Agenda 11 - 17 Juni 2023

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

De schilderkunst is levendiger en krachtiger dan ooit. Schilders van nu combineren eeuwenoude technieken met hedendaagse thema’s, verhalen en motieven en laten zien dat de schilderkunst in onze tijd het perfecte paard van Troje kan zijn; aantrekkelijk en verleidelijk, maar vaak met een vlijmscherpe boodschap. Brave New World toont het werk van zestien schilders van onder de 40, die behoren tot de absolute internationale top. Een tentoonstelling vol meervoudige perspectieven, gevarieerde geschiedenissen en nieuwe esthetische kaders, samengesteld door schrijver en kunstcriticus Hans den Hartog Jager.  Kunstenaars uit Afrika: NJIDEKA AKUNYILI CROSBY (Nigeria, 1983); NEO MATLOGA (Zuid-Afrika, 1993); PORTIA ZVAVAHERA (Zimbabwe, 1985)

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Foam proudly presents the first overview of the work of South African photographer Ernest Cole. The exhibition includes parts of his archive, which had long been considered lost. The overview was assembled in collaboration with the Ernest Cole Family Trust, which in 2017 secured control of Cole’s archive. Cole is celebrated for his tireless documentation of Black lives in South Africa under apartheid: a regime of institutionalised racial segregation that was in effect from 1948 to the early 1990s. As one of the first Black freelance photographers, Cole offered with his work an unprecedented view from the inside. Born in a township, Cole experienced the strains of apartheid first-hand. By having himself reclassified from ‘black’ to ‘coloured’, he managed to access places where most South Africans were banned. He risked his life exposing the grim reality of racial segregation, by documenting miners inside the mines, police controls and the demolition of townships, among others. Cole lived a nomadic life, exiled from his native South Africa for his photographic publication House of Bondage (1967). The chapters from this book form the narrative for this exhibition. The book openly denounced the apartheid regime and was promptly banned in South Africa. In risk of arrest, Cole had gone into exile in 1966. He would never return to South Africa again.

more-info

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Foam proudly presents the first overview of the work of South African photographer Ernest Cole. The exhibition includes parts of his archive, which had long been considered lost. The overview was assembled in collaboration with the Ernest Cole Family Trust, which in 2017 secured control of Cole’s archive. Cole is celebrated for his tireless documentation of Black lives in South Africa under apartheid: a regime of institutionalised racial segregation that was in effect from 1948 to the early 1990s. As one of the first Black freelance photographers, Cole offered with his work an unprecedented view from the inside. Born in a township, Cole experienced the strains of apartheid first-hand. By having himself reclassified from ‘black’ to ‘coloured’, he managed to access places where most South Africans were banned. He risked his life exposing the grim reality of racial segregation, by documenting miners inside the mines, police controls and the demolition of townships, among others. Cole lived a nomadic life, exiled from his native South Africa for his photographic publication House of Bondage (1967). The chapters from this book form the narrative for this exhibition. The book openly denounced the apartheid regime and was promptly banned in South Africa. In risk of arrest, Cole had gone into exile in 1966. He would never return to South Africa again.

more-info

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

PhD candidate: T (Thomas) Awio. Promotor: dr.ir. TJ (Tjeerd-Jan) Stomph & prof.dr.ir. PC (Paul) Struik. Meeting the demand for staple food crops is a challenge sub-Saharan Africa is grappling with. Increasing crop productivity in smallholder farming systems is needed to meet the food demand on existing arable land. This PhD research therefore aimed to identify options to improve smallholder rice productivity in East African lowlands. NPK fertiliser application improved grain yield across locations when water supply was adequate, however, applying NPK together with micro-nutrients only increased grain yield in Tanzania but not in Uganda. Timing of weeding and fertiliser application were major factors that contributed to yield variation among farmers’ fields. There is possibility of smallholder farmers to increase rice productivity, firstly through good water management, then following recommended crop management practices. Fertilisation with NPK can further enhance yield, however, appropriate rates need to be applied based on field nutrient demands. Micro-nutrient fertilisers may be applied with NPK but the additional yield gain is limited.

more-info

In mei wordt de Nederlandse vertaling van de dubbelbiografie over Winnie en Nelson Mandela, Winnie & Nelson, gepubliceerd. In het boek vertelt Jonny Steinberg het verhaal over het huwelijk van deze twee beroemdheden – en vooral van het Zuid-Afrika ten tijde van dat huwelijk. Het huwelijk staat symbool voor de richtingenstrijd die er binnen de anti-apartheidsbeweging ontstond in die tijd, met Nelson en Winnie allebei aan een andere kant. Op maandag 12 juni gaat moderator Dineo Nhlapo in gesprek met Steinberg, Olitha Lebelo van de Zuid-Afrikaanse ambassade en Kier Schuringa, expert op het gebied van de anti-apartheidsbeweging(en) in Nederland, over de afbeelding van Winnie toentertijd en tot heden, de anti-apartheidsbeweging in zowel Zuid-Afrika als Nederland en de relatie tussen Nelson en Winnie. Please note that this event will be in English.

meer-info

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Foam proudly presents the first overview of the work of South African photographer Ernest Cole. The exhibition includes parts of his archive, which had long been considered lost. The overview was assembled in collaboration with the Ernest Cole Family Trust, which in 2017 secured control of Cole’s archive. Cole is celebrated for his tireless documentation of Black lives in South Africa under apartheid: a regime of institutionalised racial segregation that was in effect from 1948 to the early 1990s. As one of the first Black freelance photographers, Cole offered with his work an unprecedented view from the inside. Born in a township, Cole experienced the strains of apartheid first-hand. By having himself reclassified from ‘black’ to ‘coloured’, he managed to access places where most South Africans were banned. He risked his life exposing the grim reality of racial segregation, by documenting miners inside the mines, police controls and the demolition of townships, among others. Cole lived a nomadic life, exiled from his native South Africa for his photographic publication House of Bondage (1967). The chapters from this book form the narrative for this exhibition. The book openly denounced the apartheid regime and was promptly banned in South Africa. In risk of arrest, Cole had gone into exile in 1966. He would never return to South Africa again.

more-info

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Foam proudly presents the first overview of the work of South African photographer Ernest Cole. The exhibition includes parts of his archive, which had long been considered lost. The overview was assembled in collaboration with the Ernest Cole Family Trust, which in 2017 secured control of Cole’s archive. Cole is celebrated for his tireless documentation of Black lives in South Africa under apartheid: a regime of institutionalised racial segregation that was in effect from 1948 to the early 1990s. As one of the first Black freelance photographers, Cole offered with his work an unprecedented view from the inside. Born in a township, Cole experienced the strains of apartheid first-hand. By having himself reclassified from ‘black’ to ‘coloured’, he managed to access places where most South Africans were banned. He risked his life exposing the grim reality of racial segregation, by documenting miners inside the mines, police controls and the demolition of townships, among others. Cole lived a nomadic life, exiled from his native South Africa for his photographic publication House of Bondage (1967). The chapters from this book form the narrative for this exhibition. The book openly denounced the apartheid regime and was promptly banned in South Africa. In risk of arrest, Cole had gone into exile in 1966. He would never return to South Africa again.

more-info

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

Promovendus: WC (Wilson) Wilson. Promotor: prof.dr.ir. SJ (Simon) Oosting & prof.dr. KE (Ken) Giller, Copromotor: dr.ir. MA (Maja) Slingerland. Externe copromotor: dr. Frederick P. Baijukya. In Tanzania komt ondervoeding veel voor, grotendeels vanwege het gebrek aan een gevarieerd dieet voor armere huishoudens. Dit proefschrift kijkt naar de mogelijkheden van soja-mais-kippen-waardeketens om duurzame productie van een gevarieerd dieet te ondersteunen. De studie toont aan dat deze lokale ketens met elkaar verbonden zijn op het niveau van het boerenbedrijf en de verwerkingsindustrie. Kippenvoer is een belangrijk startpunt om de ketens met elkaar te integreren omdat mais- en sojameel de belangrijkste energie- en eiwitbronnen zijn. We benadrukken de noodzaak om productie van mais en sojabonen te verbeteren om toegang tot kippenvoer van goede kwaliteit te garanderen en om de productiviteit van kippen te verbeteren om aan de toenemende vraag naar vlees en eieren te voldoen. De studie doet de aanbeveling om te zich te richten op duurzame intensivering van de productie van gewassen en kippen om de huidige en toekomstige bevolking te voeden zonder noodzaak tot uitbreiding van landgebruik voor agrarische productie.

meer-info

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

Promotie Charlotte Mueller. Promotor: Prof. Dr. Melissa Siegel. Co-promotor: Dr. Katie Kuschminder (University of Amsterdam). Titel proefschrift: "Diaspora Return Visits for Knowledge Transfer and Capacity Development: A Case Study of IOM’s Connecting Diaspora for Development Project in Ethiopia, Sierra Leone and Somaliland"

more-info

 

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Explosieve optredens, rauwe energie en kritische teksten: dit is FOKOfPOLISIEKAR, dat ontstond in 2003 toen een groep uit Belville (Zuid-Afrika) besloot de Afrikaanse rockband te beginnen. Hun geluid? Frisser dan de Afrikaanse rockpioniers die hen voorgingen. Sinds hun oprichting tot nu heeft de band intussen cultstatus bereikt én een vast begrip geworden in hun eigen land. FOKOFPOLISIEKAR is bekend geworden door hun explosieve live-optredens en rauwe energie op het podium. Controversieel en kritisch in hun teksten, heeft de band veel stof doen opwaaien in de Zuid-Afrikaanse media. De band heeft echter lof gekregen van de Afrikaanse literaire gemeenschap voor de krachtige overbrenging van hun intelligente, poëtische én eerlijke teksten. Hun aanhoudende succes en steeds groeiende populariteit, die klasse, leeftijd en ras overstijgt, getuigt van hun artistieke inhoud en sociale impact en van het feit dat ze veel meer zijn dan alleen een schandelijke naam.

hetdepot  melkweg

Nadia Beugré baseerde haar nieuwste werk op het leven en werk van een transgender community die ze ontmoette in Abidjan (Ivoorkust). In een patriarchale maatschappij die doet alsof ze hen niet ziet, navigeert deze creatieve groep met felle onafhankelijkheid tussen genders. Overdag zijn ze kappers, 's nachts dansdiva's. Hun leven speelt zich deels af in het openbaar en deels ondergronds. Ze schakelen soepel van de ene naar de andere realiteit en creëren hun eigen dansen die, vermengd met dansstijlen als voguing en coupé décalé, de nachten van Abidjan tot leven brengen. Hun verhalen en dagelijkse routine vormden voor Beugré de inspiratiebron voor deze voorstelling. De cast bestaat uit een mix van niet-professionele performers, lokale dansers en twee performers uit Europa. Beugré onderzoekt in haar werk al langere tijd onderwerpen als gender en identiteit. Ze brengt zowel energie als kwetsbaarheid in haar voorstellingen en mag haar publiek graag uit zijn comfortzone halen door bijvoorbeeld perspectieven te kiezen die de verwachtingen tarten. Zo stelt ze vragen bij vaste en aangenomen rollen in het gezin, in de maatschappij en in de geschiedenis. Vooral is ze geïnteresseerd in mensen die ze ‘gestrand’ noemt: zij die, afgewezen of genegeerd, aan de rand van de samenleving staan.

meer-info

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

In Ghana is hij een ster en ook daarbuiten wordt hij steeds bekender, doordat zijn songs al verschenen op dance-compilaties en clubmixen. Zanger King Ayisoba slaat een brug tussen eigentijdse beats en grooves en opzwepend spel op de kologo, de traditionele tweesnarige luit. Als een 21ste -eeuwse sjamaan verbindt hij de stijlen en de musici die ertoe doen. Bij ons is King Ayisoba bekend dankzij Arnold de Boer alias Zea, zanger en gitarist van The Ex, die al eerder muziek van de Ghanese zanger uitbracht op zijn label Makkum Records. Zea is ook te gast op Work Hard, het album van King Ayisoba dat eerder dit jaar verscheen op Glitterbeat Records. Hierop laat de zanger horen dat hij begaan is met zijn cultuur en zijn generatie, met songs over onderwerpen als onderwijs, vrouwenrechten en leiderschap.

bimhuis

The best of Afrobeats & Dancehall weer in de Melkweg met Afrolosjes en Jamrock. Het wordt een gekkenhuis! Iedereen is vrij en wilt even alles van zich afschudden. Wat beter dan Afrobeats en Dancehall, mooie mensen en goede vibes.

melkweg

The title refers to the intangible world of dreams as a space of learning where extraordinary, overlooked and discredited places of knowledge are illuminated. The exhibition which will festively open during Amsterdam Art Week, includes works out of two  installations, Zinodaka, 2022 and Ntabamanzi, 2022, along with the video work Rolling Mountains Dream, 2021. Gqunta examines the enclosures imposed upon African knowledge systems and sees this deprival as a symptom of colonial history and conquest. She positions dreams as a response to this curtailment and a space from which new languages, wisdoms and information for living emerge.

more-info

Stevenson presenteert met veel genoegen Ayinethi iyadyudyuza!, Mawande Ka Zenzile’s eerste solo tentoonstelling in Amsterdam. De nieuwe schilderijen van de kunstenaar, gemaakt met koeienmest en olieverf, zijn gebaseerd op zijn isiXhosa gebruiken. Hij schrijft de niet-representatieve beelden toe aan archetypische vormen die relateren aan zijn levensweg als itola (traditionele genezer), het landschap rond zijn voorouderlijk huis in de Oost-Kaap, en de daaruit voortkomende oorspronkelijke kennis. Ka Zenzile is geboren in Lady Frere, Oost-Kaap, in 1986. Hij heeft zijn MA Fine Art behaald aan de Michaelis School of Fine Art, University of Cape Town. Hij heeft de Tollman Award for Visual Art in 2014 toegereikt gekregen, de Michaelis Prize in 2013, en was shortlisted voor de eerste Norval Sovereign African Art Prize. Hij was een van de drie kunstenaars die geselecteerd waren voor The Stronger We Become in het Zuid-Afrikaans Paviljoen op de Venetië Biennale van 2019, gecureerd door Nomusa Makhubu en Nkule Mabaso.

meer-info

Ze werd “de diva op blote voeten” genoemd, maar wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit dit liefdevolle portret doemt een beeld op van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het gortdroge Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”

filmladder

Entoto Band brengt een hedendaagse interpretatie van Ethiopische funk van de ’60s. Bulderende saxofoons, soulvolle zang en groovende ritmes smelten samen in een energieke performance, terwijl  het publiek zich waant op de dansvloer van swingend Addis Ababa! Entoto is: Helen Mengestu – vocals; Million Tewelde – saxophone / aerophone / vocals; Joep Pelt – guitar; Elvis Sergo – Hammond organ / synthesizers; DJ de Koning – percussion; Randell Sambo – drums

entotoband speellijst

Explosieve optredens, rauwe energie en kritische teksten: dit is FOKOfPOLISIEKAR, dat ontstond in 2003 toen een groep uit Belville (Zuid-Afrika) besloot de Afrikaanse rockband te beginnen. Hun geluid? Frisser dan de Afrikaanse rockpioniers die hen voorgingen. Sinds hun oprichting tot nu heeft de band intussen cultstatus bereikt én een vast begrip geworden in hun eigen land. FOKOFPOLISIEKAR is bekend geworden door hun explosieve live-optredens en rauwe energie op het podium. Controversieel en kritisch in hun teksten, heeft de band veel stof doen opwaaien in de Zuid-Afrikaanse media. De band heeft echter lof gekregen van de Afrikaanse literaire gemeenschap voor de krachtige overbrenging van hun intelligente, poëtische én eerlijke teksten. Hun aanhoudende succes en steeds groeiende populariteit, die klasse, leeftijd en ras overstijgt, getuigt van hun artistieke inhoud en sociale impact en van het feit dat ze veel meer zijn dan alleen een schandelijke naam.

hetdepot  melkweg

Nadia Beugré baseerde haar nieuwste werk op het leven en werk van een transgender community die ze ontmoette in Abidjan (Ivoorkust). In een patriarchale maatschappij die doet alsof ze hen niet ziet, navigeert deze creatieve groep met felle onafhankelijkheid tussen genders. Overdag zijn ze kappers, 's nachts dansdiva's. Hun leven speelt zich deels af in het openbaar en deels ondergronds. Ze schakelen soepel van de ene naar de andere realiteit en creëren hun eigen dansen die, vermengd met dansstijlen als voguing en coupé décalé, de nachten van Abidjan tot leven brengen. Hun verhalen en dagelijkse routine vormden voor Beugré de inspiratiebron voor deze voorstelling. De cast bestaat uit een mix van niet-professionele performers, lokale dansers en twee performers uit Europa. Beugré onderzoekt in haar werk al langere tijd onderwerpen als gender en identiteit. Ze brengt zowel energie als kwetsbaarheid in haar voorstellingen en mag haar publiek graag uit zijn comfortzone halen door bijvoorbeeld perspectieven te kiezen die de verwachtingen tarten. Zo stelt ze vragen bij vaste en aangenomen rollen in het gezin, in de maatschappij en in de geschiedenis. Vooral is ze geïnteresseerd in mensen die ze ‘gestrand’ noemt: zij die, afgewezen of genegeerd, aan de rand van de samenleving staan.

meer-info

Lebohang Kganye verkent de persoonlijke en gezamenlijke 'microgeschiedenissen' van haar familie. Ze onderzoekt dit in de context van de bredere traumatische geschiedenis van Zuid-Afrika van voor, tijdens en in de nasleep van apartheid en kolonialisme. De tentoonstelling benadrukt haar complexe visuele vocabulaire en de diversiteit van media zoals fotografische montages, ruimtelijke installaties/decorontwerp, filmanimaties en patchwork. Kganye beweegt zich moeiteloos binnen de mogelijkheden om het medium fotografie en het Zuid-Afrikaanse culturele erfgoed te dekoloniseren. Lebohang Kganye (1990, Johannesburg, ZA) maakte in 2009 kennis met fotografie tijdens de Market Photo Workshop in Johannesburg en voltooide het Advanced Photography Program in 2011. Ze behaalde een diploma in Schone Kunsten aan de Universiteit van Johannesburg in 2014 en doet momenteel haar Master in Fine Arts aan de Witwatersrand University. Naast de Foam Paul Huf Award 2022 ontving ze recent andere prestigieuze prijzen zoals de Grand Prix Images Vevey 2021/22, Paulo Cunha e Silva Art Prize 2020 en de Camera Austria Award van 2019.

foam

Deze tentoonstelling vertrekt van Simnikiwe Buhlungu’s onderzoekspunten, waarvan dit moment plassen bezoekt als lichamen die agency hebben om tot/met ons te spreken. Wat is een ecosysteem dat leeft in een plas? Hoe zit het met een plas die bestaat als een metaforische pauze? Buhlungu kijkt naar de historische chronologieën van plassen – en de omstandigheden die hun aanwezigheid bepalen – om te laten zien hoe verschillende epistemologieën en manieren van weten kunnen worden ontmoet en iets kunnen verwoorden dat anders zo gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien. De tentoonstelling bestaat uit twee delen: de tentoonstelling in de hoofdruimte van de galerie en de speciale performance op 4 juni samen met Negiste Yesside Johnson

meer-info

Eind jaren tachtig verhuist de alleenstaande moeder Rose met haar twee jonge zonen van Ivoorkust naar de Parijse buitenwijken. Ze krijgt onderdak bij haar familie, die haar onder druk zet om te trouwen met een gezamenlijke kennis. Maar de energieke, onafhankelijke Rose kiest liever haar eigen pad. Haar zonen Jean en Ernest zijn het belangrijkst in haar leven. Ze spoort hen aan het beste uit henzelf te halen. Maar toch verdwijnt ze regelmatig uit hun leven. Regisseur Léonor Serraille’s vervolg op haar film Jeune Femme, die in 2017 in Cannes de Caméra d’Or won voor Beste Debuut. Het is een intieme en ontroerende familiekroniek die een periode van dertig jaar omspant. Een verhaal dat in drie hoofdstukken verteld wordt vanuit een wisselend perspectief. Eerst de blik van moeder Rose, daarna die van zoon Jean en uiteindelijk die van Ernest. De ‘petit frère’ uit de titel zijn herinneringen aan de vele obstakels waarmee Rose, Jean en Ernest te maken krijgen. Het nieuwe leven wat ze proberen op te bouwen in Parijs maakt de film tot een hartverscheurend portret.

filmladder

In de periode van 2 juni t/m 2 juli 2023 presenteert Untold het Black Heritage Festival (BHF). Een festival met diverse activiteiten zoals lezingen, seminars en workshops waarin professionele en amateur beoefenaars van performance arts en erfgoed specialisten bij elkaar komen voor onderlinge inspiratie en kennisuitwisseling over de geschiedenis, heden en toekomst van Afrikaans immaterieel erfgoed. BHF wordt op vrijdagen, zaterdagen en zondagen gepresenteerd in aanloop naar Keti Koti (herdenking en viering afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden op 1 juli 1863). Het festival bestaat uit masterclasses van nationale en internationale dansgezelschappen, lezingen van antropologen en erfgoedspecialisten over de betekenis van dans, muziek en tradities in de Afrikaanse diaspora, seminars van deskundigen op het gebied van African performance arts, Afrikaanse dansvoorstellingen en verschillende doe en leer workshops voor kinderen, jongeren en volwassenen.

meer-info

Documentairefotograaf Michael Rhebergen reist sinds 2018 naar Rwanda om te onderzoeken wat de invloed is van het land zijn bloedige geschiedenis op de nieuwe generatie Rwandezen. Hij volgt er zes jongeren, waaronder danser en choreograaf Mugisha Frank uit de hoofdstad Kigali. Uit hun ontmoeting ontstaat een indrukwekkende voorstelling. Muziek, dans, spoken word, fotografie en film smelten samen in een verhaal over hoe trauma’s doorgegeven worden aan volgende generaties en de impact hiervan. Hoe kunnen we hier mee omgaan? Royalty meets The Panic of Memories is een voorstelling over de ontdekkingstocht van Michael en het persoonlijke verhaal van Frank. Samen bewegen zij langs de sporen van de Rwandese geschiedenis door middel van hun persoonlijke ervaringen. Het werk van Michael Rhebergen wordt gepubliceerd in onder andere National Geographic, The Washington Post, De Volkskrant en NRC. Mugisha Frank is uitgeroepen tot een van de twintig meest talentvolle artiesten uit Afrika.

meer-info