit de cultuur van de Marrons smeedt hij relaties met het modernisme, waarvoor de geometrische patronen van traditionele textielvormen een unieke mogelijkheid bieden.

stedelijkmuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Nieuw werk van twee talentvolle choreografen. Het talentontwikkelingsprogramma van Club Guy & Roni presenteert Dunja Jocic en Kwame Asafo-Adjei. Jocic is al lang verbonden aan Club Guy & Roni, Asafo-Adjei won in 2019 de Rotterdam International Duet Choreography Competition. Club Guy & Roni nodigt dansmakers met wie de groep zich verwant voelt uit om nieuw werk te maken. In deze double bill staan choreografen Dunja Jocic en Kwame Asafo centraal. Dunja Jocic maakte jaren deel uit van het ensemble van Club Guy & Roni. Ze heeft zich ontwikkeld tot zelfstandig choreograaf en filmmaker. Voor haar werk als choreograaf en danser won ze al diverse prijzen. In samenwerking met Rik van den Bos, huisschrijver van het Noord Nederlands Toneel, zoekt Jocic naar de essentie van wat onze identiteit bepaalt – is dat onze ziel, of juist ons lichaam? In een nabije toekomst krijgt een lichaam een nieuwe ziel geüpload. Zo ontstaat een strijd tussen dans en tekst en tussen wie de eigenaar is van dit nieuw ontstane wezen. De Britse choreograaf Kwame Asafo-Adjei combineert in zijn werk hedendaagse dans en hip-hop met invloeden uit zijn Ghanese afkomst. Daar komt een heel eigen bewegingstaal uit. Asafo won in 2019 de unieke XL Production Award van de Rotterdam International Duet Choreography Competition, de belangrijkste internationale duetcompetitie. Club Guy & Roni is partner van de RIDCC en begeleidde Kwame Asafo-Adjei bij het maken van zijn bijdrage Lubeck. Daarin probeert een jongeman middenin een pandemie greep te krijgen op wat hij is kwijtgeraakt en wat waarde voor hem heeft.

meerinfo