Dinsdag 29 September 2020

Hoewel Abla haar handen vol heeft aan de opvoeding van haar dochter en aan haar kleine bakkerij, biedt zij Samia een plek in huis, onder voorwaarde dat ze binnen een paar dagen vertrekt. Maar Samia blijkt een welkome kracht, en haar gebakjes vinden gretig aftrek bij de buurtbewoners. Naarmate de vrouwen langer samenwerken, wordt hun band sterker en leren ze elk op hun eigen manier om te gaan met hun verleden. Maryam Touzani’s intelligente karakterstudie getuigt van een groot regietalent. Adam is een mooi verhaal over het doorstaan van tegenslagen, en onbevreesd de toekomst tegemoet treden. Op subtiele wijze brengt Touzani het leven van haar personages in beeld, waarmee zij gevoelige onderwerpen, zoals ongehuwde zwangere vrouwen in de Arabische wereld, op overtuigende wijze aan de kaak stelt.

filmladder

Regisseur: Burhan Qurbani. Vluchteling Francis maakt de gevaarlijke oversteek van Afrika naar Europa. Als hij uiteindelijk in Berlijn aankomt en aan een nieuw leven begint, zweert hij om dat als een goed mens te doen. Door zijn status als illegale vluchteling blijkt dat echter praktisch onmogelijk. Francis valt in handen van drugsdealer Reinhold. Onder invloed van hem verandert Francis in Franz, een genadeloze crimineel. Het eerlijke leven wat hij probeerde te leiden, is opeens verder weg dan ooit.

filmladder

Regie: Oliver Hermanus. Moffie is een homohatend, Afrikaans scheldwoord dat door sommige mannen maar al te graag in de mond wordt genomen. Dat leert puberjongen Nicholas Van der Swart (Kai Luke Brummer) wanneer hij in 1981 als dienstplichtige wordt opgeroepen door het Zuid-Afrikaanse leger. De zestienjarige cadet komt in een snoeiharde macho-omgeving terecht die homofobie, racisme en xenofobie letterlijk in de hoofden van jongemannen probeert te stampen. Sommige van de bootcampscènes doen denken aan de horror van Full Metal Jacket, maar de vierde speelfilm van Zuid-Afrikaans regisseur Oliver Hermanus (Skoonheid, The Endless River) is bovenal een teder portret van een jongen die verstikt wordt door zijn nieuwe omgeving. De vernederende legeropleiding bevestigt dat Nicholas anders is dan zijn medesoldaten. Alleen tijdens zeldzame privémomenten vindt hij de ruimte om zijn homoseksualiteit te ontdekken. Hermanus verbeeldt niet alleen de waanzin van het Zuid-Afrikaanse apartheidstijdperk, maar ook de warmte van een jeugdromance en seksuele verkenning. Tekst: International Film Festival Rotterdam.

filmladder

In september presenteert Rialto vier bijzondere films uit Afrika. De voorbereidingen voor World Cinema Amsterdam 2020 waren al in volle gang toen het coronavirus roet in het eten gooide; er zat niets anders op dan het festival af te gelasten. Dat is natuurlijk heel jammer, vooral als je je bedenkt dat we dit jaar, net als in 2017, de cinema van sub-Sahara Afrika in de schijnwerpers wilden zetten: Actual Africa 2020. Ervan uitgaand dat het virus dan bedwongen is, wordt dit focusprogramma naar de WCA-editie van 2021 verplaatst. Om te laten zien hoe bijzonder die Afrikaanse cinema eigenlijk is, brengen we in september Rialto❤African Cinema, een speciaal programma met daarin vier films die in de afgelopen jaren tijdens WCA te zien waren: Supa Modo (za 5 & za 19 september); Necktie Youth (ma 7 & ma 21 september); The Wound (do 10 & do 24 september); Félicité (di 15 & wo 30 september).
Wie deze films liever thuis bekijkt, dat kan! In onze online filmzaal Picl zijn drie van de vier films ook in september te zien: Supa Modo, The Wound en Félicité.

rialto

Melkweg Expo presenteert Farren van Wyk en haar project Die lewe is nie reg vir my nie op Photoville in New York City. Farren van Wyk (1993) werd geboren in Salsoneville, Port Elizabeth, een paar kilometer van Schauderville, maar woont sinds haar zesde in Nederland. Ze bestudeert de bendecultuur van Schauderville sinds 2016 van binnenuit. Ze ontmoette mannen die hun identiteit vormden terwijl ze deel uitmaakten van een bende en die soms ook vreedzaam uit de groep stapten. Van Wyk ging meermaals terug naar Schauderville om te kijken hoe hun leven zich ontwikkelde terwijl het aantal bende gerelateerde misdaden steeds toenam. Ze toont de positieve en meer humane kant van een gemeenschap die steeds als agressief en gevaarlijk gestereotypeerd wordt en waar bendeoorlogen deel uitmaken van het dagelijks leven.

melkweg

In Afropean writer and photographer journalist Johny Pitts (Sheffield, UK) examines the life of black communities, travelling across Europe. In search of the "Afropean" identity he went across the continent travelling from London to Paris, via Brussels, Amsterdam, Berlin, Stockholm, Moscow, Rome, Marseille, Madrid and Lisbon sketching an underexposed story about the continent in words and images. He travelled to Amsterdam to hear from The Black Archives about Hermina and Otto Huiswoud, fighters against colonialism and for black communism. He documented Cova Da Moura, the Cape Verdean Favela on the outskirts of Lisbon with its own underground economy and visited the Clichy Sous Bois district in Paris, where uprisings erupted in 2005 following the deaths of Bouna and Zyed, two boys who died after a chase hidden from the police.
To ensure a smooth visit, an online ticket reservation is preferred. Click here to reserve your ticket or here to read more information.

foam

ROCKS is een film van regisseur Sarah Gavron (SUFFRAGETTE): een levendig en hoopvol portret van een groep tienermeiden over vriendschap en opgroeien in wereldstad Londen. “In de geest van Ken Loach’s KES of Céline Sciamma’s GIRLHOOD”, aldus The Guardian (★★★★★).
De Brits-Nigeriaanse Shola – ook wel ‘Rocks’ genoemd – is vijftien jaar. Volgens de docenten op school moet ze gaan nadenken over haar toekomst, maar ze is vooral bezig met wat zich in haar thuissituatie afspeelt. Haar vader is overleden en nadat haar moeder plotseling vertrekt, neemt Rocks de zorg van haar jongere broertje Emmanuel op zich. Gelukkig staat ze er niet helemaal alleen voor en wordt ze omringd door haar vriendinnen. Regisseur Sarah Gavron werkte voor ROCKS met veel getalenteerde vrouwelijke crewleden, onder wie Hélène Louvart, de cameravrouw achter Alice Rohrwacher’s LAZZARO FELICE. Na de wereldpremière in Toronto reisde Sarah Gavron met ROCKS naar het IFFR, waar de film werd omarmd door pers en publiek.

cineart filmladder