Zaterdag 17 Juni 2023
Black Heritage Festival 2023
Van Vrijdag 02 Juni 2023 - 08:00
t/m Zondag 02 Juli 2023 - 17:00
In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.
Royalty meets The Panic of Memories
Zaterdag 17 Juni 2023 20:15
Documentairefotograaf Michael Rhebergen reist sinds 2018 naar Rwanda om te onderzoeken wat de invloed is van het land zijn bloedige geschiedenis op de nieuwe generatie Rwandezen. Hij volgt er zes jongeren, waaronder danser en choreograaf Mugisha Frank uit de hoofdstad Kigali. Uit hun ontmoeting ontstaat een indrukwekkende voorstelling. Muziek, dans, spoken word, fotografie en film smelten samen in een verhaal over hoe trauma’s doorgegeven worden aan volgende generaties en de impact hiervan. Hoe kunnen we hier mee omgaan? Royalty meets The Panic of Memories is een voorstelling over de ontdekkingstocht van Michael en het persoonlijke verhaal van Frank. Samen bewegen zij langs de sporen van de Rwandese geschiedenis door middel van hun persoonlijke ervaringen. Het werk van Michael Rhebergen wordt gepubliceerd in onder andere National Geographic, The Washington Post, De Volkskrant en NRC. Mugisha Frank is uitgeroepen tot een van de twintig meest talentvolle artiesten uit Afrika.
Entoto Band on tour - Hedendaagse versie van Ethiopische 60’s & 70’s funk!
Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums
Lebohang Kganye: Haufi nyana? I’ve come to take you home
Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.
Holland Festival: Nadia Beugré - Prophétique (on est déjà né.es)
Nadia Beugré baseerde haar nieuwste werk op het leven en werk van een transgender community die ze ontmoette in Abidjan (Ivoorkust). In een patriarchale maatschappij die doet alsof ze hen niet ziet, navigeert deze creatieve groep met felle onafhankelijkheid tussen genders. Overdag zijn ze kappers, 's nachts dansdiva's. Hun leven speelt zich deels af in het openbaar en deels ondergronds. Ze schakelen soepel van de ene naar de andere realiteit en creëren hun eigen dansen die, vermengd met dansstijlen als voguing en coupé décalé, de nachten van Abidjan tot leven brengen. Hun verhalen en dagelijkse routine vormden voor Beugré de inspiratiebron voor deze voorstelling. De cast bestaat uit een mix van niet-professionele performers, lokale dansers en twee performers uit Europa. Beugré onderzoekt in haar werk al langere tijd onderwerpen als gender en identiteit. Ze brengt zowel energie als kwetsbaarheid in haar voorstellingen en mag haar publiek graag uit zijn comfortzone halen door bijvoorbeeld perspectieven te kiezen die de verwachtingen tarten. Zo stelt ze vragen bij vaste en aangenomen rollen in het gezin, in de maatschappij en in de geschiedenis. Vooral is ze geïnteresseerd in mensen die ze ‘gestrand’ noemt: zij die, afgewezen of genegeerd, aan de rand van de samenleving staan.
Cesária Évora - regie: Ana Sofia Fonseca
Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”
Fokofpolisiekar
Explosieve optredens, rauwe energie en kritische teksten: dit is FOKOfPOLISIEKAR, dat ontstond in 2003 toen een groep uit Belville (Zuid-Afrika) besloot de Afrikaanse rockband te beginnen. Hun geluid? Frisser dan de Afrikaanse rockpioniers die hen voorgingen. Sinds hun oprichting tot nu heeft de band intussen cultstatus bereikt én een vast begrip geworden in hun eigen land. FOKOFPOLISIEKAR is bekend geworden door hun explosieve live-optredens en rauwe energie op het podium. Controversieel en kritisch in hun teksten, heeft de band veel stof doen opwaaien in de Zuid-Afrikaanse media. De band heeft echter lof gekregen van de Afrikaanse literaire gemeenschap voor de krachtige overbrenging van hun intelligente, poëtische én eerlijke teksten. Hun aanhoudende succes en steeds groeiende populariteit, die klasse, leeftijd en ras overstijgt, getuigt van hun artistieke inhoud en sociale impact en van het feit dat ze veel meer zijn dan alleen een schandelijke naam.
Un Petit Frère - Léonor Serraille
Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.
Solotentoonstelling van Simnikiwe Buhlungu (Zuid-Afrika)
Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson
Ayinethi iyadyudyuza! | Mawande Ka Zenzile
Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.
Lungiswa Gqunta | Sleep in Witness
The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.
