Agenda 20 - 26 November 2022

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

14,40 en 19.15  Voor en na de vertoning zijn in de foyer speciale edities van Nosagenda Magazine te koop, geheel in het teken van Cesária Évora. In het Nederlands en Portugees beschikbaar. Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

lantarenvenster

Het programma van het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA 2022) is bekend. Ook dit jaar weer redelijk veel documentaires over Afrika, en zelfs een aantal geproduceerd in Afrika. Een selectie uit / over Afrika vindt u in de 2e link. Ook te zien een Portugese film over de beroemde Kaap-Verdiaande zangeres Cesaria Evora

idfa2022   films uit/over afrika  cesariaevora

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Dé winnaar van de 2019 Grammy Award voor Best World Music Album, 's werelds meest geprezen koor brengt hun "Freedom" concert voor de eerste keer naar Europa. Afkomstig uit de stad Soweto, de geboorteplaats van de vrijheidsstrijd van de democratische beweging van Zuid-Afrika, inspireert het Soweto Gospel Choir luisteraars over de hele wereld met hun uitbundige mix van Afrikaanse gospel en internationale klassiekers. Deze groovy groep zingt én speelt kleurrijke en energieke muziek, doordrenkt met de traditionele ritmes en rijke harmonieën die we van hen gewend zijn. Verwacht een speciaal concert vol authentieke dans, vrolijkheid en ontroering! Voor fans van Ladysmith Black Mambazo en Johnny Clegg.

hetdepot

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Due to circumstances, the speaker for this lecture had to go back to Rwanda. We are working on getting this lecture online via Zoom. You can make your reservation here as usual. We will inform you if we switch to online and send you the Zoom-link.
An investigative journalist in Rwanda will share his experiences of exposing human rights violations, corruption and empowering communities. Discover how investigative, data, undercover and open-source investigative journalism is used in the fight against corruption and human rights abuses.  Besides engaging the next generation of Rwandan journalists, tonight’s speaker is also a petitioner on laws that hinder the press and freedom of expression in Rwanda. The talk will be followed by a Q&A session.

more-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Club Guy & Roni vraagt dansmakers met wie het zich verwant voelt nieuw werk te maken. Dit vanuit de missie van het dansgezelschap om talent te ondersteunen, te begeleiden en hen bij een groter publiek onder de aandacht te brengen. In deze double bill (twee voorstellingen op één avond) staan choreografen Mohamed Yusuf Boss &het duo Anna Jacobs en Hanna van der Meer centraal. In LABA verkent choreograaf en danser Mohamed Yusuf Boss het onderwerp ‘thuis zijn’ vanuit de fundamenten van Hiphop en onder andere de Afrikaanse dansstijlen Pantsula en Jaandheer, en de Haka van de Maori. Met het sterk collectieve karakter van deze verschillende stijlen onderzoekt Yusuf Boss de relatie tussen het individu en een land of thuis dat officieel niet bestaat, zoals Somaliland. Lunatics and Poets verbindt verschillende disciplines en initieert hiermee een diverse dialoog. Tot hun meest recente werken behoren The Land of no Curtains, première op Festival d’Avignon (2022) en de voorstelling The People look like Flowers at last (2021). Het duet I am a poem, there is no way out won de Club Guy & Roni partner award tijdens RIDCC (2018), de Golden Butterfly Award Dance Fest (2019) en de eerste prijs op Festival10Sentidos Valencia (2020).

meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

De Sengalese kora-speler en zanger Ablaye Cissoko en de Franse accordeonist Cyrille Brotto geven op woensdag 23 november samen een concert in de Duif in Amsterdam. De twee bijzonder begaafde instrumentisten brachten dit jaar het album INSTANT uit. De Senegalese Ablaye Cissoko bespeelt de kora, een Afrikaanse dubbel-harp die steeds meer terrein wint binnen de westerse muziek. Hij is daarnaast getalenteerd zanger. De Franse accordeonist Cyrille Brotto is al jaren een bekend gezicht in de Zuid-Franse folk-wereld. Op het album INSTANT bundelden de twee bevriende muzikanten voor het eerst de krachten. Het resultaat is een magische plaat waarop moeiteloos wordt gelaveerd tussen Zuid-Franse folk en de Mandingo-traditie uit West-Afrika, waar modaliteit en polyritmiek organische elementen zijn.

meer-info

Club Guy & Roni vraagt dansmakers met wie het zich verwant voelt nieuw werk te maken. Dit vanuit de missie van het dansgezelschap om talent te ondersteunen, te begeleiden en hen bij een groter publiek onder de aandacht te brengen. In deze double bill (twee voorstellingen op één avond) staan choreografen Mohamed Yusuf Boss &het duo Anna Jacobs en Hanna van der Meer centraal. In LABA verkent choreograaf en danser Mohamed Yusuf Boss het onderwerp ‘thuis zijn’ vanuit de fundamenten van Hiphop en onder andere de Afrikaanse dansstijlen Pantsula en Jaandheer, en de Haka van de Maori. Met het sterk collectieve karakter van deze verschillende stijlen onderzoekt Yusuf Boss de relatie tussen het individu en een land of thuis dat officieel niet bestaat, zoals Somaliland. Lunatics and Poets verbindt verschillende disciplines en initieert hiermee een diverse dialoog. Tot hun meest recente werken behoren The Land of no Curtains, première op Festival d’Avignon (2022) en de voorstelling The People look like Flowers at last (2021). Het duet I am a poem, there is no way out won de Club Guy & Roni partner award tijdens RIDCC (2018), de Golden Butterfly Award Dance Fest (2019) en de eerste prijs op Festival10Sentidos Valencia (2020).

meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Promotor: Prof. dr. Wim Groot. Co-promotor: Dr. S. Cabus, KU Leuven. Dit proefschrift tracht het inzicht in de context van de samenwerking tussen universiteiten en industrieën (UIC) in Sub-Saharisch Afrika te vergroten en mechanismen te identificeren om interacties en kennisoverdracht tussen de twee economische entiteiten te stimuleren. De resultaten van drie studies over Rwanda en een systematisch literatuuronderzoek worden gepresenteerd en besproken. Zij geven aan dat de UIC-activiteiten in Rwanda eenzijdig en beperkt van opzet zijn, d.w.z. dat zij voornamelijk plaatsvinden via op onderwijs gerichte kanalen. Ze zijn daarom minder bevorderlijk voor het creëren en verspreiden van kennis via relationeel leren.

meer-info

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

PhD candidate: M (Mandy) Malan MSc. Promotor: prof.dr.ir. EH (Erwin) Bulte. Co-promotor: dr.ir. MJ (Maarten) Voors. Organisation: Wageningen University, Development Economics. At the beginning of the 21st century, humanity is facing the complex challenge of simultaneously protecting the environment and combatting climate change whilst also improving the lives of poverty-stricken people. Yet, there is little known about whether and under what circumstances economic development and environmental protection can go hand in hand. Moreover, the private sector is playing a larger role in reaching the Sustainable Development Goals (SDGs), but research on how such interventions operate is scarce. To help bridge these knowledge gaps, this thesis studies a range of private sector and traditional aid interventions that aim to improve environmental and economic outcomes in African countries.

more-info

Ziongate is a futuristic club night guided by electronic riddims from the motherland. In a world where people are overexposed to media, politics, and social pressure, Ziongate creates an alternative future. A world where the connection of the community rises above the individual. Zion is the last place where humans are truly free.

paradiso

Neo Matloga (Mamaila, Zuid-Afrika, 1993) maakt met foto’s, verf, inkt en houtskool monochrome ‘collageschilderijen’, waarmee hij een inkijkje geeft in het alledaagse leven in Zuid-Afrika. Vaak zijn het vrolijke taferelen vol liefde en geborgenheid die zich afspelen in een huiselijke omgeving en worden bevolkt door mensen van kleur. Zo creëert hij niet alleen een wereld waarin hij zich thuis voelt, maar ook één die hij mist in de kunst. Voor de tentoonstelling along came your eyes maakte Matloga zeven nieuwe werken, waarin hij zijn figuren mee naar buiten neemt. Ze liggen op het strand, vermaken zich in een zwembad of kaarten in een café. En terwijl de ogen van de figuren zich direct op de bezoeker richten, staan hun hoofden consequent en profil. Zo leidt Matloga de blik van zijn figuren tot ver buiten het doek, maar laat hij hen gelijktijdig een dialoog voeren met de kijker. Met de poëtische titel along came your eyes spreekt de kunstenaar beiden aan. Matloga weet, zonder een eenduidige boodschap en met een sterke nadruk op intermenselijke relaties, diepere maatschappelijke en politieke lagen aan te boren. Enerzijds benadrukt het werk de Black Joy die zelden wordt getoond, anderzijds roepen de vrolijke scènes vragen op over apartheid en racisme. Die dubbelzinnigheid is de kracht van het werk, en maakt het, volgens de jury, levendig en urgent. Gelijktijdig met de tentoonstelling in de Hermitage Amsterdam, toont Matloga zijn werk in de tentoonstelling We just want to be closer in de ABN AMRO Kunstruimte. Deze duotentoonstelling laat werk zien van twee Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit verschillende generaties: Singarum J. Moodley (1922-1987) en Neo I. Matloga (1993). De werken tonen een fascinerend gelaagd verhaal over vrijheid en zelfbeschikking tijdens en na de Apartheid. Te bezichtigen van 11 mei t/m 30 september 2022 in het hoofdkantoor van ABN AMRO (Gustav Mahlerlaan 10, Amsterdam).

meer-info

A re-imagining of the medieval Serbian epic poem “Banovich Strahinya” in which contemporary African migrants take the place of Serbian national heroes. Winner of dozens awards, including Grand Prix and Europa Cinemas Label at Karlovy Vary for outstanding cinematography, appealing performances and the excellent presentation of one of the most defining problems of our times – migration. Identity, tradition and love are at the core of this intriguing film which provides a moving portrait of a couple struggling during the migrant crisis. Strahinya and his wife, Ababuo, both 28, left Ghana and against all odds they managed to reach Germany, but were deported back to Belgrade. Serbia may not be Germany, but Strahinya does his best to start a new life while Ababuo, a passionate woman aspiring to become an actress in London, feels unfulfilled in life. The question is whether they can survive as a couple as one night the temptation emerges to top all the bureaucratic hardship and poverty.

filmhuis

Speciaal voor Amsterdams oudste gebouw maakte Mahama een nieuwe, ruimtevullende installatie. Wandel door het eeuwenoude kerkgebouw en ontdek de gedeelde geschiedenis van eeuwenoude plekken, die door handelsnetwerken, migratiestromen en globalisering met elkaar verbonden Op uitnodiging van de Oude Kerk werkte Mahama de afgelopen twee jaar aan een nieuwe ruimtevullende installatie. Garden of Scars verbindt de geschiedenis van de Oude Kerk met een internationale (historische) context. Verspreid door het gebouw staan honderden beelden opgesteld. In de nissen zijn vele tekeningen te zien en in de gewelven hangen sculpturen van vleermuizen. De tekeningen en beelden zijn samengesteld uit afgietsels die hij maakte van de grafzerken in de Oude Kerk en de vloeren van onder andere Fort Elmina (1482) aan de kust van Ghana. De breuken in de sculpturen en de krassen in de tekeningen verbeelden een geschiedenis van mislukking, herstel, reparatie.

meer-info

Dit jaar is er in het Cobra Museum een bijzondere focus op kunst uit verschillende delen van Afrika. Daarbij volgen we het voorbeeld van een aantal Cobra-kunstenaars in hun fascinatie voor Afrikaanse kunst. In het najaar presenteren wij de tentoonstelling Kosmogonie, Zinsou een Afrikaanse kunstcollectie met een selectie van 130 kunstwerken, afkomstig van 37 kunstenaars van verschillende generaties uit het Afrikaanse continent en Frankrijk. Het Cobra Museum vult deze tot de verbeelding sprekende tentoonstelling aan met een origineel activiteitenprogramma.
Kosmogonie. De Zinsou kunstcollectie, afkomstig uit Benin, is in de woorden van oprichter Marie-Cécile Zinsou ontwikkeld vanuit de wens om “Afrikaanse landen actief betrokken te laten zijn in de totstandkoming van een eigen kunst en dit voor een lokaal publiek te exposeren.” De snelle ontwikkeling hiervan heeft ervoor gezorgd dat de verbeeldingskracht en de bijbehorende kunstuitingen van hedendaags Afrika steeds meer zichtbaarheid krijgen op het wereldtoneel. Deze erkenning heeft ruimte gegeven aan een nieuwe generatie kunstenaars die op innovatieve wijze een synthese weten te vinden tussen traditie en globalisatie. In de tentoonstelling zijn sculpturen, fotografie, schilderijen en installaties te zien. De titel Kosmogonie verwijst naar de leer van de schepping van de kosmos, een concept waarbinnen de verschillende thema’s in de tentoonstelling vallen. Het werk van Cyprien Tokoudogba is hiervan een mooi voorbeeld: zijn schilderijen leggen in een formeel minimalisme de link tussen geschiedenis, traditie, mythologie en gebruiken. Naast gevestigde namen als Frédéric Bruly Bouabré, Romuald Hazoumè en Chéri Samba is er veel aandacht voor jonge kunstenaars, waardoor er een beeld ontstaat van de moderne invloeden die vormend zijn voor de hedendaagse Afrikaanse kunst.

cobramuseum

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

Agojie, een volledig vrouwelijke krijgerseenheid die het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermden in de negentiende eeuw, stonden bekend om hun vechtkunst en heldhaftigheid. Generaal Nanisca stoomt een volgende generatie krijgsters klaar voor de strijd tegen een vijand die hun levens dreigt te verwoesten.

filmladder

Twee tieners zijn West-Afrika ontvlucht en in België terecht gekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Ze komen aan de kost met een baantje bij een nogal schimmige pizzeria. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar. De eerste film die de gebroeders Dardenne samen maakte stamt alweer uit 1978. Sindsdien hebben ze talloze prachtige films gemaakt, waarin ze steevast met mededogen en realisme het lot in beeld brengen van mensen die het niet getroffen hebben – denk aan films als Rosetta, Le gamin au vélo en Deux jours, une nuit. Hun nieuwe film, Tori et Lokita, vormt daarop geen uitzondering. Bij het afgelopen filmfestival van Cannes werd de film bekroond met de speciale Prijs van het 75e Jubileum.

filmladder

De elfjarige Ama uit Rotterdam beleeft een spannend en magisch avontuur wanneer ze probeert te ontsnappen aan de politie die haar met haar familie wil terugbrengen naar Senegal, het land waar ze vandaan komen. Tijdens haar zwerftocht krijgt ze gezelschap van een gigantisch stekelvarken die ze Totem noemt en haar beschermer en gids wordt. Ama woont met haar familie al haar hele leven in Rotterdam. De regering vindt dat ze terug moeten naar Senegal maar Ama voelt zich helemaal Nederlands. Ze is een fanatieke zwemster en samen met haar beste vriend Thijs brengt ze heel wat uren door in het zwembad. Ze droomt ervan ooit net zo goed te worden als Ranomi Kromowidjojo. Op een avond worden haar moeder en broertje Abi gearresteerd. Ama weet uit handen van de politie te blijven en gaat op zoek naar haar vader die nachtdienst heeft. Zo begint haar zwerftocht door Rotterdam, waarbij ze onverwacht gezelschap krijgt van een gigantisch stekelvarken.  Met hulp van een spirituele verhalenverteller (griot), de mysterieuze Kouyaté, leert Ama meer over haar Senegalese roots en de waarde van haar totemdier – haar beschermer en gids – dat ze Totem noemt en dat haar al die tijd iets duidelijk probeert te maken. Intussen komt Thijs in actie en zet samen met zijn klasgenoten alles op alles om de familie in Nederland te laten blijven.

filmladder

Makata maakt in zijn werk gebruik van Afrikaans textiel dat verwijst naar de culturele identiteit van zijn geboorteland Nigeria en Pinas gebruikt in zijn werk stoffen die verwijzen naar zijn Marron-afkomst. Naast mixed media werk, zal er een installatie van Marcel Pinas te zien zijn waarin deze stoffen zijn gebruikt. Obinna Makata (1981) is een Nigeriaans kunstenaar die sculpturen, tekeningen en mixed media werken maakt. Hij wordt geïnspireerd door het dagelijks leven en de steeds veranderende cultuur van zijn leefomgeving. Makata maakt gebruik van inkt, acryl en Ankara-stof (Afrikaans textiel). Deze stof gebruikt hij als metafoor om de culturele identiteit en veranderende sociale waarden in Nigeria te onderzoeken. Makata begon met stof te werken nadat hij achtergelaten restjes vond van zijn buurman die als kleermaker werkt. Sindsdien is dit Afrikaans textiel vooral te zien in zijn werken op canvas en papier. Hij beschrijft deze collages als ‘gebroken stukken van de Afrikaanse cultuur’ als reactie op de grote buitenlandse invloed die het traditionele waardesysteem en het artistieke proces dat uniek is voor het continent blijft bedreigen. Marcel Pinas (1971) is een Surinaams beeldend kunstenaar van Marron-afkomst. Hij maakt o.a. installaties en mixed media werk. Zijn afkomst speelt een belangrijke rol in zijn werk.

galerie23

De Nieuwe Vrouw vertelt het verhaal van veranderende maatschappelijke posities van vrouwen, gereflecteerd in de Nederlandse kunst vanaf eind 19de eeuw. In de schijnwerpers staan vrouwen die de barricade op gaan, nieuwe werkvelden betreden, meesterwerken scheppen, collecties aanleggen, een sigaret opsteken, met hun korte (of lange) coupe flaneren of op de fiets springen. Vrouwen die – keer op keer – tornen aan de ideeën van wat typisch ‘vrouwelijk’ of ‘mannelijk’ is, die met conventies breken en grenzen verleggen. De tentoonstelling stelt vragen over de macht om te kijken en bekeken te worden, in een tijd waarin vrouwen verandering opeisen van wetgeving en moraal. Centraal staat de beeldvorming van de vrouw, tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Met maar liefst 70 spraakmakende schilderijen, tekeningen en beelden van zowel vrouwelijke als mannelijke makers, die getuigen van vrouwelijke kracht, talent, doorzettingsvermogen én schoonheid. Het zwaartepunt ligt op de periode 1880-1950, aangevuld met hedendaagse kunst die uitnodigt tot reflectie op het heden. Er zal werk getoond worden van onder anderen Charley Toorop, Marlene Dumas (ZA/NL), Ina van Zyl (ZA/NL), Else Berg, Jan Sluijters, Iris Kensmil, Lou Loeber, Eva Besnyö, Isaac Israels, Helen Verhoeven, Thérèse Schwartze, Rineke Dijkstra en Leo Gestel.

singerlaren

Stap binnen in een meeslepende ervaring, op het kruispunt tussen werkelijkheid en fantasiewerelden. In the Black Fantastic toont verleidelijke, weelderige en kleurrijke werken van elf hedendaagse kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. Met grenzeloze verbeeldingskracht en technische virtuositeit kaarten zij racisme en sociale ongelijkheid aan. De kunstenaars verbeelden nieuwe werelden en mogelijkheden en halen inspiratie uit folklore, mythe, sciencefiction, spirituele tradities en afrofuturisme. In the Black Fantastic laat een wervelende mix zien van schilderkunst, fotografie, video, sculptuur en installaties. De tentoonstelling presenteert onder meer de legendarische Soundsuits van kunstenaar Nick Cave en werken van Ellen Gallagher, die mythe en de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel verweeft in haar Watery Ecstatics. Ook Wangechi Mutu’s meeslepende videowerk The End of eating Everything, waarin ze de monsterlijkheid van massaconsumptie verbeeldt, wordt getoond. Schrijver en curator Ekow Eshun brengt twee generaties kunstenaars bijeen in de tentoonstelling: Nick Cave, Sedrick Chisom, Ellen Gallagher, Hew Locke, Wangechi Mutu, Rashaad Newsome, Chris Ofili, Tabita Rezaire, Cauleen Smith, Lina Iris Viktor en Kara Walker. 

meer-info

Opgroeien op een plek die niet op de officiële landkaarten is terug te vinden, wat doet dat met je? Met trots presenteert KM21 de eerste grote solotentoonstelling in Nederland van kunstenaar Moshekwa Langa (Zuid-Afrika, 1975). Langa maakt tekeningen, collages, foto’s, schilderijen, video’s en installaties. Zijn persoonlijke geschiedenis loopt hier als een rode draad doorheen. Opgegroeid in Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - het systeem van rassenscheiding tussen 1948 en 1990 - staan thema’s als ontheemding, verplaatsing en identiteit centraal in Langa’s poëtische werk. Dit vertaalt zich naar verschillende werken geïnspireerd op landkaarten en plattegronden, soms organisch en abstract, soms doorvlochten met taal. De directheid of tastbaarheid van het materiaal is altijd een belangrijke factor. Voor zijn werk keert Langa geregeld terug naar zijn geboorteplaats Bakenberg in de provincie Limpopo, dat tijdens de apartheid niet was opgenomen op officiële landkaarten. Bakenberg vormt onder meer het decor voor Where do I begin, een videowerk uit 2001 dat de tentoonstelling in KM21 inluidt. Naast deze iconische video toont Langa nieuw werk dat hij speciaal voor de tentoonstelling maakte, waaronder een serie grootschalige werken met natuurlijke houtskool op papier.

km21

Lumen Travo Gallery is proud to present the new group show "Silent Land", featuring the work of Razia Barsatie (SR), Monali Meher (IND), Otobong Nkanga (NG) and Mariëlle Videler (NL). In a context where the human actions seem to speak more loudly and violently than thousand years of natural evolution, this exhibition aims to set the stage for a conversation in which man and nature can take equally part. The four selected artists offer their hands, voice and sensibility to address very urgent issues such as sustainability, identity, migration and the endless cycle of exploitation of natural resources. Curated by Sara Berton

lumentravo

Op zaterdag 26 november komt Mama Africa naar Paradiso met hun vijfjarig jubileum. Iedere verjaardag moet er natuurlijk een zijn voor in de boeken, daarom kan de organisatie niet wachten om deze vijfde verjaardag te vieren met deze prachtige community. Mama Africa komt altijd met de lekkerste plaatjes, de beste afrobeats en de Afrikaanse vibes zoals je die van hen gewend bent. De Grote Zaal wordt gehost door Mama Africa en in de Kelder vind je Deep Origin met Amapiano.

Paradiso