Agenda 27 Maart - 02 April 2022

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

‘In dit boek’, schrijft ze ter introductie, ‘heb ik de eer en het voorrecht te onderzoeken hoe de kracht van de liefde in verschillende culturen is uitgedrukt. Ik huldig en eerbiedig de textuur van elk oorspronkelijk verhaal, terwijl ik ze aan de nieuwe, moderne tijd aanpas. Zo hoop ik uit te vinden en uit te diepen wat deze vertellingen ons over onszelf en over de liefde kunnen leren.’ In een gesprek van een uur nemen Bolu Babalola en Eliza Anyangwe in De Nieuwe Liefde dit veel verkochte boek als vertrekpunt. Ze bespreken op deze avond het belang van Afrikaanse en Afro-vrouwen die de vertelkunst bedrijven, van ‘zwarte’ liefdesverhalen als tegengeluid en van het behoud van volksverhalen en mondelinge tradities. ‘Dit boek’, zo eindigt Babalola de inleiding, ‘draait om gezien worden in al je vormen, versies en variaties, helder en in kleur. Het draait om de vreugde en de hoop die de viering van dat fenomeen vergezellen. Ik hoop dat dit boek jóu vreugde brengt.’

meer-info

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Als zoon van de grondlegger van de afrobeat, zet Femi Kuti zijn vaders traditie op eigenzinnige wijze voort. Femi Kuti is de hart en ziel van de moderne afrobeat; een mix van tradionele Nigeriaanse drumritmes, de soepele groove van highlife, een vleugje Amerikaanse soul, funk en R&B en politiek beladen teksten. Een hele generatie muzikanten werden er door geïnspireerd, en niet alleen in Nigeria. ‘Music as a weapon to fight for justice and freedom’. Femi en zijn liveband Positive Force stuwen deze beweging nog altijd voort en verrijken het muzikale vocabulaire verder met punk en hiphop, zonder de kern te verliezen.

meerinfo

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

Het Nederlandse Shishani & Miss Catharsis maakt 'stijlvolle indie-soul met super elegante sound'. De eclectische band is opgericht door de meermaals bekroonde singer-songwriter en activist Shishani, met Belgische en Namibische roots. Ze is onder andere bekend van haar project Shishani & Namibian Tales, waarmee ze wereldwijd tourde. Samen met muzikanten Chrissie Quast, Jaimie van Hek en Ceciel Moyano brengt de band cutting edge songs met een bad ass stage presence. 'Catharsis' betekent 'zuivering', 'reiniging' of 'opheldering'. Door inspiratie te putten uit hun verschillende achtergronden vertellen ze krachtige verhalen in genre- overschrijdende muziek.

tivolivredenburg  paradiso

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Dhr. A.K. Ahwireng promoveert op het proefschrift: 'Small pelagic fish for food: Governance and performance of small pelagic fish value chains for food security and nutrition in Ghana'. Promotoren zijn prof. dr. J.M. Bavinck en dr. N.R.M. Pouw. Copromotor is dr. E.E. Onumah.
Kerngegevens van evenement Kleine pelagische vis voor voedsel in Ghana. Geografie, Planologie en Internationale Ontwikkelingsstudies

meer-info

De uit Nigeria afkomstige Duitse zangeres Nneka combineert soulvolle en politiek beladen songs met funky hiphop en met haar sterke sound treedt de talentvolle Nneka in de voetsporen van grootheden als Erykah Badu en Lauryn Hill. Voor 'My Fairy Tales' koos Nneka meer voor reggae- en Afro-funksound en werkte samen met producer James 'Bonzai' Caruso (o.a. Damian Marley). Ze heeft verder al samengewerkt met artiesten als Ziggy Marley en The Roots en deed supports van o.a. Femi Kuti. Een absolute souldiva die je zeker niet wil missen!

melkweg

Ontmoet muzikant en producer Yaw Owusu Addai, ook wel bekend als Yung Dada. Vanaf een jonge leeftijd was hij gefascineerd door de muziek die zijn ouders in huis afspeelden, wat als basis fungeerde voor de start van zijn carrière als trapartiest- en producer onder de alias DRUMMAKID. Owusu Addai voelde echter de drang om dichter bij zijn roots te komen, en nam een stap terug om zichzelf en zijn geluid te herontdekken. Hiervoor was de opkomst van afrobeats het juiste moment. Een stap dichter bij zijn roots, maar ook een stap vooruit in zijn carrière. Zo werd Yung Dada geboren, bekend om zijn eigen producties en optredens met een afro-georiënteerde sound. Zijn eerste single 'MI Amor' uit 2020 kreeg co-signs van onder andere Joe Kay en Quamina MP, en werd in 2022 opgevolgd met zijn debuut EP 'Shea Butter Boy'. Afro en amapiano beats met honingzoete vocals die de vluchtige romantiek van een opkomende artiest centraal stellen.

paradiso

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

Het Nederlandse Shishani & Miss Catharsis maakt 'stijlvolle indie-soul met super elegante sound'. De eclectische band is opgericht door de meermaals bekroonde singer-songwriter en activist Shishani, met Belgische en Namibische roots. Ze is onder andere bekend van haar project Shishani & Namibian Tales, waarmee ze wereldwijd tourde. Samen met muzikanten Chrissie Quast, Jaimie van Hek en Ceciel Moyano brengt de band cutting edge songs met een bad ass stage presence. 'Catharsis' betekent 'zuivering', 'reiniging' of 'opheldering'. Door inspiratie te putten uit hun verschillende achtergronden vertellen ze krachtige verhalen in genre- overschrijdende muziek.

tivolivredenburg  paradiso

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

Locatie: YouTube. Taal: Afrikaans & Nederlands. Opmerkingen: U kunt het evenement online via een livestream volgen. Elsa Joubert (1922-2020) was zonder twijfel een van de belangrijkste vrouwelijke Afrikaanse auteurs van haar tijd. Met Die swerfjare van Poppie Nongena (1978) opende ze veel witte Zuid-Afrikanen de ogen voor het onrecht van het apartheidssysteem en brak ze internationaal door. Ze had toen echter al vijf reisreportages en drie romans op haar naam staan. De vele reizen die zij – een jonge vrouw uit een conservatief Afrikaner milieu – dwars over het Afrikaanse continent alleen had ondernomen, hadden haar al vroeg bewust gemaakt van andere perspectieven. Ons wag op die kaptein (1963) was Jouberts romandebuut. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de dekolonisatie van het Afrikaanse continent. Haat, verachting en moord domineren de relaties tussen zwart en wit. Op een plantage in Angola nemen opstandelingen en arbeiders de Portugese eigenaars Carlos Figueira en Ana-Paula met hun gezin gevangen. Zowel de opstandelingen als de gevangenen wachten in spanning op de commandant, die later per helikopter uit Congo zal komen om zijn oordeel over allen te vellen. Ons wag op die kaptein werd in 1964 bekroond met de Eugène Maraisprijs en geldt in Zuid-Afrika als een moderne klassieker. Het boek biedt een adembenemende leeservaring, mede ook door de pijnlijke vragen die het nog altijd oproept. Voor de heruitgave in 2005 werd de tekst grondig bewerkt. Eind 2021 is bij uitgeverij Manuzio voor het eerst een Nederlandse vertaling verschenen, van de hand van Rob van der Veer: We wachten op de commandant. Inleiding door: Marijke Mooijaart, met lichte assistentie van Rob van der Veer. De leeskring is in het Nederlands.

moreinfo

Staff of the ASCL Library undertake yearly acquisition trips to African countries. These trips are very important for ensuring the diversity of the collection. September last year, the ASCL team was able to travel to Rwanda, a country that had not been visited before. The library collection up to then comprised around 180 books and journals actually published in Rwanda. This was very limited in comparison to the roughly 1,200 publications on Rwanda in the collection that were published elsewhere, mostly in Western countries. With this trip, the ASCL library managed to triple the Rwanda-published collection. In fact, the team returned with around 600 items, books, journals, a collection of newspapers, and a number of films on DVD. A selection of the items collected will be on display in the ASCL Library. The exhibition will be opened by ASCL Researcher and Associate Professor Lidewyde Berckmoes. Her speech will be followed by opening drinks. Read the web dossier on the Rwanda collection, compiled by the ASCL Library.

moreinfo

Het concert van Harouna Samake gaat vanwege ziekte van de artiest niet door. Er wordt gezocht naar een nieuwe datum. Zodra deze nieuwe datum bekend is ontvangen alle kaartkopers een e-mail.
Harouna Samake wordt beschouwd als een van Mali’s beste kamele n’goni spelers. De kamele n’goni is een snaarinstrument dat lijkt op een kora. Samake speelt al achttien jaren in de band van de levende legende Salif Keita, en werkte mee aan meer dan 50 albums van andere muzikanten als Bassekou Kouyaté, Djessou Mory Kante en Zani Diabaté. Nu is de tijd aangebroken dat Samake zelf in de spotlight komt te staan. Zijn langverwachte eigen debuutalbum ‘Kamale Blues’ verscheen in de zomer van 2018. Op dat album vloeien zijn fonkelende gitaar - en kamele n’goni spel moeiteloos samen met zijn betoverende stem, en worden beiden voortgestuwd door groovy bas en percussie. Het resultaat is zeer dansbaar. Zijn teksten, voornamelijk gezongen in het Bambara, verhalen over thema’s als immigratie, gender-relaties en mensenrechten.

meer-iinfo

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart

P.hD candidate: FE (Folasade Esther) Elesho MSc. Promotor: dr.ir. JW (Johan) Schrama & prof.dr. JAJ (Johan) Verreth. Organisation:Wageningen University, Aquaculture and Fisheries

moreinfo

Afrolosjes is al meer dan 7 jaar het toonaangevende afro event in Amsterdam en maakt nu van Paradiso haar thuisbasis. Begonnen als collectief uit de Bijlmer groeiden ze snel door naar hostings op festivals als Amsterdam Open Air, Appelsap, Vunzige Deuntjes en brachten ze hun formule verder het land in. Ingrediënten van deze formule? Een avond vol nieuwe afro tunes en oude bangers, begeleid door het Afrolosjes MC trio.

paradiso

Entoto brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa!  Vanaf april heeft Entoto Band bijna iedere week een concert! Deze optreden worden sinds kort georganiseerd in samenwerking met Bravissimo Music.  Voorlopige speellijst 2022: 1 april – DUM, Utrecht (try out) / 3 april – De Harmonie, Edam (try out) /10 april – Zaal 100, Amsterdam (try out) /17 april – RS Huis, Amsterdam (try out) / 22 april – De Pletterij, Haarlem / 1 mei – Beauforthuis, Austerlitz / 7 mei – Rietveld Theater, Delft / 15 mei – Jazz & Blues in de Hout, Alkmaar / 21 mei – Go Theater, Leerdam / 12 juni – 1Ander Festival, Schijndel

joeppelt bravissimomusic  speellijst

John Edmonds (1989, US) is the winner of the Foam Paul Huf Award 2021. Part of this prize is the solo exhibition A Sidelong Glance. In his work, Edmonds examines issues of identity and power from an African-American perspective in an apparently simple yet essentially culturally complex way. The African art objects Edmonds uses in the work have many facets. They function as symbols of traditional African cultural heritage or bearers of meanings of diaspora and memory. No matter what their exact reference is, they function as a means to explore subjects such as displacement and expropriation in contemporary society. Not only does Edmonds broaden the tradition of studio portraiture, but he also thoughtfully claims his place in rewriting the past and anchors it in our current world, where authenticity and identity are fluid.

foam

Tweeduizend jaar geleden liep dwars door Nederland de Limes, de grens van het Romeinse Rijk. Soldaten uit alle windstreken trokken naar de Rijn om forten en wachttorens op de zuidoever te bouwen en te bemensen, met in hun kielzog gezinnen, handelaren en ambachtslieden. Ze lieten alles wat ze kenden achter, soms uit vrije wil, maar vaak ook gedwongen. Moving Stories verbindt die oude geschiedenis met het heden. Archeologen en hedendaagse kunstenaars gingen op zoek naar de ‘moving stories’ van migratie. Wie liepen ooit in die schoenen, maakten hun kleding vast met versierde spelden, of droegen amuletten om het onheil af te weren? Waar kwamen ze vandaan, welke weg hebben ze afgelegd? In de kleine alledaagse objecten die zijn gevonden in de aarde en de rivieren langs de Limes liggen talloze verhalen besloten die tot nu toe amper zijn belicht. De eigenaren ervan kwamen helemaal niet alleen uit Italië, maar ook uit het huidige Spanje, Oostenrijk, Macedonië, Engeland, en zelfs het Midden-Oosten. Zo ontstond in de Romeinse grensstad Nijmegen een multiculturele samenleving. Ondanks de periode van tweeduizend jaar die deze wereld van de onze scheidt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen in achterliggende redenen waarom mensen van woonplek veranderen. Oorlog, onderdrukking, honger of de diepe wens om een beter leven op te bouwen, zijn ook nu drijfveren om te migreren. Kunstenaars: Tudor Bratu, Ni Haifeng, Nicoline van Harskamp, Patricia Kaersenhout, Kimsooja, Susanne Khalil Yusef, Bouchra Khalili, Narges Mohammadi, Otobong Nkanga (Nigeria), Antonis Pittas, Mayra Sérgio, Mounira Al Solh, Jennifer Tee.

meer-info

Vanaf 5 februari 2022 presenteert Kunsthal KAdE de tentoonstelling ‘Schurend Paradijs’. Twaalf hedendaagse kunstenaars (waaronder de Zuid-Afrikaanse Simphiwe Ndzube) worden uitgenodigd te reflecteren op het utopische ideaal van een maakbare wereld, binnen een wereld die allesbehalve maakbaar blijkt. In 2022 is het 150 jaar geleden dat Piet Mondriaan in Amersfoort geboren werd. De tentoonstelling ‘Schurend Paradijs‘ start vanuit zijn zoektocht naar een ‘Aards Paradijs’: een modernistische droom van een maakbare wereld op basis van vorm en stijl, waarin de mensen vanuit vrijheid naar het ware, goede en schone streven. In de hedendaagse kunst lijkt het ideaal van een maakbare wereld naar de achtergrond verdwenen. In plaats daarvan is er reflectie op de wereld en maatschappij. Honderd jaar na Mondriaans droom lijkt onze wereld namelijk allesbehalve een paradijs. Klimaatverandering, milieuvervuiling, virussen en onderlinge spanning zijn voelbare dreigingen. In plaats van dat kunstenaars ons een na te streven utopie voorspiegelen, proberen zij juist de huidige staat van zijn te analyseren, en de toeschouwer door middel van een ervaring te wijzen op de realiteit waarin wij leven. Heeft het nog zin te dromen over een ‘Aards Paradijs’? Hoe ziet zo'n paradijs er, met de realiteitszin van vandaag, uit? Voor het eerst wordt ook gebruik gemaakt van een tweede tentoonstellingslocatie: de Elleboogkerk in Amersfoort, op loopafstand van Kunsthal KAdE.

meerinfo

STEVENSON is pleased to present a selection of new paintings by Serge Alain Nitegeka – his first solo exhibition in the Netherlands. Combining geometric and fluid forms, Nitegeka continues his exploration of place, material possession and the tensions between free and restricted movement. He writes: Refugees and asylum seekers occupy shifting spaces. They change spaces and in turn spaces change them. This exchange occurs in fluid movements; bodies and objects dance in space, their movements akin to a primal and involuntary choreography. A staged mess that is being in this world. In his new works on wood, Nitegeka focuses on the idiosyncrasies of space. His figures, seen grappling with obstacles and loads, are depicted in segmented enclaves to better examine the relationship between the place of departure and the site of arrival. He continues: I speak about not just the movement of people, but also the space itself, how it has been shifted and arranged. The objects themselves are being moved around. You’re not sure where up or down is. Everything is disorienting. These paintings create that kind of space –thought-out, but not quite thought-out. Some of the curves are quarter-curves – like the articulated doors on house plans that shape movement from one space to another. In a way, like with those doorways, we’re talking about bridges connecting separate spaces, or linking spaces within spaces. We can talk about different things: we can talk about ideologies; we can talk about how two different ideas co-exist, and when they do it’s because something links them. For me, it’s the metaphor of the door. The idea of the door opening, the curvature, the arcs – that kind of repetition, close-open-close-open – these are some of the possibilities behind these paintings.

stevenson

 

Offering reimagined visual narratives from across the African continent, this exhibition showcases the work of visual storytellers selected from the African Photojournalism Database (APJD). At the core of the APJD is the mission to share refreshing and diverse stories told by photographers often overlooked by the global media industry—stories that are not widely seen in the current media landscape. Through the lenses of 16 photographers from 11 countries, nine men and seven women, this collection connects a range of views on identity, daily life, traditions and change. The APJD members share their reflections on identity, from explorations of gender in Maputo, Mozambique to reviving Amazigh heritage in rural Libya. Moments of everyday life are highlighted to provide more nuanced views and confront stereotypes, from contrasts in Casablanca, Morocco to youth and social landscapes in Algiers, Algeria. The visible impact of climate change in Madagascar and Zanzibar is underlined, and we’re also given insight into political and social change, including the 2019 protests in Khartoum, Sudan and the coping mechanisms of those who have survived terrorism in Nigeria. Stories of love and families feature strongly, from couples in Cape Town, South Africa, to the value of community in Gondar, Ethiopia. This exhibition was created in partnership with the National Museum of World Cultures to celebrate a new generation of photographers who are redefining what should be seen, through the stories that matter to them. Featuring work by Mohamed Altoum (Sudan), Salih Basheer (Sudan), Kwasi Darko (Ghana), Noncedo Gxekwa (South Africa), Nada Harib (Libya), Yassine Alaoui Ismaili, alias Yoriyas (Morocco), Amina Kadous (Egypt), Tracy Keza (Rwanda), Mahmoud M Khattab (Egypt), Jacques Nkinzingabo (Rwanda), Ayobami Ogungbe (Nigeria), Rijasolo (Madagascar), Fethi Sahraoui (Algeria), Sydelle Willow Smith (South Africa), Martha Tadesse (Ethiopia), and Etinosa Yvonne (Nigeria).

worldpressphoto tropenmuseum

The exhibition Voëlvry takes its name from the Afrikaans Anti-Apartheid music movement that Kendell Geers was part of in the late 1980’s. Geers played keyboards and tape loops for the underground band KOOS that was featured on the original Voëlvry album that launched a movement that Max du Preez described as a significant movement in every social, political, cultural and musical sense of the word (Vrye Weekblad). Voëlvry translates to ‘Vogelvrij’ in Dutch or ‘Outlaw’ in English. The exhibition invites us to meditate on the question, what does freedom mean in 2021?
Kendell Geers is one of the most renowned artists in Africa. His work has been shown in numerous solo and group exhibitions, including Haus der Kunst Munich, Centre Pompidou, Paris; Goodman Gallery, Cape Town and Kunsthalle Stockholm. His works are included in private and institutional collections worldwide, including Centre Pompidou, Paris; SMAK, Ghent, Chicago Art Institute; Museum of Contemporary Art, Antwerp; National Museum of Contemporary Art, Athens; and South African National Gallery.

amsterdamart