Agenda 07 - 13 November 2021

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

ZA 06.11.21 - Music Meeting @ MuziekPublique, Brussel  /  ZO 07.11.21 - Music Meeting @ Brebl, Nijmegen  /  MA 08.11.21 - Music Meeting @ LantarenVenster, Rotterdam  /  DI 09.11.21 - Music Meeting @ Concertgebouw, Amsterdam (*)  * Dubbelprogramma met Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba. Het programma van Music Meeting Concerts vertegenwoordigt het Music Meeting DNA in optima forma. Zo is er de tournee van Trio Da Kali uit Mali, met op het podium Hawa Kassé Mady (zang), Diabaté Mamadou Kouyaté (balafon) en Lassana Diabaté (bas n’goni). Waar de Britse producer Lucy Duran het trio eerder koppelde aan het Amerikaanse Kronos Quartet, heeft Music Meeting de Malinese muzikanten in deze tournee gelinkt met het energieke Nederlandse North Sea String Quartet. De Nederlandse tournee start op 7 november in Brebl (Nijmegen).

musicmeeting

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

ZA 06.11.21 - Music Meeting @ MuziekPublique, Brussel  /  ZO 07.11.21 - Music Meeting @ Brebl, Nijmegen  /  MA 08.11.21 - Music Meeting @ LantarenVenster, Rotterdam  /  DI 09.11.21 - Music Meeting @ Concertgebouw, Amsterdam (*)  * Dubbelprogramma met Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba. Het programma van Music Meeting Concerts vertegenwoordigt het Music Meeting DNA in optima forma. Zo is er de tournee van Trio Da Kali uit Mali, met op het podium Hawa Kassé Mady (zang), Diabaté Mamadou Kouyaté (balafon) en Lassana Diabaté (bas n’goni). Waar de Britse producer Lucy Duran het trio eerder koppelde aan het Amerikaanse Kronos Quartet, heeft Music Meeting de Malinese muzikanten in deze tournee gelinkt met het energieke Nederlandse North Sea String Quartet. De Nederlandse tournee start op 7 november in Brebl (Nijmegen).

musicmeeting

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

ZA 06.11.21 - Music Meeting @ MuziekPublique, Brussel  /  ZO 07.11.21 - Music Meeting @ Brebl, Nijmegen  /  MA 08.11.21 - Music Meeting @ LantarenVenster, Rotterdam  /  DI 09.11.21 - Music Meeting @ Concertgebouw, Amsterdam (*)  * Dubbelprogramma met Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba. Het programma van Music Meeting Concerts vertegenwoordigt het Music Meeting DNA in optima forma. Zo is er de tournee van Trio Da Kali uit Mali, met op het podium Hawa Kassé Mady (zang), Diabaté Mamadou Kouyaté (balafon) en Lassana Diabaté (bas n’goni). Waar de Britse producer Lucy Duran het trio eerder koppelde aan het Amerikaanse Kronos Quartet, heeft Music Meeting de Malinese muzikanten in deze tournee gelinkt met het energieke Nederlandse North Sea String Quartet. De Nederlandse tournee start op 7 november in Brebl (Nijmegen).

musicmeeting

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

It goes without saying that The Concertgebouw and jazz & pop music make a perfect combination. The stages of both the Main Hall and the Recital Hall have borne witness to nearly the whole of jazz history. Sarah Vaughan and Ella Fitzgerald have both performed here, as have Miles Davis and Louis Armstrong. Famous pop stars and bands that have graced the stage of the Main Hall include Frank Zappa, the Doors and the Eagles, to name but a few. Legendary concerts, in the present as well as the past.

concertgebouw

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

PhD candidate: CAK (Claris) Riungu. Promotor: prof.dr.ir. EH (Erwin) Bulte. Co-promotor: dr.ir. MM (Marrit) van den Berg & dr.ir. H (Harro) Maat & dr M Kamau. Organisation: Wageningen University, Development Economics, Wageningen School of Social Sciences (WASS)

moreinfo

Promovendus: C. van Niekerk-Jacobs. Promotor(en): Prof.dr. J.J. Sloth-Nielsen & Prof.dr. T. Liefaard

leidenuniv

Een online poëzieavond met Antjie Krog en Klimaatdichters Moya De Feyter en Saskia Stehouwer. Voertaal: Nederlands/Afrikaans. This event will be held in Dutch. Het werk ‘Broze aarde’ van Antjie Krog is geschreven in de vorm van een requiem, de vaste mis voor een overledene. In dit geval is de overledene de door de mensen verwaarloosde aarde. Tegelijk roept de tekst op om als mens oog te hebben voor elkaar. Immers: ‘Hoe kan ons die aarde versorg as ons mekaar nie versorg nie / hoe kan ons die mense versorg as ons die aarde nie versorg nie’. Dit thema vormt de aanleiding voor een gesprek tussen Antjie Krog en De Klimaatdichters over hoe poëzie woorden kan geven aan de schoonheid van de natuur maar ook aan diepe bezorgdheid over de toekomst van de aarde. Uitgangspunt is aandacht en zorg voor planeet én mens. Het gesprek zal worden afgewisseld met poëzievoordrachten. Ook het online publiek krijgt de gelegenheid om te reageren en vragen te stellen.

meerinfo

Tutu Puoane werd geboren in Pretoria (Zuid-Afrika) en vestigde zich in 2002 aanvankelijk in Nederland en sinds 2004 in Antwerpen. Inmiddels is zij uitgegroeid tot één van de meest charismatische persoonlijkheden op onze podia, met naast haar eigen projecten ook verschillende opmerkelijke samenwerkingen met onder meer het Brussels Jazz Orchestra, Bart Peeters en Wim Vandekeybus. Tutu weet als geen ander haar publiek in vervoering te brengen met haar prachtige stem en spontane charme. Haar partner Ewout Pierreux, met wie ze inmiddels meer dan 15 jaar samenwerkt, begeleidt haar op de piano. De twee kennen elkaar door en door en ondernemen samen een intieme trip door hun favoriete songs. Bereid je voor op een hartverwarmende avond met songs gedrenkt in jazz en soul, gekruid met een stukje Afrika. Tijdens het tweede deel van de avond brengt gitarist Lionel Loueke een ode aan zijn mentor Herbie Hancock met enkele verrassende en snedige versies van bekende tunes van deze jazzlegende. 

meerinfo

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Le Guess Who? is een festival voor grensverleggende muziek en cultuur van over de hele wereld. Het festival presenteert geluiden die je op andere plekken nauwelijks te horen krijgt maar juist uitdagen en inspireren. De 14e editie vindt plaats van 11 t/m 14 november 2021 in Utrecht. Vier dagen lang neemt Le Guess Who? de stad Utrecht over: artiesten treden op in popzalen, theaters, kerken, oude fabriekspanden en clubs. In 2021 treden onder andere op: multi-instrumentalist, zanger en songwriter John Dwyer, ook bekend als de frontman van OSEES; de Colombiaanse experimentele producer en geluidskunstenaar Lucrecia Dalt; de Japanse componist en percussionist Midori Takada; klarinettiste en saxofoniste Matana Roberts, en singer-songwriter Phil Elverum, bekend van zijn werk als Mount Eerie en The Microphones. Alle curatoren treden ook zelf op tijdens het festival. Verder zijn er optredens van o.a. artist-in-residence Alabaster dePlume, John Dwyer’s pysch- garagerockicoon OSEES en ook de liveprimeur van zijn nieuwe collectief Bent Arcana; de legendarische Duitse krautrockgroep faUSt, de Zanzibarische Siti Muharam, achterkleindochter van taarab-legende Siti Binti Saad; Egyptisch ensemble Mazaher, een van de laatste beoefenaars van het Zar ritueel; de Gambiaans-Britse grime- en hiphopartiest Pa Salieu; en optredens gehost door het Oegandese platenlabel Nyege Nyege Tapes en Utrechts multidisciplinair platform Uncloud. Meer artiesten worden op een later moment aan de line-up toegevoegd.

legueswho tivolivredenburg

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Online event. Registrees will receive a link to the online platform one day before the start of the event. Global histories of East Africa have often focused on economic relationships. But engagement with the wider world also took place in the domain of ideas, increasingly, from the late nineteenth century, through the medium of print media. With rare exceptions, mainland Tanzania’s Swahili-language print media in the first half of the twentieth century was missionary and government owned, at least until the rise of the nationalist press in the 1950s. For this reason, it was once thought to be of less interest to intellectual historians than the independent press of neighbouring countries. But a growing body of work has begun to explore the diversity of content and the richness of the thinking which took place in the pages of these newspapers, albeit within very circumscribed limits. In this talk, which is part of a wider project exploring Tanzania’s modern history in a global context, Prof. Emma Hunter (University of Edinburgh) will explore Tanzania’s Swahili-language print media as a space in which writers reflected on their place within an increasingly unequal world. Speaker: Prof. Emma Hunter. Click here to register for this event

ascleiden

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Le Guess Who? is een festival voor grensverleggende muziek en cultuur van over de hele wereld. Het festival presenteert geluiden die je op andere plekken nauwelijks te horen krijgt maar juist uitdagen en inspireren. De 14e editie vindt plaats van 11 t/m 14 november 2021 in Utrecht. Vier dagen lang neemt Le Guess Who? de stad Utrecht over: artiesten treden op in popzalen, theaters, kerken, oude fabriekspanden en clubs. In 2021 treden onder andere op: multi-instrumentalist, zanger en songwriter John Dwyer, ook bekend als de frontman van OSEES; de Colombiaanse experimentele producer en geluidskunstenaar Lucrecia Dalt; de Japanse componist en percussionist Midori Takada; klarinettiste en saxofoniste Matana Roberts, en singer-songwriter Phil Elverum, bekend van zijn werk als Mount Eerie en The Microphones. Alle curatoren treden ook zelf op tijdens het festival. Verder zijn er optredens van o.a. artist-in-residence Alabaster dePlume, John Dwyer’s pysch- garagerockicoon OSEES en ook de liveprimeur van zijn nieuwe collectief Bent Arcana; de legendarische Duitse krautrockgroep faUSt, de Zanzibarische Siti Muharam, achterkleindochter van taarab-legende Siti Binti Saad; Egyptisch ensemble Mazaher, een van de laatste beoefenaars van het Zar ritueel; de Gambiaans-Britse grime- en hiphopartiest Pa Salieu; en optredens gehost door het Oegandese platenlabel Nyege Nyege Tapes en Utrechts multidisciplinair platform Uncloud. Meer artiesten worden op een later moment aan de line-up toegevoegd.

legueswho tivolivredenburg

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Voor bezoek aan dit optreden is een coronatoegangsbewijs verplicht. Voorafgaand wordt gevraagd een bewijs van vaccinatie, recent herstel van COVID-19 of een negatieve coronatest te tonen (QR-code), samen met een geldig identiteitsbewijs. Heeft u al kaarten? Dan wordt u daarover door onze kassa geïnformeerd. In een opwelling boekt de overwerkte Astrid een reis naar een Afrikaans land. Terwijl de beach boys zich aan haar opdringen valt haar oog op de veel jongere, trotse visser Kofi. Ze worden verliefd en samen verhuizen ze naar Nederland. Het geluk lijkt hen toe te lachen, ze krijgen een tweeling maar Kofi kan niet goed aarden in zijn nieuwe omgeving. Wanneer Astrid verliefd wordt op een collega, is er geen plek meer voor Kofi in haar leven. Kofi voelt zich machteloos en op een dag haalt hij de kinderen van het schoolplein en vertrekt. Astrid reist met een op sensatie beluste televisieploeg naar zijn geboortedorp. De klopjacht op Kofi begint. ‘Kaap Liefde’ is een voorstelling over liefde, (on)macht en wraak. Geïnspireerd op het tv-programma ‘Ontvoerd’ waarin het verhaal van de ‘dader’ niet in beeld komt. Raymi Sambo en de makers vragen zich af: ‘wat is zijn verhaal? Wat laat de televisie ons wel of niet zien? Wanneer ben je dader en wanneer slachtoffer?’.

raymisambo

Beschadigd en gehard door het leven in een getto van de Nigeriaanse metropool Lagos vertrekt Charity naar Europa om in België illegaal aan de slag te gaan als prostituee. Ze wordt opgezadeld met haar jongere zusje Happy, die ze op haar beurt meedogenloos inwijdt in de prostitutie. Met drie andere illegale vrouwen delen Charity en Happy een kleine flat in een grauwe buitenwijk. Samen doorstaan ze alle ellende, uitbuiting en vernederingen met humor, veerkracht en zang. Als het ze op een dag te veel wordt, komen ze in opstand en zingen hun woede van de daken. De Belgische regisseur Karin Junger baseerde de film op ware feiten, en wilde een realistisch portret maken van Afrikaanse vrouwen die naar Europa komen op zoek naar een beter bestaan, maar uiteindelijk in de prostitutie belanden. Ondanks de zwaarte van het onderwerp, besloot Junger de nadruk leggen op de muzikaliteit en veerkracht van de vrouwen. Dit resulteert in een rauwe, moderne musical die je flink wakker schudt, maar met hoop achterlaat. Regisseur: Karin Junger

filmladder

Vrijdag 29 oktober opent de tentoonstelling Back in the Day is our Future in Melkweg Expo. Jessy Koeiman is uitgenodigd deze tentoonstelling samen te stellen als onderdeel van het nieuwe programma voor beginnende curatoren. De unieke visie van Koeiman en haar expertise als kunstenaar, cultureel ondernemer en Curator Collective Learning bij Kunstinstituut Melly maken haar de aangewezen curator om deze tentoonstelling te ontwikkelen. De multidisciplinaire eigenschappen van werk en praktijk van de acht geselecteerde kunstenaars vormen een belangrijk uitgangspunt voor de werkwijze en selectiemethode van Jessy Koeiman. Back in the Day is our Future versterkt Zwarte stemmen die weerstand tonen door de rijkdom van Zwarte cultuur en geschiedenis te vieren. Het brengt een ode aan het verleden en vreugde aan de toekomst door een positief perspectief te bieden, waarmee het ruimte biedt voor heling en vermindering van de emotionele arbeid die gepaard gaat met trauma. De acht geselecteerde kunstenaars zijn David Uzochukwu, Berette S Macaulay, Aqueene Wilson, Marciano Lynch, Ethel Tawe, Kay Slice’, Rossel Chaslie en Tirza Mary

melkweg

Voor een nieuw project reist kunstenaar Michiel Voet naar Algerije om met zijn oude vriend Karim Ramtani terug te blikken op hun gedeelde verleden in Amsterdam. Ramtani verschijnt niet op de afgesproken plek en Voet besluit zijn vriend te gaan zoeken. De Vreemdeling is een reconstructie van deze roadtrip door de Sahara. Een verhaal over de vriendschap tussen een Algerijn en een Nederlander. Maar ook over de koloniale geschiedenis van Europa en de verloren onschuld van het Europees migratiebeleid dat ver weg, in de Sahel, haar grenzen overschrijdt.
De Algerijn Karim Ramtani woonde gedurende 22 jaar illegaal in Amsterdam, waar hij onderdak vond in het atelier van Michiel Voet. Hij inspireerde de kunstenaar Michiel Voet tot het maken van een fototentoonstelling en een theaterproductie bij Orkater onder de titel De Onzichtbare Man. De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en was van 2014 tot 2018 was de voorstelling te zien op festivals en in theaters in binnen- en buitenland. Karim Ramtani keerde drie jaar geleden gedesillusioneerd terug naar Algerije. Het illegale leven in Europa bood hem geen perspectief.

orkater speellijst

Het zijn de marge van de samenleving en de schaduwkant van de menselijke geest die de wereldberoemde fotograaf en kunstenaar Roger Ballen (Amerikaan, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika) altijd al hebben gefascineerd. Met zijn zwart-wit fotoserie Platteland heeft hij in 1994 internationaal indruk gemaakt. De foto’s toonden de grimmige realiteit van arme witte Zuid-Afrikaners, een groep die ondanks alle privileges gedurende de Apartheid in erbarmelijk omstandigheden leefden. In de loop van zijn carrière start Ballen met het maken van installaties, waarbij hij de macabere realiteit vermengt met decorstukken. Mensen, poppen, ratten en reptielen figureren tegen een achtergrond met tekeningen van primitieve figuren. Met deze uitgesproken ‘Ballenesque stijl’ creëert Ballen zijn eigen universum en is hij uitgegroeid  tot een cultfiguur, juist ook onder de jongere generaties. Dit retrospectief nodigt uit tot dwalen door de psyche van Roger Ballen en doet je afvragen: wat is echt?

meerinfo

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
What does freedom mean in the aftermath of the pandemic lock downs, social distancing, Black Lives Matter protests, climate change with unprecedented heat waves, wildfires, floods, social media panic and plagues of fake news? The answer lies in art because it can announce what we don’t want to hear and reveal what we are afraid to see. With his tongue firmly in our cheek Geers sharpens his black humour and challenges our definitions of art in the post- Truth era. In Voëlvry, the artist shifts his uniquely charged language of political abstraction and aesthetic protest towards healing by understanding our fragile connection to nature through art.

Amsterdam Art Gallery   capital c

Het werk van Hadassa Ngamba bestaat uit schilderijen, tekeningen, fotografie, video, installaties en performance. In haar werk verwijst ze naar het onevenwicht in de Congolese samenleving en de schrijnende sociale en milieukwesties in de DRC door het gebruik van materialen die symbool staan voor het strategisch, kapitalistisch bewind over de grondstoffen in haar moederland. In haar sculpturen, installaties en performances probeert ze systemische ongelijkheden aan te vechten door het verwijzen naar elementen uit de (koloniale) geschiedenis, religie, dromen, cartografie en het lichaam. Hadassa Ngamba bouwde een maquette van en voor haar tentoonstelling. Het is een ruimtelijke collage en/of een schaalmodel, een sculptuur en/of een denkruimte. De schilderijen en foto’s worden aangevuld met een geluidswerk (dat ze samen met haar broer, muzikant en geluidskunstenaar ontwikkelt en waar haar stem en het geluid van water samenkomen. De maquette heeft ze in verschillende kleuren geschilderd en omgeven met allerhande materialen, van documenten, leistenen tot en met verfborstels. Centraal in de tentoonstellingsruimte staat La Table Sereine (de serene tafel). “De woorden komen van mijn leraar Frans in het zesde leerjaar. Hij vroeg ons naar metaforen achter de woorden. Bij ‘de serene tafel’ antwoordde ik: een tafel waar filosofen aan zitten die universele antwoorden voor het overleven van de wereld bedenken.”, en Hadassa Ngamba vervolgt: “Natuurlijk was er toen ook de religieuze opvoeding van mijn moeder. Nu denk ik een tafel als ideaal voor mensen, die overal ter wereld kan staan, waar oplossingen voor de humaniteit worden bedacht. Het is een tafel zonder vaste contouren, de vorm wordt niet esthetisch bepaald, maar gemodelleerd volgens een ideaalbeeld om tot reflectie te kunnen komen.”

meerinfo achtergrondinfo

Opera & ballet van o.a. Neo Muyanga (Zuid-Afrika) / Maarten van Hinte / Kenza Koutchoukali / Shailesh Bahoran. WERELD-PREMIÈRE. Vergeet Spiderman. In november neemt de mythische spin Anansi het roer over. Voor een nieuwe, spannende familieproductie over dit bijzondere wezen dat de halve wereld is over gereisd, werken De Nationale Opera en Het Nationale Ballet samen met een mix van artiesten. Gerenomeerde operasolisten, musici uit diverse genres, balletdansers en dansers uit de hiphopscene: samen vertellen ze een fascinerend verhaal dat verschillende culturen, klanken en bewegingsstijlen op innovatieve wijze samenbrengt. LET OP: om deze voorstelling te bezoeken heeft u een geldige QR-code van het coronatoegangsbewijs nodig. Voor deze familievoorstelling verdiepten de makers zich in de verhalen over de spin Anansi, die in West-Afrika ontstonden, meereisden met de tot slaafgemaakten naar het Caraïbisch gebied – en dankzij Surinaamse en Antiliaanse Nederlandsers ons land bereikten. In deze voorstelling bevrijdt de vindingrijke spin, die iedereen te slim af is en altijd de dans weet te ontspringen, de gevangen verhalen van de wereld uit de klauwen van de sluwe tijger Tigri. Al krijgt hij deze verhalen uiteraard niet zonder slag of stoot. Een veelzijdig artistiek team is verantwoordelijk voor deze nieuwe muziektheaterproductie. Verschillende culturen, klanken en verhalen komen op een speelse wijze in deze nieuwe creatie bij elkaar. In de kleurrijke compositie van Neo Muyanga word je, aan de hand van het buitengewoon originele libretto van Maarten van Hinte, meegenomen in een muzikale vertelling waarin westerse muziekstijlen zijn verweven met Afro-Caribische invloeden en West-Afrikaanse percussie.

nationaleopera&ballet

Le Guess Who? is een festival voor grensverleggende muziek en cultuur van over de hele wereld. Het festival presenteert geluiden die je op andere plekken nauwelijks te horen krijgt maar juist uitdagen en inspireren. De 14e editie vindt plaats van 11 t/m 14 november 2021 in Utrecht. Vier dagen lang neemt Le Guess Who? de stad Utrecht over: artiesten treden op in popzalen, theaters, kerken, oude fabriekspanden en clubs. In 2021 treden onder andere op: multi-instrumentalist, zanger en songwriter John Dwyer, ook bekend als de frontman van OSEES; de Colombiaanse experimentele producer en geluidskunstenaar Lucrecia Dalt; de Japanse componist en percussionist Midori Takada; klarinettiste en saxofoniste Matana Roberts, en singer-songwriter Phil Elverum, bekend van zijn werk als Mount Eerie en The Microphones. Alle curatoren treden ook zelf op tijdens het festival. Verder zijn er optredens van o.a. artist-in-residence Alabaster dePlume, John Dwyer’s pysch- garagerockicoon OSEES en ook de liveprimeur van zijn nieuwe collectief Bent Arcana; de legendarische Duitse krautrockgroep faUSt, de Zanzibarische Siti Muharam, achterkleindochter van taarab-legende Siti Binti Saad; Egyptisch ensemble Mazaher, een van de laatste beoefenaars van het Zar ritueel; de Gambiaans-Britse grime- en hiphopartiest Pa Salieu; en optredens gehost door het Oegandese platenlabel Nyege Nyege Tapes en Utrechts multidisciplinair platform Uncloud. Meer artiesten worden op een later moment aan de line-up toegevoegd.

legueswho tivolivredenburg

Bezwerend orkest verwelkomt grote Marokkaanse belofte, die eerder samenwerkte met Fatoumata Diawara en Herbie Hancock. Het superdiverse Marmoucha Orchestra werpt nieuw licht op de muziektradities van Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Middellandse Zee. Speciale gast tijdens Gnawa Fusion in het BIMHUIS is Mehdi Nassouli, de internationaal geroemde Marokkaanse zanger en bespeler van het snaarinstrument guembri. Hij wordt gezien als de toekomst van de gnawa, de hypnotiserende traditionele stijl die een opleving maakt onder jonge musici uit de jazz, reggae en rock. Voor Mehdi Nassouli ontwikkelde het Marmoucha Orchestra een bijzonder repertoire, waarin authentieke gnawa-stukken begeleid worden door moderne orkestrale arrangementen. En waarin gnawa-ritmes samensmelten met jazz en andere westerse stijlen. Gnawa Fusion is geïnspireerd door de Marokkaans-Algerijnse traditie van de lila, een feestelijk ritueel waarin musici door bezwerend samenspel in contact proberen te komen met de geesten van hun voorvaderen. Mehdi Nassouli werkte eerder samen met o.a. Fatoumata Diawara, Herbie Hancock, Titi Robin en Alpha Blondy.

marmoucha bimhuis amare tivolivredenburg grounds

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

In september en oktober draaien wij in het kader van de Just Peace Month drie films die Den Haag in contact brengen met de thema’s en instellingen die wereldwijd bijdragen aan vrede en gerechtigheid. Vanaf 14 oktober: The Man Who Sold His Skin. De nieuwe film van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania (Beauty and The Dogs), die werd genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Oscars. De film wordt gedragen door Yahya Mahayni als Sam die zich laat inpalmen door een verraderlijke Monica Bellucci als PA van kunstenaar Godefroi (Koen de Bouw). Sam Ali wordt van zijn grote liefde gescheiden en ontvlucht Syrië. Hij ontmoet de beroemde en provocerende kunstenaar Jeffrey Godefroi, die van ongebruikelijke objecten waardevolle kunst maakt. Hij biedt Sam de mogelijkheid naar Europa te kunnen reizen door zijn rug beschikbaar te stellen. Sam groeit uit tot een levend kunstwerk dat miljoenen waard is op de kunstmarkt. De vrijheid die hij dacht te vinden, blijkt schijn. Kan hij aan zijn eigen lichaam ontsnappen? Mahayni won op het filmfestival van Venetië de award voor Beste Acteur in het Orizzonti programma. De film is los geïnspireerd op een origineel kunstwerk van Wim Delvoye. Ook in o.a. Amsterdam en Rotterdam

filmladder filmhuisdenhaag  rialto  lantarenvenster

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart