Donderdag 20 Februari 2020

PhD ceremony: T.S. Metekia. Supervisors: prof. dr. C.I. (Caroline) Fournet, prof. dr. A.L. (Alette) Smeulers. Between 1992 and 2010, over 5,000 individuals  - charged with genocide or war crimes - were brought to justice before Ethiopian courts in four separate sets of  trials. This research offers an in-depth analysis of these domestic prosecutions of core international crimes within the broader frame of international criminal law (ICL). As both the national and international systems deal with the enforcement of rules of ICL, the features of Ethiopian law and practice are compared with the rules and practices used in the international arena. This study includes an unprecedented data collection, an in-depth analysis of Ethiopian laws and judgments, a meticulous exploration of relevant international norms and case law, as well as a full engagement with the existing literature on the domestic application of international criminal law. The study concludes that, overall, the Ethiopian prosecutions of core crimes were conducted in a manner that was inconsistent with the applicable standards of ICL. The comprehensive examination of the setting in motion of the Ethiopian prosecutions reveals that the domestic system failed to remove various legal, political, and institutional impediments to the prosecution of core crimes and that this failure was most probably deliberate. If Ethiopia played a pioneering role in the prosecution of core crimes, the trials shared one - admittedly inhibiting - characteristic: they were designed for political reasons and were in reality not meant to comply with international standards.

more info

Promotie mw. Ayla E. Bonfiglio. Promotores: prof. dr. R. Skeldon; prof. dr. R. Zetter, University of Oxford, UK. Tertiaire onderwijsinstellingen in hervestigings- en asiellanden over de hele wereld vragen welke rol zij kunnen en moeten spelen in hun reactie op de huidige gedwongen ontheemdingscrisis. Onderzoek naar en beter begrip van de mogelijkheden om binnen het hoger onderwijs beschermingstrajecten te bieden, zou een prioriteit moeten zijn. Studies naar onderwijsmigratie tonen aan dat onderwijs in de meeste samenlevingen een belangrijke drijfveer voor verplaatsing is. Het is ook bekend dat vluchtelingen hoger onderwijs als cruciaal beschouwen voor het opnieuw opbouwen van hun leven in gastlanden. Daarom werd in dit onderzoek het volgende bestudeerd: als iemands hoger onderwijs werd onderbroken of voorkomen, of simpelweg niet mogelijk was in zijn of haar thuisland vanwege conflict, crisis of vervolging, hoe zou het vooruitzicht op hoger onderwijs elders een rol kunnen spelen in de besluitvorming van die persoon over waar en hoe asiel te zoeken? Onderzoek naar de reizen van Congolese en Somalische vluchtelingen en migranten toont aan dat hoger onderwijs van invloed is op hoe vluchtelingen en migranten de timing van hun vertrek uit herkomstlanden plannen, op hun keuze van bestemming en op de wettelijke of irreguliere kanalen die ze gebruikten om zich te vestigen in landen van bestemming.

meer info

De Burkinese danser-choreograaf Serge Aimé Coulibaly maakt een voorstelling over ‘de vluchtelingencrisis’, of liever: migraties van mensen. Uitgangspunten: een Afrikaans oorlogsverhaal én de eerste verklaring van de rechten van de mens - niet die van Génève, maar die van Mali. Met zijn Afrikaanse cultuur als bron van inspiratie, maakt Coulibaly voorstellingen over de wereld van nu. Kirina gaat over de huidige ‘vluchtelingencrisis’ in het westen en de berichtgeving en het politieke discours die daardoor op gang zijn gebracht. De voorstelling ontleent zijn titel aan de Slag bij Kirina, die wordt naverteld in het 13e eeuwse Epos van Sundiata – het nationale epos van Mali. Het is het verhaal van het ontstaan van het Mandinkavolk en zijn tocht naar de toekomst. In datzelfde epos staat het ‘Handvest van de manden’, door velen gezien als een eerste versie van de verklaring van de mensenrechten. Lang voor de Europese versie die volgde op de Franse Revolutie, zo’n 500 jaar later.

utrecht amsterdam rotterdam

Mode is hot in Afrika, maar dé Afrikaanse mode bestaat niet. In verschillende steden bestaan diverse bloeiende modescenes. Van streetwear tot couture en van experimenteel tot meer ingetogen: dragers, makers en kenners tonen er hun identiteit, persoonlijke smaak en achtergrond mee. Vaak gelinkt aan de stad waarin ze wonen. De stad die hen een spiegel voorhoudt. Fashion Cities Africa toont de diversiteit aan mode in Casablanca, Johannesburg, Lagos en Nairobi – door de ogen van 15 lokale experts. In Fashion Cities Africa bekijk je de stedelijke modescenes vanuit het perspectief van lokale ontwerpers, stylisten, shophouders, fotografen en bloggers. Zo nemen broer en zus 2ManySiblings je mee naar de markt in Nairobi, waar ze tweedehands designerkleding kopen om te restylen. Ook vind je in de tentoonstelling creaties van onder meer The Sartists (Johannesburg), Said Mahrouf (Casablanca) en het modelabel Maki Oh (Lagos), dat gedragen wordt door onder andere Beyoncé en Michelle Obama.

afrikamuseum

Er werken meer dan 2 miljoen kindarbeiders op de cacaoplantages in Ghana en Ivoorkust. Tienduizenden kinderen zijn slachtoffer van gedwongen arbeid en mensenhandel voor de productie van cacao. Wie zijn deze kinderen en waarom werken ze daar? Zes kinderen vertellen in BITTER Chocolate Stories hun verhaal: Valerie, Mohamed, Catherine, Bassirou, Sarata en Issaka. Zij zorgen ervoor dat wij, de chocoladeconsumenten, duizenden kilometers verderop de chocola kunnen eten waar we zo van houden. We nemen je mee naar de cacaoplantages en vertellen we hun verhalen en die van hun ouders, van de cacaoboeren, en de mensen die zich inzetten om kinderarbeid te stoppen. BITTER Chocolate Stories is een samenwerking tussen fotografe Joana Choumali, journaliste Marijn Heemskerk, madame Bernadette Ouédraogo voorzitter van GRADE-FRB, Paradox en Tony’s Chocolonely.

afrikamuseum

De Britse kunstenares Lubaina Himid (Zanzibar, 1954) is een van de belangrijkste kunstenaars van dit moment. Himid was in de jaren ’80 een centrale figuur binnen de ‘British Black Arts Movement’. Deze kunstenaarsbeweging eiste meer zichtbaarheid en erkenning voor Zwarte kunstenaars en de Zwarte identiteit in het algemeen. In haar werk houdt Himid zich sindsdien met dit onderwerp bezig. Met schilderijen, collages, tekeningen en textielwerken stelt ze de onzichtbaarheid van Zwarte mensen— in het bijzonder vrouwen —binnen de Westerse cultuur ter discussie. The Grab Test is Lubaina Himids eerste solotentoonstelling in Nederland, waarbij zowel nieuw als bestaand werk is samengebracht (te zien op locatie Hal). The Grab Test is de titel van de gehele tentoonstelling, maar ook van het werk dat ze speciaal voor het Frans Hals Museum maakte: een monumentaal werk van beschilderde Nederlandse waxstoffen. Himid maakte dit werk in dialoog met 17e-eeuwse damasten uit de collectie van het Frans Hals Museum (te zien op locatie Hof). Waar de wit in wit gewoven damasten voorzien zijn van motieven en ontwerpen die refereren aan de rijkdom en de culturele beeldvorming uit de 17^e eeuw, handelen Himids motieven over de schoonheid en de rijkdom van de dagelijkse ervaringen van de vrouwen die de Nederlandse waxstoffen kopen en dragen.

franshalsmuseum

Een voorstelling van 9 zwarte vrouwen, muziek vol kracht, hoop en strijdlustigheid. Tijdens de anti-apartheidsstrijd stuurde ANC-verzetsstrijder Maurice Mthombeni een brief aan pleitbezorger en vertrouwenspersoon Winnie Mandela. De apartheidsregering onderschepte de brief en publiceerde die in de nationale krant van Zuid-Afrika, om zo tweespalt te zaaien binnen de verzetsbeweging ANC. Maurice Mthombeni vluchtte naar Europa en zette vandaaruit de strijd verder. Hoe is het om vrouw, zwart en activist te zijn?  Wanneer kom je in opstand voor erkenning, rechtvaardigheid en eis je je plek op? In Dear Winnie, worden de verhalen van negen actrices, zangeressen en performers met Afrikaanse roots (uit o.a. Zuid-Afrika, Kameroen, Ghana, Suriname en de Caraïbische eilanden ) verweven met dat van Winnie Mandela. Verhalen over een gedeelde geschiedenis, verbonden aan die van Nederland, vol kracht, meedogenloos eerlijk en met kiemen van inspiratie en hoop.

nnt  kvs speellijst

Foam presenteert de tentoonstelling Fixing Shadows met het werk van Eric Gyamfi (1990, GH), die door een internationale jury is geselecteerd als de winnaar van de Foam Paul Huf Award 2019. Door middel van storytelling positioneert Eric Gyamfi zijn eigen verleden binnen een universele ervaring van verbondenheid. Zijn zelfportretten en dagboekachtige installaties over zijn eigen nomadische bestaan zijn uiterst persoonlijk, maar overstijgen tegelijkertijd de individuele ervaring. De kunstenaar gebruikt een scala aan beeldtechnieken om gestalte te geven aan herinneringen die het midden houden tussen autobiografisch en fictief. Zijn werk bestaat uit collages, tekst, geluid en foto’s die werden ontwikkeld volgens uiteenlopende procedés, zoals cyanotypie en zeefdruk. Foam nodigde Gyamfi uit om zijn beeldverhalen te vertalen naar de muren van het museum. De resulterende installaties bevragen de betekenis van een fotografisch beeld als weergave van de werkelijkheid of vastlegging van een persoonlijke herinnering. In plaats daarvan wordt de foto gepresenteerd als een krachtig maar ambigu middel om verhalen te vertellen – of ze nu waar zijn of niet.

foam paulhufaward2019

De tentoonstelling Adorned - The Fashionable Show presenteert intrigerende en uitdagende mode-gerelateerde fotografieprojecten gemaakt door een nieuwe generatie beeldend kunstenaars. Ze werken allemaal met mode, maar de meesten zijn geen uitgesproken modefotografen. Voor hen gaat mode en stijl in de eerste plaats om persoonlijke expressie waarbij identiteit, diversiteit en politiek en sociale inclusiviteit onlosmakelijk een grote rol spelen. Sommige kunstenaars uit de tentoonstelling zijn al ontdekt door gerenommeerde modemerken, anderen blijven werken vanuit hun eigen gemeenschap: uitgesproken, uitdagend, kritisch of provocerend, maar altijd zeer relevant in een tijd die wordt gekenmerkt door fundamentele machtsverschuivingen waarin toegang, diversiteit en identiteit centraal staan –een verschuiving die nergens zo zichtbaar en zo uitgesproken is als in de wijze waarop wij ons kleden en presenteren. DEELNEMENDE KUNSTENAARS o.a.: Justin Dingwall (Zuid-Afrika), Casper Kofi (Nederland), The Sartists (Zuid-Afrika), en vele anderen

foam

NOW LOOK HERE – The African Art of Appearance tells the story of how attention to appearance can possess significance and meaning and how fashion, style and beauty can be vehicles of dignity, power and self-actualization. The exhibition is all about African artists who shape a new agenda for the future based on new perceptions of value, culture and significance. The exhibition will be on show from the 25th of January until the 23rd of February in Amsterdam.
On Friday the 24th of January at 17:00 the exhibition will be openend by Renny Ramakers, curator NOW LOOK HERE, in presence of the artists.

more info

Voor de Expo Revolution Rap onderzocht Coopération Éducation Culture (CEC) hoe rap het artistieke en sociale landschap op het Afrikaanse continent op zijn kop heeft gezet. Deze reizende en interactieve tentoonstelling introduceert de recentste denkpistes rond rap en de relatie met Afrika, haar bronnen en links, vooral binnen Europa. Elk onderdeel wordt geïllustreerd met portretten van artiesten, referenties binnen hun land, hun woorden maar ook hun clips en artwork, aangezien ook die laatste een belangrijk deel uitmaken van het muzikale corpus. Een veertigtal jaar na de ontstaansdatum, midden jaren ’70, is ‘hiphop’ een begrip geworden. Rap werd, nog meer dan de andere disciplines binnen hiphop, opgepikt en verder verspreid binnen massaculturen, waardoor de discipline steeds verder verwijderd lijkt van haar oorspronkelijke principes (geweldloosheid, solidariteit, openheid ten opzichte van de Andere, …). Hoewel veel Amerikaanse artiesten ownership claimen, vond rap zijn oorsprong op het Afrikaanse continent, binnen Afrikaanse culturen, en zagen de eerste rapgroepen het licht in de hoofdsteden van Afrika. Ondertussen is rap uitgegroeid tot een gigantische beweging én begeleidde het genre de afgelopen twintig jaar allerlei vormen van strijd en sociale veranderingen.

kvs

Een ontmoeting tussen licht en huid: zo kun je de schilderijen van Ina van Zyl (Zuid-Afrika) en Michael Kirkham (UK) omschrijven. Voor beide kunstenaars is de huid het dunne grensvlak tussen binnen en buiten – kwetsbaar, gehavend en soms glanzend in het licht. Het leven van de figuren in de schilderijen van Kirkham en Van Zyl speelt zich vooral onderhuids af. In de tentoonstelling Highlighting Skin komen de werken in één ruimte samen. Uitgangspunt is het gelijknamige essay van Ernst van Alphen, die ook de werken voor de tentoonstelling koos. De dubbeltentoonstelling komt voort uit een samenwerking tussen Galerie Onrust, Galerie Gerhard Hofland en De Ketelfactory. Het idee is van Boudi Eskens van Galerie Onrust, Amsterdam.

deketelfactory

This legendary band was formed in the late 1960's by guitarist Mamady "Djelike" Kouyate and singer Emile Soumah. They made some of the most beloved music of their generation. Now based in New York, Mamady Kouyate has decided to revive The Ambassadors. Every Wednesday night. Mamady Kouyate will be absent for another two weeks. In his stead, his bandmates are showcasing some of their own projects.10:00pm  

barbes mandingoambassadorsatmyspace

Although the Nile is an indispensable resource for the people, its governance has not been designed and implemented conveniently on national and regional levels. Inside national territories, different challenges impede the livelihood of populations such as droughts, floods, deforestation, land degradation and water pollution. But on transnational level, the disagreement about the Nile waters allocation causes a lack of trust and confrontations mainly between the upstream and downstream countries. Land and water acquisition (grabbing) are contributing to these tensions. Therefore there is a need for equitable and sustainable water policies in the Nile. In this two-days workshop a ‘scenario development process’ will be used to explore future paths where the Nile waters could fulfill social consideration, development policies and environmental justice within the complexity of transboundary governance.This workshop is funded by LeidenASA and is part of Africa 2020. Organising committee: Abeer Abazeed, Faculty of Governance and Global Affairs, Leiden University; Abby Onencan, TU Delft; Bert Enserink, TU Delft (facilitator); Lama El Hatow, Erasmus University Rotterdam

more info

Angèle Etoundi Essamba (Douala, 1962) is al ruim 35 jaar werkzaam als geëngageerde kunstenares en heeft als onderwerp de identiteit van de Afrikaanse vrouw. In februari zal in Galerie 23 de boekpresentatie plaatsvinden van haar nieuwe kunstproject RENAISSANCE. Daarbij zal er een overzichttentoonstelling worden gehouden waarbij er een selectie wordt getoond van werken die zij de afgelopen jaren heeft gemaakt. In het project RENAISSANCE toont Essamba de vrouwen met attributen die mensen associëren met 17de -eeuwse schilderijen uit de Nederlanden: de kraag, waaier en kant. Hoewel deze rijke stoffen gedragen werden door de elite in de 17de eeuw, zijn het voor Essamba zelf ook attributen waar zij mee opgroeide. Het kant, borduursel en het gewoven materiaal “…waren geïntegreerd in de verfraaide gedrukte jurken die mijn grootmoeders, mijn moeder en vele vrouwen droegen. Ook bloemrijke motieven waren aanwezig in hun dagelijkse kledingstijl en accentueerde hun natuurlijke gratie.”

galerie23

The trade in donated second-hand clothes from the West to Africa is worth $ 5 billion per year, transforming 8 billion kilos of unwanted garments into a new commodity. Yet vast amounts of these clothes still end up at landfills. Salaula is a Bemba word meaning “selecting by rummaging through a pile”. Zambia's booming Salaula markets have pushed out local textile and fashion businesses, which are unable to compete with the second-hand industry and low-quality clothing that is imported from China. Donated garments, discarded as undesirable by their original owner, are worn by Zambian people and create a local trading industry while simultaneously suppressing the development of an independent local industry. Social designer Lotte de Haan investigated the shifting value of clothing waste, tracing its journey from residual product to commodity to residual product: from the collection, sorting and compressing of textiles in the West to their reinvention in Zambia's huge Salaula markets. Collaborating with a variety of vendors in Lusaka’s Salaula market, she has created a collection of pieces of old clothes from wholesalers to clothing pickers and tailors. Each one portrays a geographic territory and the impact of its discarded textiles on Zambia. Together, they express the new global process of the used-before clothing market. A collection of photographs of the process and the designs will be presented at the African Studies Centre Leiden.

ascleiden

Museum Arnhem toont van 8 februari t/m 17 mei 2020 in de tijdelijke tentoonstellingsruimte De Kerk de tentoonstelling City Life. Mensen & de urbane realiteit. Internationale kunstenaars verbeelden uiteenlopende aspecten van en perspectieven op leven en overleven in de steeds groter wordende steden.  Meer dan de helft van de wereldbevolking woont momenteel in een stad. Over tien jaar zijn er acht miljard mensen op de aarde. Twee derde daarvan zal in grotere of kleinere steden wonen. Die steden worden overal ter wereld gekenmerkt door vermarkting, beheersbaarheid en regulering en ‘reduceren’ mensen tot consumenten en data. Steeds meer mensen komen niet meer mee in het dwingende urbane ritme. Tegelijkertijd zitten treinen en metro’s overvol, slibben wegen dicht en worden groengebieden volgebouwd. We zitten elkaar almaar dichter op de huid. Met werk van o.a. Abdulrazaq Awofeso (Nigeria, 1978 – woont in Lagos). Hij maakt speciaal voor de tentoonstelling tweeduizend met de hand gemaakte houten mensfiguurtjes die allemaal uniek zijn. Awofeso is een inwoner van Lagos, met ruim 20 miljoen inwoners de grootste stad van Afrika en tevens snelst groeiende metropool op aarde, die met zijn houten figuren empathie op wil roepen.

museumarnhem

Krachtige biopic over de Franse fotografe Camille Lepage, die door de Centraal-Afrikaanse Republiek reist om daar de burgeroorlog te fotograferen. In felrealistische scènes wordt de complexiteit van het conflict inzichtelijk, waarbij de filmmaker te allen tijde oog heeft voor de menselijke kracht om de moeilijkste situaties met waardigheid te trotseren. Zonder opdrachtgever komt de jonge, ambitieuze Camille aan in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Vol idealisme gelooft zij dat haar werk een verschil kan maken in een uitzichtloos conflict. Haar ongebreidelde energie brengt haar naar het hart van de oorlog. Daar is ze getuige van de gevolgen van een strijd die het slechtste in mensen naar boven haalt. In de film zijn foto’s te zien die Lepage zelf maakte. Het geeft het geheel een ongekend realistische inslag. Het natuurlijke acteerwerk van de cast – die veelal bestaat uit amateurs – draagt daar verder aan bij. Regisseur Boris Lojkine toont een genuanceerd en overtuigend beeld van het conflict. In februari wordt Camille (inclusief inleiding of nagesprek) vertoond in 17 verschillende filmtheaters in Nederland als onderdeel van Movies that Matter On Tour.

moviesthatmatter oneworld

Curators: Nick Aikens, Evelien Scheltinga (assistent curator). A fresh perspective on the art scene in the Netherlands. For the fifth edition of the exhibition series Positions, the Van Abbemuseum includes new and recent work by five artists living and working in the Netherlands. These solo presentations, shown in dialogue with one another, constitute some of the most compelling artistic practices being made in the country today. With Mounira al Solh, Mercedes Azpilicueta, Anna Dasović, Em’kal Eyongakpa (Cameroon, 1981) and Quinsy Gario. Having presented their work abroad, they are now making their museum solo debuts in the Netherlands. The artists in Positions #5 work with different forms of storytelling, witnessing and giving testimony. They do this in relation to forgotten, marginalised or silenced histories. These stories span nineteenth-century novels in Argentina, voices from the rivers of Cameroon or the 1969 uprisings in Curaçao. They range from deeply personal accounts to classified state documents. The stories the artist's work with are mediated through diverse and imaginative formats. Tapestries, embroidery, hand-crafted dolls and sound compositions can all be seen, heard and felt throughout the series of exhibitions. Taken together Positions #5: Telling Untold Stories invites visitors to experience and encounter stories in myriad ways.

vanabbemuseum

Deze debuutfilm van de Senegalese filmmaakster Mati Diop is de eerste film van een zwarte, vrouwelijke filmmaker die werd geselecteerd voor de hoofdcompetitie van Cannes, waar de film in première ging en ook nog eens de Grand Prix in de wacht sleepte. Achter de sluier van verliefdheid gaat een sombere toekomst schuil voor de jonge Ada en Souleiman. Hun liefde lijkt zonder zorgen, maar niets is minder waar. Souleiman heeft al maanden geen loon ontvangen en besluit met een groep bouwvakkers het land te verlaten op zoek naar een betere toekomst. De oceaan scheidt hem van zijn Ada. Ada, die niets liever wil dan met Souleiman samenzijn, staat op het punt te trouwen met een man van wie ze niet houdt. Tijdens het huwelijksfeest breekt een verwoestende brand uit. Ook worden een aantal meisjes bevangen door een mysterieuze koorts… Wat heeft dit alles met elkaar te maken? Issa, een jonge politieman, gaat op onderzoek uit.

rotterdam amsterdam denhaag filmladder